حجت الاسلام احسانی می گوید: متاسفانه بی توجهی دولت نسبت به خواسته های عدالت خواهانه ی ملت، باعث نا امیدی در میان اقشار مختلف جامعه و رشد و تقویت گروهای افراطی و تروریستی شده است.


به گزارش خبرگزاری آوا، حجت الاسلام قربانعلی احسانی، دانش آموخته حوزه علمیه و کارشناسی ارشد علوم سیاسی، مطلب فوق را در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آوا، بیان داشت و گفت: پیشینه عدالتخواهی در منابع دینی وجود داشته است و همواره در بسیاری از آیات قرآن به طور مستقیم و غیر مستقیم به عدل، عدالت و قسط اشاره شده است .

وی افزود: در واقع حکومت انبیاء و اولیاء به خاطر اقامه عدل و داد و قسط بوده است و روایات زیادی در خصوص عدالت در نهج البلاغه عنوان شده است.

احسانی ادامه داد: در تاریخ تشیع افغانستان، مراکز اصلی شیعیان که بعنوان غوریان و یا بلاد غور معروف است به نام "دارالعدل" نیز در تاریخ آمده است و یکی از افتخارات این شیعیان این است که به دادخواهی، عدل و قسط محوری معروف هستند.

ایشان تصریح کرد: در زمان بنی امیه دستور داده شد که به ائمه (ع) ناسزا بگویند، اما شیعیان افغانستان زیربار چنین دستوری نرفتند که اگر بخواهیم آن را ریشه یابی کنیم به همان پیشینه ی اعتقادی و ویژگی ظلم ستیزی و عدالت طلبی آنان که از بزرگان دینی شان آموخته بودند، بر میگردد.

وی اظهار داشت: درعصر معاصر هم بزرگان زیادی در مورد عدالت و عدالت خواهی قیام و موضع گیری کردند، جنبش و حرکتهای سیاسی و اجتماعی زیادی در راستای عدالت خواهی انجام گرفته است.

حجت السلام احسانی یاد آور شد: قیام هزاره ها و شیعیان و مقاومت در غرب کابل به رهبری شهید مزاری(ره) در برابر انحصار طلبی، زیاده خواهی و تبعیض، مبارزات سیاسی فرهنگی شهید علامه بلخی (ره)، قیام ابراهیم خان گاو سوار در اعتراض به وضع مالیات سنگین ظاهر شاه بر مردم هزاره، قیام میر یزدان بخش بهسودی در زمان دوستعلی خان، اقدامات متهورانه شهید عبدالخالق هزاره در فرو پاشی مغز استبداد و... از جمله اقداماتی بودند که در راستای مبازره با استبداد و خودکامگی دولتها و ترویج عدالت خواهی در جامعه و کشور، به وقوع پیوسته است.

این دانش آموخته حوزه علمیه خاطر نشان ساخت: عدالت خواهی در نظام سیاسی جدید افغانستان در دو برهه قابل بحث است، از اجلاس بن تا اواخر حکومت کرزی که برخی اهداف عدالتخواهی از جمله منظور شدن نسبی حقوق اقلیت ها، مذهب شیعه در قسمت احوال شخصیه، و رسمیت پیدا کردن زبان فارسی در کنار پشتو و توجه هرچند مقطعی و محدود احزاب، اقلیت ها و اقوام دیگر در قانون اساسی در نظر گرفته شد اما از زمان شکل گیری حکومت وحدت ملی تا هنوز متاسفانه این اهداف کم رنگ تر شده و دولت فعلی در مقام عمل توجهی به این اهداف نداشته و بلکه از آن فاصله ی زیادی گرفته است.

احسانی یاد آور شد: متاسفانه همین بی توجهی دولت نسبت به خواسته های عدالت خواهانه ی ملت، باعث ناامیدی در میان اقشار مختلف جامعه و رشد و تقویت گروهای افراطی و تروریستی شده است که هر روز تعدادی زیادی از شهروندان کشور شهید، اسیر و آواره شده اند، که نمونه آن عدم حمایت از نیروهای مردمی در جلریز و بی توجهی در آزادی گروگان های مردم هزاره در زابل بوده است که در نهایت به شهادت تعدادی زیادی از سربازان غیور و گروگان ها ی بیگناه انجامید، و موج های مهاجرت به سوی کشور های بیگانه می باشد.

وی ابراز داشت: اما با وجود همه این سخنان اقدامات عدالت خواهی برخواسته از میان توده مردم، جنبش بیداری تبسم و تجمع نزدیک به یک میلیون نفری مدنی و قانونی خود به عنوان موجی دیگری از اقیانوس بزرگ عدالت خواهی قلمداد می شود که ارگ نشینیان را تکان داد و آنها را از خواب غفلت بیدار کرد.