امریکا در مبارزه با تروریزم در افغانستان، دچار خطاها و اشتباهات جبران ناپذیری شده است. این جمله سخن ما نیست؛ بلکه بسیاری از رسانه های امریکایی و غربی، هر از گاهی به بیان امثال اینگونه واقعیتها، زبان گشوده و اعتراف کرده اند.
برای نمونه به بخشی از این اعترافات توجه کرده و پس از به نقد اظهارات اخیر سوزان رایس سخنگوی کاخ سفید خواهیم پرداخت که گفته است:" اوباما نیازی نمی بیند از مردم افغانستان، عذرخواهی کند".
جیمز دوبینز، نماینده ویژه امریکا در افغانستان و پاکستان، (۲ نوامبر، ۱۱ قوس) اذعان کرد، اشتباهات غرب در افغانستان، درگیری و خون‌ریزی را در سراسر این کشور جنگ‌زده طولانی کرده و تلفات جانی غیرضروری درپی داشته است.
معترف کننده دیگر به اشتباهات غرب در افغانستان، آقای ویلیام پیتی سفیر بریتانیا در کابل است. سفیر انگلیس در کابل معتقد است که کشورهای غربی طی یک دهه گذشته اشتباهات و ناکامی های زیادی در افغانستان داشته اند که از جمله مهمترین آنها تصور پیروزی زود هنگام در جنگ با طالبان بود.
"ویلیام پیتی" در مصاحبه ای با نشریه "ساندی تلگراف" که روزهای یکشنبه منتشر می شود، گفت: اشتباه بزرگ ما این بود که پس از سرنگونی حکومت طالبان تصور کردیم که پیروز شده ایم و پس از گذشت دو سال از جنگ افغانستان به عراق هم حمله کردیم.
حمله نظامی به عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی تمرکز ما را از افغانستان به عراق منتقل کرد و به همین دلیل ما فرصت های زیادی را از جمله در زمینه آموزش و سازماندهی ارتش ملی افغانستان از دست دادیم. خلاء قدرت باعث شد که نیروهای طالبان دوباره به صحنه برگردند.
به نظر من ارزیابی آمریکا و انگلیس از اوضاع افغانستان اشتباه بود. آنها تصور می کردند که طالبان فرار کرده اند و دیگر باز نمی گردند و به همین دلیل همه تمرکز خود را متوجه عراق کردند.
حضور نیروهای آیساف در افغانستان در حال حاضر به نوعی عامل بازدارنده در زمینه ثبات کشور به شمار می رود. ویلیام پیتی در پاسخ به این سوال که آیا نیروهای نظامی خارجی در حال حاضر بخشی از مشکل افغانستان هستند؟ گفت: می تواند چنین باشد. در واقع افغان ها هرگز با بیگانگان هر قدر هم که مهربان و بی خطر باشند، احساس راحتی نمی کنند".
به گزارش رسانه ها روزنامه اينديپندنت انگلستان به نقل از يكي از مسئولان بلند پايه در دولت آمريكا نوشت :" اشتباهاتي كه غرب در افغانستان مرتكب آن شد منجر به قرباني شدن غیرنظامیان اين كشور شده است .
تصميم به جنگ در عراق باعث شد ، گروه هاي مسلح در افغانستان بتوانند خود را دوباره سازماندهي كرده و به سمت سرزمين هاي پاكستان روان شوند، در حاليكه اگر اين اشتباهات را غرب مرتكب نمي شد ، تعداد قربانيان در افغانستان به مراتب كمتر بود."
البته جملات قصار و معترفانه مذکور، فقط بخش کوچکی از اعترافات مقامات بلند پایه امریکایی و غربی نسبت به اشتباهات دولتهای آنان در مورد افغانستان و مردم آن است و اگر بخواهیم همه ی آن اعترافات تلخ را فهرست کنیم، هیچگاهی به نقد و بررسی آنها و آنهم در این نوشته گذرا و کوتاه نخواهیم رسید. پس به ناچار به ذکر همین مقدار بسنده می شود.
چنانچه می بینیم در همه ی این اعترافات و اذعانها، یک چیز میان تمامی آنها مشترک است و آن طولانی تر شدن جنگ و در نتیجه، تلفات بسیار جانی و مالی مردم افغانستان به دلیل اشتباهات راهبردی امریکا و غرب در این کشور ضعیف و جنگ زده.
حال و با این واقعیت تلخی که خودِ مقامات امریکایی و غربی بدان معترف اند، خانم رایس مشاور امنیت ملی امریکا می گوید: "نيازي نيست" به خاطر اشتباهات نيروهاي خارجی و رنج غيرنظاميان افغان در جریان جنگ افغانستان، عذر خواهي کرد.
سوزان رايس؛ مشاور امنيت ملي امريکا، در مصاحبه با شبکه سي‌ان‌ان گفت: "نيازي نيست که امريکا از افغانستان عذر خواهي کند. ما در راه پيشرفت دموکراتيکِ مردم افغانستان و مقابله با شورشيان القاعده، آن‌ها را قرباني و از آن‌ها حمايت کرديم. بنا بر اين، هيچ نامه عذر خواهي بر روز ميز قرار ندارد."
این پاسخ مشاور امنیت ملی کشوری است به مردم داغ دیده افغانستان که خود را مهد تمدن و سران خویش را تیکه داران عدالت و برقرار کننده نظم و قانون انسانی در کره زمین می دانند!. کسی باید این پرسش را از مشاور ملی کاخ سفید بکند که چه تعداد از مردم افغانستان برای شما و همکاران غربی تان کارت دعوت فرستاده بودند که لطف کنید و تشریف بیاورید و تا می توانید از مردم بی گناه و غیرنظامی ما را کشته ومجروح و معلول و معیوب کنید و با حضور استعماری و دخالت جویانه تان در افغانستان و با فرصت دادنِ به طالبان و مخالفان مسلح، موجب طولانی تر شدن جنگ و ناامنی در افغانستان شوید؟!
کسانی که امروز به بستن پیمان امنیتی با امریکا دل خوش کرده و با ذوق زدگی، خود را مهیای امضای آن می کنند، باید بدانند که با دولت و قدرتی پیمان می بندند که سران آن با آنکه به اشتباهات خویش در قبال مردم افغانستان، معترف و مذعن اند؛ اما خوی استکبار و تفرعن، به آنان این اجازه را نمی دهد که به مردم افغانستان بگویند:" که ببخشید  و تعدادی بسیاری را نیز مجروح و معلول و معیوب کردیم!"
کلام آخر اینکه با تاسف، پیمان امنیتی و به خصوص"معافیت قضایی عساکر امریکایی، به گونه عملی، مدتها پیش امضا شده بود و این مرحله نظر و قلم و کاغذ است که در حال نهایی شدن است و البته که امریکایی ها به کاغذ و قلم، ارزش و بهایی قایل نیستند؛ وقتی که در حیطه عمل، این چنین رفتار می کنند.