مذاکره با طالبان در شرایطی که به صلح و برقراری ثبات در افغانستان منجر شود، عمل مثبتی است، اما اگر در زیر پرچم صلح، اهداف سیاسی دیگری دنبال شود، نه تنها به ختم جنگ و پایان بحران کمک نخواهد کرد، بلکه به تداوم بحران دامن می زند.

پس از موافقت حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان با گشایش دفتر سیاسی و ارتباطی طالبان در دوحه، پایتخت قطر، آمریکا و دولت افغانستان بر مذاکرات با طالبان در راستای پروسه صلح مصمم تر گشته اند.
در واقع رئیس جمهور کرزی به این نتیجه رسیده است که گفتگو می‌تواند کشور را از "نزاع، دسیسه و کشتار مردم بی‌گناه" نجات دهد.
اما هدف دولتمردان کاخ سفید از کنار گذاشتن دولت کابل و مذاکره مستقیم باطالبان  موضوعی است که با حجت الاسلام و المسلمین سید میرزا حسین احسانی کارشناس مسائل سیاسی در میان گذاشتیم .
وی طولانی شدن جنگ در افغانستان و سردرگمی آمریکا طی یک دهه گذشته، موجب شده تا غرب با طرح مذاکره با طالبان ، به صورت آبرومندانه از باتلاقی که در آن گرفتار شده، خود را خارج سازد.
وی در تکمیل مطلب فوق، افزود: اگرچه آمریکا برای شکست طالبان در سال 2001، افغانستان را مورد تهاجم نظامی قرار داده، اما در آن هنگام، پلان و استراتژی مشخص و مدونی برای پیروزی نداشت و همین مسئله موجب شد تا برنامه‌ی بلند مدت و راهکار مناسبی برای ایجاد صلح و ثبات دایمی در افغانستان اندیشیده نشود.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: در واقع آمریکا و متحدانش هرگز فکر نمی کردند که پس از سقوط حکومت طالبان با این چنین مشکلاتی مواجه خواهند شد، چنانچه از یک سو، جنگ فرسایشی نیروهای آمریکا و ناتو را خسته و روحیه نظامیان را تضعیف نموده و از سوی دیگر، آمریکا با مخالفت تداوم جنگ از سوی ملت خویش روبرو شده است، لذا آمریکا به این فکر افتاده که شاید بتواند از طریق مذاکره با طالبان، امتیاز دادن به آنها، حذف نام ملا عمر از لیست افراد تحت تعقیب و مشارکت آنان در قدرت، طالبان را وادار به ترک جنگ نماید.
حجت الاسلام و المسلمین احسانی سپس در پاسخ به این سوال که در این میان واکنش دولت پاکستان و جذب گروه طالبان که سالهاست، توسط دولت پاکستان تمویل می شدند، چه خواهد بود، گفت: واضح است که مذاکره با طالبان بدون جلب حمایت پاکستان و برآورده شدن منافع دولت اسلام آباد به ثمر نمی رسد، چراکه اسلام آباد با در اختیار داشتن اهرم های فراوان، قادر است تا هر نوع طرح صلحی را خنثی نماید.
وی ضمن تأکید بر اینکه مذاکره با طالبان بدون جلب حمایت پاکستان، عملی بیهوده و بی ثمر است، بهترین راه ختم این مسئله را، وادار نمودن طالبان به ترک جنگ، فشار بر پاکستان و قطع منابع مالی طالبان خواند و افزود: گشایش دفتر سیاسی طالبان در قطر به منظور دور کردن طالبان از پاکستان و کاهش سیطره " آی اس آی " بر این گروه، می تواند اقدام مؤثری باشد.
این آگاه سیاسی در ادامه‌ی این گفتگو با خبرگزاری صدای افغان(آوا) ادامه داد: مذاکره با طالبان در شرایطی که به صلح و برقراری ثبات در افغانستان منجر شود، عمل مثبتی است، اما اگر در زیر پرچم صلح، اهداف سیاسی دیگری دنبال شود، نه تنها به ختم جنگ و پایان بحران کمک نخواهد کرد، بلکه به تداوم بحران دامن می زند.
حجت الاسلام و المسلمین احسانی در چنین شرایطی، نقش دولت را در حل بحران کنونی کشور ارزنده خواند و افزود: باید دولت کابل ابتکار عمل در مذاکرات صلح با طالبان را به عهده گیرد تا علاوه بر در نظر گرفتن منافع ملی و مردم خود و پایبندی به قانون اساسی کشور در این مذاکرات، خدشه ای به وحدت ملی و تمامیت ارضی افغانستان وارد نشود.
این تحلیلگر کشورمان سپس به صحبت در خصوص نقش دولت افغانستان در این مذاکرات پرداخت و گفت: مسلما این مذاکرات با هماهنگی و اطلاع دولت کابل صورت می‌گیرد و اما نتایج مذاکرات چگونه خواهد بود و در راستای اهداف دولت افغانستان پیش خواهد رفت یا خیر؟ این را گذشت زمان مشخص می کند که باید منتظر نتایج گفتگوها باشیم.
وی در پایان این گفتگو به پیمان استراتژیک میان آمریکا و افغانستان اشاره و خاطر نشان کرد: اگرچه آمریکا قصد دارد تا سال 2014 بخش عظیمی از نیروهایش را از افغانستان خارج سازد، اما از سوی دیگر تلاش می کند تا در قالب پیمان استراتژیک، عده‌ای از نظامیان را به منظور پیشبرد اهداف خود در افغانستان نگه دارند.