آمریکایی‌ها از آغاز هزاره‌ی جدید میلادی، کلان‌راهبرد واگرایی را برای کشورهای جهان اسلام بویژه منطقه‌ی غرب آسیا، افغانستان و شاخ آفریقا طراحی کردند تا مانع از رشد و پیشرفت تمدن‌ اسلامی شوند.
 
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -مشهد مقدس: محمد پارسا نجفی کارشناس مسائل بین‌الملل، در مورد اهداف حضور آمریکا در افغانستان و خاورمیانه به آوا چنین می‌گوید: حضور آمریکا در ۲۰ سال گذشته با هدف واگرایی در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا بوده است. آنان در دوران جورج بوش از سال ۲۰۰۰ به بعد منطقه‌ی غرب آسیا، افغانستان، آفریقا و شاخ آفریقا را منطقه گریت میدلیست یا خاورمیانه بزرگ تعریف كردند.

نجفی ادامه داد: منظور از این تعریف این بود که در این مناطق واگرایی ایجاد شود، یعنی کشورهای منطقه تفرقه، فتنه، تشنج، تنش، آشوب و جنگ‌های داخلی و غیره را متحمل شوند تا به رشد اقتصادی، افزایش تبادلات تجاری، رفاه شهروندان و افزایش قدرت دولت‌ها دست پیدا نکنند؛ به بیان دیگر آمریکایی‌ها کلان‌راهبرد واگرایی را برای کشورهای دیگر جهان اسلام طراحی کردند که مانع از رشد و پیشرفت تمدن‌ اسلامی شوند.

به عقیده وی، طبعاً هر چه این کشورها به ایران نزدیک‌تر بودند، آمریکایی‌ها فشار بیشتری به آن‌ها وارد کرده‌اند، چرا که نمی‌توانستند وارد جنگ مستقیم با ایران شوند، پس ابتدا افغانستان و بعد عراق را اشغال کردند. بعد هم تلاش کردند در سایر کشورهای غرب آسیا بحران ایجاد کنند، که در حال حاضر شاهد جنگ‌های داخلی در سوریه و لیبی و کشورهای دیگر هستیم.
 
نجفی تصریح کرد: هدف آمریکا از لشکرکشی و آمدن به افغانستان به‌ منظور توسعه‌طلبی و واگرایی بیشتر در جهان اسلام به ویژه در همسایگی و پیرامون ایران بوده است که البته به اهدافش نرسید و اکنون باید از منطقه خارج شود و سعی می‌کند تا این خروج بدون آبروریزی صورت گیرد، یعنی مشابه فرار آمریکا از سایگون پایتخت ویتنام جنوبی نباشد و آبرومندانه عقب‌نشینی كند. او ادامه داد: امریکایی‌ها بعد از ۲۰ سال جنگ و خونریزی بدون هیچ نتیجه‌ای تلاش کردند، که با توافق از منطقه خارج شوند، بدون سر سوزن و کمترین نتیجه‌ای برای دولت و مردم آمریکا.
 
این کارشناس مسائل سیاسی، علت ناکامی آمریکا در منطقه، افغانستان و عراق را خوی تجاوزگری این کشور دانست و افزود: آمریکا و انگلیس دو نیروی متجاوز و خارج از تمدن در کشورهای منطقه هستند، به بیان دیگر کشورهایی هستند که با حوزه تمدنی متفاوت با ابزار اسلحه و اهرم نظامی تلاش می‌کنند سیاست‌های خودشان را به یک حوزه تمدنی "ژئوکالچر" دیگر تحمیل کنند، ولی در نهایت در بلندمدت شکست خواهند خورد. آمریکایی‌ها حتی تصور نمی‌کردند که همانند شوروی و انگلیس در افغانستانی که آن را ضعیف می‌پنداشتند، شکست بخورند.

نجفی تاکید می‌کند: البته آمریکایی‌ها به بهانه مبارزه با طالبان و القاعده به افغانستان و منطقه لشکرکشی کردند، در حالی‌ که از القاعده در سوریه و عراق و یمن حمایت می‌کردند، آمریکایی‌ها به بهانه مبارزه با طالبان آمدند، اما به دلیل عدم همراهی مردم افغانستان و منطقه به ویژه ایران، پاکستان و غیره برای ادامه مسیر دچار مشکلات اساسی شدند که در نهایت مجبور به توافق با طالبان شدند.
 
وی ادامه داد: آمریکایی‌ها هیچ خدمتی برای مردم افغانستان یا سایر کشورها انجام ندادند و فقط باعث افزایش مشکلات آن‌ها شدند و مورد حمایت مردم قرار نگرفتند، در نتیجه مجبور شدند تلاش کنند از منطقه و کشور افغانستان خارج شوند.
 
به باور نجفی؛ هیچ تفاوتی بین شلاق طالبان که در دوران پنج ساله حکومت سیاه خود بر سر مردم افغانستان زده می‌شد و بمباران و موشک باران آمریکایی‌ها وجود ندارد، هر چند آمریکا باید پاسخگوی جنایات خود در زندان‌های بگرام و گوانتانامو باشد.
 
وی افزود ؛ طنز ماجرا این است که آمریکایی که طالبان را تروریزم می‌دانست، با طالبان مذاکره می‌کند، و در اصل هم طالبان را آمریکا به رسمیت می‌شناسند، این نشان می‌دهد که تروریزم طالبان با تروریزم آمریکا هیچ تفاوتی ندارد.
 
اين کارشناس مسائل بین‌الملل، معتقد است که افزایش بی ثباتی در افغانستان، عراق، سوریه، یمن و غیره بخشی از نتایج حضور نظامی آمریکا است که دقیقا این راهبرد کلان را هم پیگیری می‌کند. تلاش بیشتر آمریکا این است که کشورهای منطقه را از یکدیگر دور کند، یعنی روابط میان ملت افغانستان، ایران، عراق را با یکدیگر و دیگر کشورها کاهش دهند. زیرا آمریکایی‌ها دوست دارند شاهد منطقه‌ای پر از تنش درگیری و آشوب باشند، و هرگز دوست ندارند، روابط میان کشور و دولت‌های منطقه و آسیای مرکزی از جمله ایران، عراق، سوریه، غرب آسیا و شمال آفریقا رشد پیدا کند و باعث رونق تجاری و اقتصادی بین این کشورها شود.
 
محمد پارسا نجفی در ادامه بيان كرد؛ افزایش موج تروریسم و پیدایش داعش در عراق و افغانستان و همچنین جنگ داخلی در سوریه و لیبی تجاوز نظامی عربستان، اسرائیل و امارات به یمن، بحران‌های اقتصادی در عراق و لبنان، کودتا در مصر و سودان و همچنین اعتراضاتی که به بهار عربی مشهور شد و فقط آشوب و تنش از آن باقی مانده، همه این‌ها محصول همان سیاست خاورمیانه بزرگ یا همان کلان راهبرد واگرایی آمریکا در منطقه جهان اسلام است.
 
در پایان محمد پارسا نجفی کارشناس مسایل بین‌الملل گفت: به امید روزی که ملت‌های منطقه به ویژه مردم مهربان افغانستان و ایران همگرایی بیشتری با یکدیگر داشته باشند و تمام کشورهای اسلامی از افغانستان و آسیای مرکزی و پاکستان تا کشورهای عربی و ترکیه و شمال آفریقا نیازمندی‌های خودشان را در قدم اول خودشان تامین کنند و در راستای پیشرفت‌شان از توانمندی کشورهای همسایه هم بهره ببرند و ما شاهد یک اتحادیه میان کشورهای مسلمان باشیم، به ویژه کشورهایی که در یک حوزه تمدنی قرار دارند، مانند ایران و افغانستان که از بی‌شمار مشترکات تاریخی، فرهنگی و غیره برخوردار هستند.