مسوولان اتاق تجارت و صنایع می گویند که از دو ماه به این سو انتقال کالاهای تجاری از طریق راه آهن چین متوقف شده و تلاش‏ها جریان دارد تا دوباره واردات و صادرات کالاهای تجارتی از طریق این خط آهن از سر گرفته شود.
خان جان الکوزی، معاون اتاق تجارت و صنایع در گفتگو با آوا خاطر نشان کرد که در کنار بعضی مشکلات تخنیکی، رقابت ناسالم بین دو کمپنی چینی که انتقال کالای تجارتی بین دو کشور را به عهده داشت، باعث شده که از دو ما به اینسو انتقال کالاهای تجارتی از طریق خط آهن چین – افغانستان متوقف شود.
آقای الکوزی تاکید کرد که تلاش ها برای آغاز دوباره واردات و صادرات کالاهای تجارتی از طریق خط آهن چین - افغانستان جریان دارد و حکومت چین نیز متعهد شده که به زود ترین وقت این مشکل را حل کند.
او اشاره کرد که قبل از این در هر دو ماه، دو محموله تجارتی وارد افغانستان میشد اما اینک نزدیک به دوماه میشود که انتقال کالاها بین دو طرف متوقف شود.
آقای الکوزی همچنان خاطر نشان کرد که تاجران افغانی ادعا دارند که محصولات وضع شده بر کالاهای صادراتی چین، آنان را مجبور کرده تا کالاهای خود را همچنان از بندرهای کراچی، چابهار و سایر بنادر وارد کنند.
او تصریح کرد که محصولات وضع شده بر کالاهای صادراتی چین از طریق خط آهن بیشتر از بنادر دیگر است.
نزدیک به سه ماه پیش نخستین محموله‏ی تجاری از چین پس از عبور از کشورهای قزاقستان و ازبکستان به بندر حیرتان در ولایت بلخ رسید.
قرار بود که ماهانه دوبار کانتینرهای اجناس تاجران افغانستانی را به حجم ۴۵ فوت به وزن ۲۹ تن و ۴۰ فوت به وزن ۲۶ تن از ایستگاه شهر هایمن چین به مقصد بندرحیرتان افغانستان حمل‌کند. همچنان در برگشت اموال صادراتی افغانستان -سنگ مرمر، زعفران، میوه‌های خشک و سایر اقلام صادراتی- را به مقصد چین بارگیری کند.
طول مجموعی این مسیر از چین الی افغانستان ۲۷۳۰ کیلومتر می باشد که در دو قطار دارای ۸۴ واگون و بیش از ۲۰۰۰ تن وزن اموال تجارتی را به هزینه بیش از ۲۰ میلیون دالر را انتقال داده است.
در حال حاضر کالاهای وارداتی افغانستان عمدتاً از طریق بندر کراچی در جنوب پاکستان به گذرگاه‌های مرزی در جنوب و شرق کشور انتقال می‌یابد که حدود دو ماه وقت می‌گیرد.
گفتنی است که افغانستان هنوز از شبکه راه آهن سراسری بی بهره است؛ اما کشیده شدن خط آهن میان چین - افغانستان، افغانستان - ایران و افغانستان – ازبکستان امید های زیادی را خلق کرده بود تا این کشور محاط به خشکه از این طریق به بازار های جهان وصل شود.