عدم پختگی و فقدان تجربه‏ی لازم در امر حکومت داری و دسیسه های شیطانی غرب موجب شد تا آرمان های اسلامی به نحو مطلوب در افغانستان تحقق نیابد و غربی ها با وارد نمودن طالبان در این کشور، افغانستان را بار دیگر به بازیچه ای برای خود مبدل سازند.

26 دلو(بهمن) 67سالروز خروج نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق از افغانستان، یک روز تاریخی و پُر افتخار است که نیروهای شوروی سرانجام پس از یک دهه حضور نظامی در کشورمان به ناتوانی خود در برابر مردم و مجاهدین معترف شده و ناگزیر راه خروج را در پیش گرفتند.
دکتر محمد علی بهمنی قاجار کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه خروج ارتش سرخ  از افغانستان متأثر از یکسری عوامل داخلی و خارجی بوده، اظهار داشت: در زمینه‌ی عوامل خارجی برخی از کشورها از جمله؛ عربستان، پاکستان و مصر علناً مخالفت خود را با اشغال یک کشور اسلامی مسلمان نشین توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق اعلام و در راستای خروج نیروهای ارتش سرخ به حمایت از مجاهدین افغانستان پرداختند.

به گفته ‏ی وی، از آنجاییکه حکومت شوروی حکومتی کمونیستی و محافظه کار بود، کشورهای فوق از گسترش و نفوذ این حکومت در افغانستان و کشورهای خودشان در هراس بوده و همچنین به دنبال دستیابی به منافع شخصی خویش با مجاهدین افغانستان همکاری نمودند.

دکتر بهمنی در تکمیل مطلب فوق، نفوذ هر چه بیشتر دولت اسلام آباد در امور افغانستان و تثبیت رهبری عربستان بر جهان اسلام را از جمله دلایل این همکاری برشمرد و اذعان نمود: این کشورها پیوندهای نزدیک و عمیقی با ایالات متحده‏ ی آمریکا و جهان غرب علیه اتحاد جماهیر شوروی سابق داشتند.
این کارشناس امور بین الملل سپس به نقش مؤثر جمهوری اسلامی ایران و چین اشاره کرد و افزود: اگر چه ایران کشوری ضد آمریکایی بود، اما در این موضوع، سیاستی مشترک و همسو با غرب داشت و چین نیز همانند سایر کشورها معتقد بود که حضور نیروهای ارتش سرخ در افغانستان از جنبه‏ ی حقوقی، نوعی اشغال محسوب می شود، از این رو یک اجماع بین المللی و جنگی همه جانبه علیه شوروی سابق بوجود آمد.

دکتر بهمنی ادامه داد: از 15 کشور عضو شورای امنیت، 13 کشور علیه اشغالگری شوروی رأی دادند، چرا که همه‏ی کشورهای جهان متوجه شدند که این نظام یک نظام باطل و بی ارزش است و هدفش خونریزی، تهاجم و زورگویی است، لذا این مسائل وضعیت داخلی شوروی را بیش از پیش متشنج ساخت.

این تحلیگر ایرانی در ادامه‏ی این گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) به صحبت پیرامون عوامل داخلی خروج اشغالگران روسی پرداخت و چنین گفت: احزاب خلق و پرچم در صدد تحمیل یک فرهنگ کاملاً متعارض با اسلام بر مردم افغانستان بودند به همین دلیل فرامینی که از فردای کودتای هفتم ثور 1357 در افغانستان در حال اجرا بود، کاملا ًدر تضاد با فرهنگ و آداب رسوم اسلامی مردم این کشوربود.
دکتر بهمنی قاجار با بیان اینکه از بدو ورود کمونیست ها، دولت مردان افغانستانی به عروسک های خیمه شب بازی در دستان شوروی تبدیل شده بودند، اذعان نمود: در واقع در آن دوران، مردم‏ افغانستان کاملاً تحقیر شده و کشورشان را نیز در چنگال ارتش کافر می دیدند، اما غرور ملی افغانها چاره ساز شد و به حمایت همه جانبه با مجاهدین پرداختند.

وی سپس به قیام های متعدد مردم علیه حاکمیت کمونیستی اشاره و بیان داشت: جنایات و خشونت های وحشیانه‏ ی ارتش سرخ، زمینه‌ی اعتراضات و قیام های مردمی را در ولایات مختلف افغانستان فراهم آورد و اگرچه این قیام ها به شدت از سوی رژیم کمونیستی سرکوب می شد، اما نه تنها نتوانست آتش قیام مردم را خاموش کند، بلکه مردم را با انگیزه قوی تر وارد صحنه ساخت.

این صاحبنظر ایرانی در ادامه‏ی این گفتگو در رابطه با عدم اتحاد احزاب و اقوام مختلف در افغانستان و اوج گیری مجدد جنگهای داخلی، گفت: پس از خروج متجاوزین، پشتون ها که خود را در رأس قدرت در افغانستان می دانستند، با تشکیل حکومت انتقالی و بر سر قدرت آمدن دیگر اقوام از جمله هزاره ها مخالف بوده که این مسائل آتش جنگ و درگیری را در کشور شعله ور ساخت.

به باور وی، عدم پختگی و فقدان تجربه‏ی لازم در امر حکومت داری و دسیسه های شیطانی غرب موجب شد تا آرمان های اسلامی به نحو مطلوب در افغانستان تحقق نیابد و غربی ها با وارد نمودن طالبان در این کشور، افغانستان را بار دیگر به بازیچه ای برای خود مبدل سازند.

دکتر بهمنی در پایان شجاعت و دلیری مردم مجاهد و شهید پرور افغانستان را ستودنی توصیف و تأکید نمود: وظيفه مردم افغانستان با خروج ارتش سرخ تمام نشده است و بايد امروزه نیز این ملت بیش از پیش بیدار شوند و برای خروج نیروهای غربی از کشور احساس مسئولیت داشته باشند تا به استقلال واقعی و همیشگی دست یابند.