امضاي پيمان استراتيژيك ميان كابل و واشنگتن در حقيقت بیانگر آنست که امريكا با اين حرکت اش سياستگذاریی را براي ماندن به افغانستان در پيش گرفته است.
استاد مسعود استاد دانشگاه كابل و کارشناس مسایل اقصتادی، با اشاره به امضاي سند همكاري هاي دراز مدت میان افغانستان و كشور هاي خارجی می گوید: امضای سند همكاري هاي دراز مدت ميان افغانستان و كشور هاي خارجي در صورت موثراست که طرفین براساس مواد های گنجانیده شده در سند، عملی نمایند.
به گفته استاد مسعود، از این بابت که دولت افغانستان با كشور هاي كه از نگاه فنا آوري غني هستند معاهدات دراز مدت همكاري را به امضا مي رساند براي كشورفقیر مثل افغانستان خيلي ارزشمند است.
این استاد دانشگاه به خبرگزاری صدای افغان آوا گفت: امضای سندهمکاری های دراز مدت با کشور های خارجی مي تواند از نگاه اقتصادي برای افغانستان مفید باشد واز كمك هاي كه قرار است از اين كشور ها(خارجی) سرا زير شود استفاده خوب نماید.
اين آگاه امور اقتصادی تاکید كرد که بايد رهبري افغانستان به يك نكته توجه داشته باشد كه از عقد قرار داد هاي همكاري هاي دراز مدت با كشور هاي مختلف چه چيز ها را بدست مي آورد و چه چيز ها را از دست خواهد داد و اين بستگي به نوع بازي گري طرف هاي قرار داد دارد.
به باور استاد مسعود، امضاي قرار داد با كشور هاي خارجي توام با اهداف دو طرفه است و افغانستان اهداف مشخصی دارد اما در این میان باید از طرف مقابل سوال شود که چه اهدافی را در قبال عقد قرار داد با افغانستان دارند.
وي خاطر نشان كرد، زمانيكه مسله امضاي پيمان استراتژيك به ميان مي آيد دولت افغانستان بدون توجه به تاثيرات اين پيمان شتاب زده عمل مي كند در حاليكه بايد توجه داشت كه منافع افغانستان گره خورده با منافع كشور هاي همسايه و منطقه است.
او گفت: زمانيكه افغانستان با كشور هندوستان پيمان همكاري دراز مدت را امضاء مي كند به اين مفهوم است كه هند يك هدف دارد و آن اينكه يك كشور نيرومند را در كنار پاكستان بوجود آورده كه نمي خواهد زير سلطه يا دنباله رو آن كشور باشد.
وي با تاكيد بر اينكه امضاي معاهده استراتژيك با كشور هندوستان ما را در جهت امنيت، اطلاعات جمعي، فن آوري و اقتصادي كمك مي كند، افزود: با وجود اینکه افغانستان از جايگاه استراتژيكي خوبی در منطقه بر خوردار است هندوستان اهدافی در اين كشور دارد تا این کشور دنباله رو كشور ديگر مثل پاكستان نباشد.
وي اضافه كرد: افغانستان با جايگاهي استراتژيكي كه در منطقه دارد مي تواند كمك هاي زيادي را از كشور هاي خارجي جذب نماید اما نبايد آله دست كشور هاي خارجي قرار گيرد به اين مفهوم كه نبايد طرف كشور هاي همسايه با امضاي پيمان استراتژيك با امريكا شود و آنان را عليه خود انگيزه تجاوز دهد.
به گفته استاد مسعود، با امضاي پيمان استراتيژيك ميان کابل و واشنگتن در حقيقت امريكا سياست رفتن براي بودن را در افغانستان در پيش گرفته است.
به عقيده وي، با به امضاء رسيدن پيمان استراتيژيك با امريكا كشور هاي پاكستان، ايران، چين و حتي كشور هندوستان هيچ يك خشنود نيستند چرا كه جمهوري اسلامي ايران فكر مي كند كه با بودن امريكا درافغانستان نظام سياسي آن کشور در خطر است و پاكستان از اين جهت موقيعت استراتژيك خود را در خطر مي بيند.
او گفت: با حضور امريكایی ها در افغانستان روسيه ثبات سياسي و اجتماعي آسياي ميانه را در خطر مي بيند و از سوي هم با حضور نظامی امريكا در اين كشور محاصره چين تكميل شده و در كل با حضور امريكا احتمال تجزيه جغرافيايي مطرح است.