پس از رد دومین فرمان تقینیی رییس جمهورغنی در امر اصلاحات نظام انتخاباتی، قرار است که سومین فرمان در ایام تعطیلی تابستانی شورای ملی، از سوی رییس جمهور صادر و تصمیم لازم دراین زمینه گرفته می شود.
به گزارش خبرگزاری آوا، این درحالی است که برخی از آگاهان به این باور هستند که حکومت اراده ی جدی برای اصلاحات امور انتخاباتی ندارد و این فرمان ها همه نمایشی و جز به انحراف کشاندن افکارعامه چیزی دیگری نیست.
نورمحمد نور؛ سخنگوی کمیسیون مستقل انتخابات، درگفتگو با آوا، گفت: هرگونه اصلاحات که مطابق با قوانین نافذه کشور بوده و شکلی و صوری و یا به خواست چند نفر نباشد کمیسیون مستقل انتخابات آنرا می پذیرد.
به گفته نور، نه تنها کمیسیون، اصلاحات را می پذیرد بلکه دراین زمینه طرحهای را تا کنون به حکومت ارائه کرده است.
اما به گفته نور، مسئله مهم این است که دو فرمان رییس جمهور از سوی شورای ملی به صورت قاطع رد شده است و این به این معنی است که هرگونه اصلاحات که بالای مردم افغانستان تحمیل شود، پذیرفتنی نیست.
آقای نور همچنان گفت: قرائن نشان می دهد که حکومت اصلاً علاقه مند برگزاری انتخابات نیست و هیچ گامی تا کنون در این زمینه برداشته نشده است.
به گفته او، تا هنوز نه بودجه به شکل فزیکی در اختیار کمیسیون مستقل انتخابات قرار گرفته و نه هم در تامین امنیت کار صورت گرفته است و نه کارهای لازم دیگر برای برگزاری انتخابات صورت گرفته است.
نور، در پاسخ به اینکه سر انجام مسئله انتخابات افغانستان چه خواهد شد؟ گفت: روند به همین منوال ادامه خواهد داشت و حکومت فقط وقت ضایع می کند، درحالیکه باید در مدت دو سال به یک نهاد که مشروعیت خود را از طریق قانون اساسی بدست آورده است (کمیسیون مستقل انتخابات) همکاری می کرد که نکرده است.
به عقیده او، در حال حاضر تمام بحث های مرتبط به اصلاحات انتخاباتی شکلی و فرمایشی است و این روند هیچ دردی را دوا نمی کند زیرا رفتن یک فرد و یا دو فرد و آمدن دیگری بجای آنان اصلاحات انتخاباتی نیست.
به گفته او، اصلاحات اصلی این است که باید برای برگزاری انتخابات زمینه سازی شود و آن عبارت از تامین بودجه و همچنین مسئله امنیت و از میان برداشتن افراد زورمند و افراد و اشخاص که در مراکز و محلات ولسوالی ها بالای کارمندان کمیسیون انتخابات فرمایشات خود را با میله تفنگ اعمال می کند.
به گفته او دولت تا کنون به نا رسایی های که در بیرون از کمیسیون وجود دارد فکر نکرده است و فقط اصلاحات را در جا بجایی افراد و اشخاص میداند که در حقیقت یک کار کلیدی و اساسی نیست.