به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، آقای مظفری که در حاشیه نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با خبرنگار آوا سخن می‌گفت، در مورد نگاه خود به ادبیات معاصر افغانستان پس از طالبان گفت: "ادبیات ما پس از طالبان یک مقدار گسترده شد؛ یعنی چهره‌های تازه‌ای وارد میدان شدند، کتاب‌های زیادی منتشر گردید، جوایزی گرفته شد و در مجموع خوب بود، یعنی از نظر کمیت من خیلی خوشحالم که این اتفاق افتاد".
 
ولی به گفته وی، "متأسفانه ما از نظر کیفی در این دوره چندان رشدی نداشتیم، و شاعران ما به سمت جریان‌هایی که انجوها تبلیغ می‌کردند، گرایش پیدا کردند و ما شعر اصیل و خوب کمتر داشتیم".
 
این شاعر و نویسنده نام آشنایی کشور در مورد وضعیت نشر و چاپ کتاب در افغانستان و چگونگی حضور ناشران کشور در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران گفت: "خوشبختانه در این دو دهه ناشرین خودجوشی از بین مردم در افغانستان کار را شروع کردند که خیلی از این‌ها جوان اند. این باعث شد که چاپ کتاب رونق بگیرد و ما بتوانیم در حقیقت وقتی به یک کشور خارجی کتاب می‌آوریم، صرف در حد یک نمایش نباشد، بلکه در حد عرضه باشد".
 
وی با اشاره به ناشرین افغانستانی حاضر در نمایشگاه امسال کتاب تهران، تصریح نمود که این حضور نشان داد که جامعه افغانستان با اهمیت فرهنگ، کتاب، کتاب‌خوانی و چاپ آشنا شده و این نیاز را احساس کرده که تا کی این محصولات را از جای دیگر وارد کند، بلکه کتاب باید در خود جامعه تولید شود.
 
سید ابوطالب مظفری در ادامه در مورد تأثیر حضور ناشران و کتاب‌های افغانستانی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران بر جامعه مهاجر ناآشنا با فرهنگ خویش گفت: "ما چند نسل است که در ایران مهاجر هستیم، نسل اول ما آشنایی‌های ابتدایی با کشور داشت، ولی نسل‌های بعدی، حتی آن‌هایی که تحصیل دانشگاهی کردند، آشنایی جدی از افغانستان ندارد، نه از تاریخ، جغرافیا و نه از وضعیت کنونی".
 
به گفته وی، به دلیل همین ناآگاهی و نبود اطلاعات جدید، یک نوع هویت‌گریزی در بین نسل‌های بعدی مهاجرین در ایران، به خصوص در میان جوانان وجود داشته، زیرا آن‌چه از افغانستان می‌شنیدند، جنگ و انتحار و درگیری بود، اما این سیمای جدید و آشنایی به آن‌ها کمک می‌کند که به فکر افغانستان بیافتند و حداقل از ایران به سمت کشورهای دیگر کوچ نکنند.
 
این شاعر برجسته کشور افزود که جامعه میزبان(ایران) هم سال‌هاست که با جامعه افغانستان قطع رابطه کرده است؛ "آن‌هم به خاطر این‌که ضعف از خود ما بوده، یعنی ما چیزی برای عرضه نداشتیم، و آن‌ها تشنه بودند".
 
وی خاطرنشان کرد که در طول سال‌های گذشته محققین ایرانی برای تحقیقات، تاریخ‌نویسی، دانش‌نامه نویسی و... به دنبال دریافت اطلاعات از افغانستان بودند، ولی منبعی در اختیار نداشتند، اما حضور ناشران افغانستان در نمایشگاه بین‌المللی کمتبا به آن‌ها کمک می‌کند که خیلی ساده منابع‌شان را از همین ایران تهیه کنند.
 
سید ابوطالب مظفری در مورد آسیب‌شناسی وضعیت صنعت چاپ و نشر در افغانستان گفت: "فعلا ما در قسمت راه افتادن این جریان قرار داریم، مسلما تا یک نشر بتواند به صورت حرفه‌ای کار کند، نیاز به زمان دارد. این که می‌گویم حرفه‌ای؛ هم در تولید، انتخاب و هم در عرضه مناسب کتاب است که در هر سه قسمت خواه ناخواه حرفه‌ای نیستیم".
 
ولی به گفته وی، ناگزیر هستیم کم کم به سمت حرفه‌ای شدن کار چاپ و نشر در افغانستان برویم و در این مسیر، خوبی‌اش این است که نشر افغانستان دولتی نیست، بلکه اکثر خصوصی است و خوبی نشر خصوصی به این است که ناشران به خاطر درآمد خودشان که شده، سعی می‌کند در میدان رقابت کار کنند.
 
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران که از 4 ثور آغاز شده بود، 14 ثور به کار خود پایان داد. در این نمایشگاه 10 انتشارات از افغانستان با بیش از 1700 عنوان کتاب حضور داشت که با استقبال گسترده مواجه شد. در حاشیه این نمایشگاه، نشست‌های فرهنگی هنری مختلفی چون نگاهی به ادبیات معاصر و وضعیت چاپ و نشر در کشور، افغانستان از لنز دوربین و... برگزار گردید.