اینجانب به نمایندگی از دفترنمایندگی حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در افغانستان، مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، اعضا، کادرها و مسؤلین دفاتر داخل و خارج و نهاد های زیر مجموعه آن به خصوص خبرگزاری صدای افغان(آوا)، روزنامه انصاف و تمام مسؤلین و کارکنان آن، این ضایعه تاسف آور را، به محضر خانواده ایشان، مردم مجاهد افغانستان به خصوص جامعه زنان کشور تسلیت می گویم

مراسم ترحیم مرحومه مغفوره شادروان حاجیه خانم خدیجه بلخی دیروز جمعه با حضور هزاران تن زن و مرد از اقشار مختلف جامعه، از عاشقان و ارادتمندان خانواده شهید بلخی در مسجد رضوی کوی طلاب مشهد مقدس برگزار شد. این مراسم که توأم بود با قرائت قرآن کریم و نثارفاتحه به روح پرفتوح مرحومه و ذکرمصیبت، با قرائت قرآن کریم به وسیله قراء معروف کشور ادامه یافت. مراسم ازساعت 4 تا 6 عصر جمعه برگزاربود و در پایان مراسم، حضرت آیت الله ساجدی یکی، از شخصیتهای برجسته کشور و استاد حوزه علمیه، در رابطه با مقام مادر صحبت کرد و چند تا شاخصه ای مربوط به حاجیه خانم بلخی را متذکر گردید. وی در لابلای صحبت خود خاطراتی از علامه بزرگوارشهید بلخی، پدر مرحومه خانم بلخی یادآورگردید و در رابطه با مقام و عظمت شهید بلخی مطالبی عنوان کرد. آیت الله ساجدی سپس در رابطه با مسایل روز کشور و شرایط عبادی و اجتماعی مردم سخن گفت و همگان را به عبادت خدا و احترام به پدر و مادر توصیه نمود. این شخصیت دینی، در آخر به ذکرمصیبت پرداخت و درادامه، مداح اهل بیت عصمت وطهارت(ع) با مداحی زیبا و اشعار اثرگذار به ذکر مصیبت خاندان عصمت و طهارت(ع) پرداخت و در انتها، مراسم با قرائت پایانی قرآن کریم، خاتمه یافت. قبل از سخنان آیت الله ساجدی، مجری برنامه، اقدام به قرائت ده ها پیام تسلیت از سوی جریانها، نهادها، شخصیتهای علمی، فرهنگی و سیاسی داخلی وخارجی کرد و با توجه براینکه در میان پیام ها، پیام حجت الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری، نماینده تام الاختیار حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در افغانستان و رئیس عمومی مرکزفعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، عنوانی بازماندگان مرحومه بلخی، از محتوای بیشتر و بهتر برخورداربود به شرح زیر از نظر شما عزیزان نیز گذرانده می شود: بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون خبر ارتحال حاجیه خانم خدیجه بلخی، متأثرمان کرد. او اگرچه دختر ارشد علامه بزرگوار شهید بلخی بود و قطعا ازین ناحیه از جایگاه بلند و بالایی برخوردار است و مورد احترام و عزت تمام ارادتمندان آن علامه مبارز دوران و شخصیت فرهیخته قابل افتخار مردم افغانستان و پیشقراول مبارزات ضد استبدادی افغانستانی ها بود که نه تنها در کشور بلکه در منطقه و جهان اسلام از نام آشنایی برخوردار بود، اما یقینا شخصیت شخیص حاجیه خانم بلخی، بیشتر از هرچیز دیگر قابل توجه و ارج گذاری است. چه اینکه او خود مبارز بود. او نویسنده و سخنور بود. او فعال فکری فرهنگی و سیاسی بود و او از جنبه های مختلف، الگوی مناسبی برای نسل کنونی زن افغان بود. او ضمن اینکه یک زن بود و در عرصه های مختلف فرهنگی تبلیغی فعال می زیست و در مجامع گوناگون حضور پرشور می یافت اما به تمام معنا معیارها و ملاک های اسلامی را رعایت می کرد. او مسؤلیت زن بودن را به خوبی درک کرده بود و با اذعان به دانستن این قدر و قیمت، وظیفه مادری مناسب در خانواده را به درستی انجام داد و در بیرون از خانه نیز علاوه بر اجرای سایر مسؤلیت های اجتماعی، به عنوان مربی اجتماع نیز عمل کرد. من از اوایل سال 1370 با این مرحومه آشنایی پیداکردم. معرف من، شهید والامقام، سیدعلی اکبر مصباح بود. او قدر و عظمت خانواده شهید بلخی را نیک می دانست و چون خودش عازم افغانستان بود، به من سفارش کرد که هرچه در توان دارم در خدمت خانواده شهید بلخی باشم. یک روزی با هم در دفتر حاجیه خانم در سی متری طلاب حضور یافتیم و در آنجا بود که با این مرحومه و نیز خواهر بزرگوارش صدیقه بلخی آشنایی پیداکرده و از همان آوان زمینه های همکاری فراهم شد و بیش از پیش در خدمت این خانواده بودم. از آن زمان تا سال 1376 که بیشترین دوران همکاری ما با حاج خانم بلخی بود و پس از آن نیز دورادور احوال پرس و جویای احوال ایشان بودم، نه، دیدم و نه، شنیدم که خانم حاجیه بلخی، سر سوزنی از اهداف متعالیه اسلام و جهاد و مبانی دینی فاصله گرفته باشد. خانم بلخی زمان جهاد، همان بود که در زمان مقاومت می زیست و نیز همان حاجیه ای بود که چون شرایط زمان جهاد، در سال های اخیر زندگی می کرد و به هیچ وجه نه در رفتار و گفتارش و نه در نشست و برخواستش و نه از نگاه پوشش ظاهری، کوچکترین تغییر و تحول دشمن پسند و رقیب شادکن پیدا ننمود. حاجیه خانم بلخی مبرای از تمام تحولات و تطورات منفی پس از سقوط طالبان، همچنان به عنوان یک خانم مبارز مسلمان در صحنه تبارز داشت. او در سال 1371 همراه با دیگرخواهرش حاجیه صدیقه بلخی با همراه داشتن محموله ای از کمک های فرهنگی تبلیغی راهی ولایت بلخ گردید و ماه ها در آنجا به سر برد و در راستای تبلیغ و ترویج اهداف دینی و مذهبی رنج و تعب کار را تحمل کرد و نه تنها هیچ شکایتی از سختی کارنداشت که با عشق و علاقه روند را پی می گرفت و انگیزه بسیار قوی داشت تا همچنان این مسیر را پی بگیرد و یکبار نیز عضو لویه جرگه گردید و در کابل حضور یافت و گاه و بیگاه در کنفرانس ها و سمینار های داخلی و خارجی شرکت می کرد که در یکی ازین کنفرانس ها در کشور آلمان در خدمت شان بودم و سپس با توجه به مهیا نبودن عرصه برای مبارزات سالم اسلامی برای وی در داخل کشور، همچنان در ایران ماند و خدمات بی شایبه، همه جانبه و بی دریغ به مهاجرین افغانی در ایران ارائه می کرد و یکی از کارهای مهم و ماندگار وی در عرصه رسانه و تبلیغ، حضور وی در رادیوی دری بیرون مرزی خراسان در سمت های مختلف بود. ارتحال این خانم مجاهده، اگرچه برای خانواده جبران ناپذیر است و المناک، اما قطعا ضایعه بزرگی برای جامعه اسلامی افغانستان نیز است، به خصوص زنان مسلمان افغانستان از وجود چنین عناصری کمتر بهره مند بودند و اینک که این شخصیت گرانمایه از دست مارفت، زنان ما الگوی مناسب خود در بسیاری از عرصه های کنونی را از دست دادند. از خداوند متعال برای آن مرحومه جنت برین و برای خانواده و بازماندگان ایشان به خصوص فرزندان گرانقدر این مرحومه به ویژه جناب سیدعبدالله حیدری، و خواهر مکرمه ایشان، سناتور حاجیه صدیقه بلخی، و داماد های معزز مرحومه، حجج اسلام والمسلمین ذکریا مشکور کابلی و سید مظفر حیدری و آقایان سید معروف خالقی و سیدهادی علوی، خواهر زاده مرحومه، سید هادی اکبرزاده و داماد خواهر ایشان حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالهادی بلخی و...، صبر و اجر جزیل خواهانم. اینجانب به نمایندگی از دفترنمایندگی حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در افغانستان، مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، اعضا، کادرها و مسؤلین دفاتر داخل و خارج و نهاد های زیر مجموعه آن به خصوص خبرگزاری صدای افغان(آوا)، روزنامه انصاف و تمام مسؤلین و کارکنان آن، این ضایعه تاسف آور را، به محضر خانواده ایشان، مردم مجاهد افغانستان به خصوص جامعه زنان کشور تسلیت می گویم. سیدعیسی حسینی مزاری نماینده حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در افغانستان و رئیس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان روزجمعه 28/1/1394