آگاهان امور می‌گویند امریکا در طول حضور 19 ساله نظامی خود در افغانستان جز طرح و مهندسی بحران ها هیچ دست آوردی نداشته است و این حضور ناشیانه اکنون به یک نفرت و انزجار عمومی تبدیل شده است، لذا به نفع امریکا خواهد بود که خواست گروه طالبان را بهانه کرده و شرافت مندانه از کشور خارج شوند.
 
خبرگزاری آوا – کابل: سید جعفر عادلی حسینی پژوهشگر و نویسنده، در مصاحبه با خبرنگارآوا، در ادامه افزود: افغانستان 41 سال است که در آتش جنگ می سوزد و هیچ نیت خیری تا کنون برای خاموش کردن این جنگ های طولانی مدت از سوی جامعه جهانی وجود نداشته است.
 
به گفته او، با ورود جامعه جهانی به ویژه امریکا در افغانستان و وعده های که به مردم داده شد، انتظار می رفت که امنیت و ثبات در کشور تامین شود، اما برعکس وضعیت امنیتی هر روز پچیده تر و خطرناک تر می شود.
 
به گفته او، اکثر آگاهان افغانستان با تجربه که از کشورهای دیگر داشتند از ابتدا با بستن پیمان امنیتی و استراتژیک با امریکا مخالف بودند و مرور زمان نیز نشان داد که امریکا دنبال هدف استراتژیک خود در منطقه است و این پیمان نامه ها کاغذ پاره بیش نبوده است.
 
به باورعادلی، امریکا می توانست که از بدو ورود در افغانستان مخالفین خود را سرکوب و امنیت را در کشور حاکم بسازد، اما برای بقا و حضورشان، نه تنها برای صلح و امنیت تلاش نکرد که اغلب بحرانها را مدیریت کرد.
 
به گفته او، شعارهای که برای آزادی بیان و امثال آن میدادند نیز امروز به یک بحران دیگری اجتماعی تبدیل شده است و به همین بهانه است که حرمت ها شکسته می شود، اخلاق انسانی زیر پا می گردد و نا امنی ها نیز حتی در کوچه ها و پس کوچه ها نفوذ کرده است.
 
همچنین سید برهان الطافی، استاد دانشگاه نیز در مصاحبه با آوا، می گوید: اعتراضات ضد آمریکایی عراقی ها در واقع آغاز پیامدهای سیاست های نسنجیده ترامپ و مایک پمپئو است و این موج که در حقیقت برخواسته از باورهای ملت ها می باشد منحصر به زمان و مکان خاص نخواهد ماند.
 
او تاکید کرد که دامنه این اعتراضات علیه آمریکایی ها در تمام منطقه به خصوص در افغانستان گسترش خواهد یافت.
 
به عقیده او، ترامپ حوزه سیاست را مثل حیطه تجارت تصور کرده و بازیگران بین المللی را همانند خرده سرمایه داران مطیع خود تلقی می کند و هیچ روی تحولات جهانی و منطقه ای تمرکز ندارد.
 
الطافی علاوه کرد: بر اساس معیارهای مدیریتی،  پیش بینی نشده است که بحران را با خلق بحران دیگر می توان مدیریت کرد؛ لذا این مسئله بیشتر موجب ضعف اطلاعاتی و بغرنج شدن اوضاع گردیده است.
 
پس در نهایت باید گفت که به نفع ترامپ خواهد بود تا قواعد بازی، موازن حقوق بین الملل و منافع دیگر بازیگران را نیز لحاظ نموده و به جای تعارض با دیگر کنشگران همکاری نماید.
 
لازم به ذکر است؛ امریکا که به هدف نظارت از رقیبان منطقه ای و همچنین حفظ منافع دراز مدت خود از دیر زمانی در بسیاری از کشورهای خاورمیانه پایگاه های  نظامی ایجاد کرده است، اکنون باعث بوجود آمدن بحرانهای عمیق نظامی اقتصادی، گسست های ساسی اجتماعی و نا امنی ها  در منطقه شده است.
 
حضور ناشیانه و تمامیت خواهی امریکا در منطقه، اکنون باعث نفرت و انزجار ملت ها شده است، صداهای که تا کنون خاموش بود، عقده ها و کینه های که سینه ها را پر کرده بود اکنون به فریادهای کوبنده و دشمن شکن تبدیل شده است.
 
اعتراضات و شعارهای ضد امریکا در کشور های مانند عراق، یمن، سوریه لبنان، و بسیاری از کشورهای افریقایی رو به گسترش است و در افغانستان نیز مردم از حضور بی ثمر امریکایی ها خسته شده اند.
 
آنچه در افغانستان اوضاع را بیشتر پچیده کرده و مانع روند صلح شده است، حضور نظامی امریکا می باشد، هرچند که هنوز انتقادها در این کشور شکل تظاهرات و انتقادهای رسمی را به خود نگرفته است، اما اظهار نا رضایتی مردم در شبکه های اجتماعی از حضور بی فایده امریکا در افغانستان کاملاً آشکار است.