حکومت وحدت ملی با مدیریتی قوی از حیف و میل شدن کمکهای اقتصادی جامعه جهانی جلوگیری کند.
حامد رحمتی؛ استاد دانشگاه و آگاه امورسیاسی در بلخ با بیان مطلب فوق به خبرگزاری آوا گفت: علاقمندی هایی که در نشست های قبلی برای همکاری با افغانستان دیده میشد، در نشست لندن به اندازه ای کم رنگتر شده، اما به نوعی برای افغانستان مقداری کار خانگی داده شد تا مسئولین برای جلب رضایت جامعه جهانی آن را انجام دهند.
وی افزود: خواسته های جامعه جهانی در قبال کمکهای شان می طلبد تا کابینه جدید کشور به زودترین فرصت شکل بگیرد و آن وعده هایی که از سوی مسئولین حکومت وحدت ملی به مردم و جامعه جهانی داده شده عینیت پیدا کند.
همچنین محمد رضا حیدری؛ یک تن از فعالان مدنی در بلخ می گوید که فقط با تعیین و نصب افراد متخصص به عنوان اعضای کابینه جدید کشور، مسئولین می توانند پولی را که جامعه جهانی وعده داده است به طور درست و قوی مدیریت کنند و از آن برای رفاه اجتماعی و استخراج منابع زیر زمینی کشور استفاده کنند.
وی افزود: در صورتیکه جامعه جهانی هر بار به افغانستان کمک کند و مسئولین نتوانند از این پول برای بهبود وضع کشور استفاده نمایند خیانت بزرگی در حق مردم و جامعه جهانی انجام داده اند و وضعیت کشور هر روز بدتر خواهد شد.
همچنین احمد جاوید صابر؛ یک تن از فعاالین سیاسی به این خبرگزاری گفت که پیش شرط ها و خواسته های مطرح شده در کنفرانس لندن فرصت خوبی برای ریشه کن کردن فساد اداری در افغانستان می باشد.
وی افزود: در صورتیکه این تعهدات عملی شود در کنار جلب رضایت مردم کمکها و توجهات جامعه جهانی نیز استمرار یافته و افغانستان به سمت پیشرفت و ترقی گام خواهد برداشت.
نوراحمد نوری؛ یکی دیگر از آگاهان امور و استاد دانشگاه بلخ نیز می گوید که متاسفانه در بخش های کلیدی حکومت گذشته برخی از کسانی بودند که چشمانشان مانند گرگهای گرسنه منتظر بود تا چگونه پولی وارد کشور شود و آن را حیف میل کنند، اگر همان افراد دوباره در راس این حکومت گماشته شوند یقینا مردم و جامعه جهانی امیدشان از این دولت قطع خواهد شد.
گفته می شود که در نشست های مختلف جهانی، افغانستان همواره مورد توجه و همکاری مالی و اقتصادی جامعه جهانی قرار گرفته است که مبارزه با فساد و محو کشت کوکنار از پیش شرط های مطرح شده دراین نشست ها بوده است.
این درحالیست که پس از گذشت بیش از یک دهه و سرازیر شدن کمکهای بی شمار به افغانستان، کشورمان در مقام چهارم فاسدترین کشورها و نخستین کشور تولید کننده مواد مخدر در سطح جهان قرار دارد.