از هفتم اکتوبر سال 2001 تاکنون، هزاران انسان در جامعه ما به خاک و خون کشیده شده است و هر بار نیز این کشتارهای فردی و جمعی، شکنجه های سازماندهی شده و کشتن شهروندان بیگناه ما در انتحار و ماین های کنار جاده ای، زیر شعار "جنگ علیه کفار و مبارزه بر ضد تروریزم" توجیه می گردد.

عدم هماهنگی میان نیروهای ناتو با حکومت افغانستان علیه هراس افکنی و اخراج گروه های تروریستی، باعث احیای دوباره طالبان و شبکه های تروریستی گردیده است.
امروز هفتم اکتوبر سال جاری میلادی، مصادف با یازدهمین سالروز حمله آمریکا بر مواضع طالبان در افغانستان است. در پی حمله القاعده به نیویارک و واشنگتن در 11 سپتامبر سال 2001 و هشدار جورج دبلیو بوش؛ رئیس جمهور وقت امریکا به گروه طالبان، مبنی بر اخراج گروه تروریستی القاعده از افغانستان و رد این درخواست از سوی طالبان، در هفتم اکتوبر سال 2001 حمله ایالات متحده امریکا به نام "عملیات بلندمدت آزادی" به افغانستان آغاز شد.
سید علی کاظمی؛ نماینده مردم کابل در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) در این باره می گوید:"حضور امریکا و متحدانش تا جایی دستاوردهایی داشته و مفید واقع شده و در جای دیگری هم ضعف داشته و برعکس بوده است که علت آن، عدم هماهنگی میان نیروهای ناتو با حکومت افغانستان علیه هراس افکنی و اخراج گروه های تروریستی می‌باشد. حکومت افغانستان و ناتو نتوانستند یک خط قرمز را میان این هراس افکنان ایجاد نمایند. حکومت افغانستان، طالبان را دوست معرفی می‌کند و ناتو آنها را دشمن."
وی افزود که در دو، سه سال اول، امریکا و هم پیمانانش فکر می‌کردند که دیگر عارضه دهشت افکنی تمام شده و حکومت هم به نفع ملت می‌باشد، همین بود که بعد از سال 2004 آهسته آهسته این دهشت افکنی ها دوباره برملا گردید.
از هفتم اکتوبر سال 2001 تاکنون، هزاران انسان در جامعه ما به خاک و خون کشیده شده است و هر بار نیز این کشتارهای فردی و جمعی، شکنجه های سازماندهی شده و کشتن شهروندان بیگناه ما در انتحار و ماین های کنار جاده ای، زیر شعار "جنگ علیه کفار و مبارزه بر ضد تروریزم" توجیه می گردد.
قابل ذکر است که در این جنگ خانمان سوز تاکنون 500 میلیارد دالر هزینه شده و بیشتر از ده ها هزار افغان و اضافه تر از 3300 نیروی خارجی کشته شده اند.