امام جواد (ع) نقش سازنده‌ در عرصه سیاسی و اجتماعی طی 17 سال دوره امامت خود داشتند

خبرگزاری صدای افغان (آوا)-کابل: حجت الاسلام و المسلمین، محمد داود محمدی، استاد حوزه در گفتگو با آوا می‌گوید که امام محمد تقی، معروف به‌جواد الائمه (ع) همانگونه که از لقب مبارکش پیدا است، مولودی با برکت در میان ائمه معصومین (ع) است، و برکات، جود و بخشش ایشان، قبل از امات و بعد از امامت بر هیچ کسی پوشیده نیست.
به گفته محمدی، سخاوت و خودگذری، ابراز محبت به‌ دیگران و دلجویی از مستمندان و بیچارگان، از خصلت‌های بارز این امام همام در بعد اخلاقی و انسانی است.
به گفته این عالم دین، امام جواد (ع) هرچند در 25 سالگی به شهادت رسید، اما 8 سال پیش از امامت و 17 سال امامت، آن‌قدر پربار است که اگر زوایای زندگی آن حضرت به‌درستی بررسی شود، هرلحظه‌ی آن درس‌های بزرگی زندگی را به انسان می‌آموزد.
وی تصریح کرد: بعضی‌ها گفته‌اند که امام جواد (ع) به‌دلیل کوتاه بودن عمر مبارکش، کمتر در میان شعیان شناخته شده است، اما برعکس کتاب‌ها و رساله‌های زیادی در رابطه با ویژگی‌ها و خصوصیات منحصر به‌فرد آن حضرت نوشته شده است و کارنامه‌های ایشان پس سال‌ها همچنان مانند آفتاب می‌درخشد.
به گفته وی،  بعضی‌ها نیز از سر ناآگاهی یا اغراض و کینه توزی‌ها، امامت امام جواد (ع) را زیر سوال می‌برند که چگونه ممکن است یک انسان در سن 7 یا 8 سالگی به‌رهبری و امامت برسد؟ در حالیکه این امر از چند جهت ممکن است: اول اینکه در تاریخ بشر افراد استثنائی زیاد است و امام جواد ممکن است از این گونه افرا است، و در ضمن از نگاه عقل و نقل نیز ممکن است که یک انسان در سن طفولیت دارای کمالاتی باشد که دیگران نیست، مانند حضرت عیسی (ع) که داستانش در قرآن آمده و در طفولیت به رسالت رسید، یا حضرت زکریا و...، از نگاه عقل نیز بعید نیست که خداوند بعضی انسان‌ها را استعداد فوق العاده بدهد که حتی در سن کودکی با بزرگ سالان برابری کند.
وظیفه ما در قبال فداکاری‌های امام جواد (ع) چیست؟
به گفته وی، امروز وظیفه ما در قبال خودگذری‌ها و فداکاری‌های امام جواد (ع) ادامه راه آن حضرت و پیروی از سیره عملی آن بزرگ مرد که در حقیقت متصل به‌منبع وحی می‌باشد بسیار ضروری است.
از دید وی، در دنیای که رذالت و پستی‌ها جای پاکی‌ها، گناه و عصیان جای خداپرستی و توحید و همچنین دنیا زدگی و دنیا پرستی جای زهد و تقوی را گرفته است، زندگی امام جواد (ع) و سیره عملی آن حضرت به اکسیری می‌ماند که اگر به‌کار گرفته شود، زندگی خانوادگی و جمعی را متحول می‌سازد.
از نظر وی، راه امام جواد (ع) همان راه پیامبر و ائمه معصومین (ع) است و تفاوتی ندارد، لذا مسلمانان اعم از شیعه و سنی می‌توانند به آن حضرت اقتدا کنند و رفتار و گفتار و عملکردش را الگوی زندگی خود قرار دهند.
وی افزود: در این صحبت کوتاه نمی‌شود تمام کارنامه‌های درخشان امام جواد (ع) را بیان کرد، اما در کل می‌توان گفت که قدم گذاشتن در راه این امام جود و سخاوت، مایه سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت خواهد بود.
امام جواد خزانه‌دار علم الهی و گنجیه‌دار راز و رمز آفرینش
در همین حال محمد اسلم با هنر، استاد حوزه علمیه نیز در مصاحبه با آوا می‌گوید که امام جواد (ع) با سن کم و با شرکت در مناظره‌ها و مباحثه‌های عالمان و دانشمندان بزرگ عصر خویش، علم لدنی که همانا مختص به انبیاء و معصومین است را فرا روی مردمان عصر خود و اعصار دیگر به تصویر کشیدند.
به گفته وی، حضرت امام جود (ع) به مناسبتی به این نکته اشاره و مرز و سرچشمه علم خویش را با دیگران مشخص می‌نمایاند. «هنگامی که حضرت موضوع حیف‌ومیل شبانی را به او گوشزد می‌کرد، در پاسخ به پرسش شبان که عرض کرد، از کجا به این موضوع پی بردی، حضرت می‌فرمایند: "نحن خزان علمه وعیبة حکمته واوصیاء انبیائه و عباد مکرمون" همانا ما خزانه‌داران علم الهی و گنجینه داران حکمت خداوندی و جانشینان انبیاء و بندگان کرام او هستیم».
با هنر ادامه داد: با توجه به مقام عظمای امامت و خرد سالی امام جواد (ع) و علم امامتش که مدعیان علوم مختلف را در مناظرات خویش متحیر و سراسیمه می‌کرد و بعد شهادت آن حضرت در ایام جوانی و جو خفقان که از نگاه سیاسی در دوران حضرتش حاکم بود که مشکلات وظیفه امام را دوچندان می‌کرد، باید امروز جوامع اسلامی باجدیت از خط مشی آنحضرت دفاع نموده راه ایشان را برای  جهانیان ترسیم نمایند و از هیج دشمنی نهراسند و پیش هیج قدرتی تملق ننمایند تا به وظیفه خویش عمل کرده به‌سعادت دنیا وآخرت برسند.
نقش سیاسی امام جواد در دوره خفقان خلافت مأمون
 با هنر همچنین بیان داشت که امام جواد (ع) در زمان بسیار اندک، اما نقش مهمی را در مدیریت جامعه ایفا کرد و موضع‌گیری مناسب سیاسی را در برابر حکام وقت اتخاذ کرد.
به عقیده وی، امام نه تنها اقلیت شیعیان و پیروانش را هدایت و رهبری می‌کرد، بلکه تا حد ممکن دستگاه حکومت جور را نیز از ظلم بیشتر و خود سری‌ها به‌صورت غیر مستقیم جلوگیری می‌کرد.
این استاد حوزه در ادامه اظهار داشت: مأمون که در شهادت امام رضا (ع) پدر بزرگوار امام جواد نقش کلیدی داشت، اکنون از قدرت شعیان می‌ترسید، لذا تلاش می‌کرد که امام جواد را در قدرت شریک بسازد و در این برنامه تا حدی برای نزدیکی به امام پیش رفت که دخترش ام الفضل را شریک زندگی ایشان ساخت، اما این در حقیقت نشانه دوستی نبود، بلکه جزء از نقشه‌های او برای برداشتن امام از سر راه بود که در این دسیسه خود نیز موفق شد و سر انجام امام را توسط ام الفضل دخترش به شهادت رساند.