نشریه واشنگتن تایمز در مقاله چاپ روز شنبه خود در مورد موثریت حضور نظامی و پول های مصرف شده امریکا در افغانستان مضمونی را به نشر رسانده و در آن به کوتاهی ها و اشتباهاتی پرداخته است که امریکا برای پیروزی جنگ در افغانستان مرتکب شده است.
به گزارش خبرگزاری آوا،در این مقاله به چهار لازمه جنگ در افغانستان که در طول ۱۲ سال به آن توجه نشده است، اشاره شده و آنرا مورد انتقاد شدید قرار داده است: ستراتیژی ، مصارف، حسابدهی و جلب اعتماد مردم
نویسنده ستراتیژی امریکا در افغانستان را شدیداً مورد انتقاد قرارداده و نوشته است که امریکا در تامین عنصر اساسی امنیت که پیشرفت اقتصادی-اجتماعی افغانستان است هیچ موثریتی نداشته است. این عنصر شامل بهبود تجارت، اشتغال زائی، ایجاد بازار های فعال، مکاتب، معلمین، شفاخانه ها و بهبود خدمات صحی می باشد که توجه لازم به آن مبذول نشده است.
در بخش مصارف ایالات متحده در افغانستان، نویسنده استدلال میکند که نظامیان امریکا در مقایسه با صدها ملیارد دالری که در افغانستان مصرف کرده اند، می توانست با مصارف خیلی اندک، مشکلات این کشور را مرفوع بدارند.
وی اضافه میکند که اگر چنین میشد، شاید امروز وضع زندگی مردم افغانستان به مراتب بهتر می بود. با مصارف خیلی کوچک میشد میزان دسترسی مردم به آب آشامیدنی که اکنون تنها ۲۷ فیصد است بلند برود و دسترسی به برق که اکنون تنها ۳۰ فیصد است افزایش یابد.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است که چگونه امریکا در حساب دهی از این مصارف ناکام بوده است. روزنامه به چند مثالی اشاره میکند که نشان میدهد چگونه مقامات امریکائی در فساد های بزرگ دخیل اند و از جنگ افغانستان پول دار شدند. در گزارش مفتش عمومی بازسازی افغانستان به چند مورد اختلاس و رشوت از جانب سربازان امریکائی در پروژه های بازسازی اشاره شده است. سال گذشته، یک سرباز امریکائی به قاچاق یک میلیون دالر از افغانستان که از طریق وسایل دی وی دی انتقال میداد، متهم شد، سرباز دیگر امریکائی به قاچاق یک صد هزار دالر که در بکس سفری خود جابجا کرده بود اقرار کرد و به همینگونه رئیس ارکان پیشین اردوی امریکا به جرم درخواست رشوت ۶۰ هزار دالر از پروژه های ساختمانی در افغانستان محکوم شد.
به همین ترتیب، سرباز دیگر امریکائی بیش از دوصدهزار دالر را که برای پروژه های بازسازی اختصاص یافته بود به سرقت برد و یک عسکر دیگر دهها هزار دالر دیگر را در وسایل بازی اطفال پنهان کرده بود. به این ترتیب، اگر همه پول های دزدیده شده جمع گردد به میلیارد ها دالر میرسد. اینها فقط چند مثال کوچکی از فریب، سرقت و سوءاستفاده توسط خود مسئولین امریکائی در افغانستان بوده است. بنابرین، افغانها واقعاً حق دارند که از ما بخواهند بیرون شویم، چون فساد امریکا همه جا را فرا گرفته است.
به موضوع چهارمی که این مقاله پرداخته است جلب اعتماد مردم است که امریکا برای بدست آوردن آن ناکامی های زیادی داشته است. این مقاله می افزاید که تمامی اقشار جامعه افغانستان شدیداً مخالف حملات شب هنگام بر خانه هایشان و بمباردمان هوائی نیروهای امریکائی هستند. اما، در مقابل امریکائی ها به این عمل ادامه داده و چیزی را که بدست آورده اند، جز انزجار و تنفر مردم نبوده است. چنین عملکرد های نظامیان امریکائی امروز متاسفانه باعث ترس و هراس همگانی مردم شده است.
بنابرین، اگر سیاست گزاران امریکائی واقعاً نمی خواهند افغانستان پس از خروج ایشان در وضعیت سراسیمه به سر برد، باید تنها مصارف یکماهه خود را که چیزی حدود ۱۰ میلیارد دالر میشود برای تمویل چند برنامه ملی توسعه ای به این کشور اختصاص دهد. آنها این پول را برای تمویل برنامه همبستگی ملی افغانستان کمک کنند تا نه تنها توسعه و انکشاف افغانستان ادامه یابد، بلکه تلاش های خود آنها برای بازسازی و تامین ثبات در افغانستان نیز نتیجه ای را به همراه داشته باشد.
این مقاله در یک نتیجه گیری کلی به کاخ سفید پیشنهاد میکند که از اشتباهات خود بیاموزد و یگانه حضوری که باید در افغانستان دنبال کند نظامی نه، بلکه در قالب کمک های اقتصادی-اجتماعی به این کشور باشد و به این ترتیب میتواند قلوب و اذهان مردم افغانستان را که در بیش از یک دهه گذشته به آن غالب نشد، بدست بیاورد.