مسئولان محلی در نورستان می گویند که اگر دولت دست به کار نشود، به زودی این ولایت به تصرف طالبان درخواهد آمد.
امان الله عنایت رحمن؛ معاون شورای ولایتی نورستان گفت که در اکثر مناطق ولایت نورستان مواد خوراکی به دلیل ناامنی و بسته شدن راه ‌های مواصلاتی توسط طالبان، وجود ندارد.
آقای عنایت رحمن می‌گوید که طالبان نقاط کلیدی ولسوالی‌های نورستان را در اختیار گرفته‌اند و آن را مسدود می‌ کنند.
عنایت از دولت خواست که با عملیات نیروهای نظامی این نقاط کلیدی را از دست طالبان خارج کند.
وی هشدار داد که اگر دولت برای تامین امنیت نورستان اقدامی نکند، این ولایت به زودی به دست طالبان خواهد افتاد.
احمدالله موحد؛ نماینده نورستان در شورای ملی هم گفت که ۶۰ تا ۷۰ درصد نورستان تحت تصرف طالبان درآمده و عملیاتی که دولت در آن ولایت به راه انداخته بود نیز ناکام مانده است.
کارشناسان مسایل نظامی می گویند که آنچه در نورستان می گذرد، نگرانی های بزرگی را در برابر آینده امنیت افغانستان ایجاد کرده است.
به باور آنان، در صورتی که امروز نسبت به ناامنی های نورستان و سلطه مسلم طالبان بر این ولایت، بی توجهی و سهل انگاری شود این امر به سرعت به یک الگوی امنیتی تبدیل شده و وضعیت وخیم و نابسامان امنیتی کشور، به سرعت بدتر از اکنون خواهد شد.
از سوی دیگر، نورستان، رمز عبور امنیت بسیاری دیگر از ولایت های همجوار است. این ولایت ماه هاست که درگیر ناامنی های گسترده است و اکنون دامنه ناامنی های این ولایت، اندک اندک به دیگر ولایات همجوار از جمله بدخشان نیز گسترش یافته است.
کارشناسان می گویند که پاکستان پروژه ناامن سازی ولایات شمالی و امن افغانستان را از مسیر نورستان دنبال می کند و هدف اصلی از راکت باری های چندین ساله پاکستان بر مناطقی از این ولایت نیز رسیدن به سقف قابل قبولی از سلطه طالبان بر بخش های مهم و کلیدی این ولایت بوده است.
صرف نظر از اینکه این هدف تا چه حد مورد نظر پاکستان در راکت باری های نزدیک به سه سال اخیر بوده؛ اما واقعیت این است که این راکت باری ها اکنون نتیجه ای جز سلطه طالبان و به تبع آن پاکستان بر ولایت نورستان نداشته است.
انتقادی که در این زمینه بر دولت وارد است این است که نهادهای دولتی به جای اقدامی جدی و قاطع برای تامین امنیت این ولایت و آزادسازی آن از سلطه طالبان و تروریست های مورد حمایت پاکستان، سعی می کنند با پنهانکاری و کوچک نمایی وضعیت جاری امنیتی در نورستان، ضعف ها و شکست های خود را توجیه کنند.
از جانب دیگر، کارشناسان امور نظامی و امنیتی هشدار می دهند که اگر در زمینه تامین امنیت نورستان، اقدامی فوری و جدی انجام نشود، این امر، دشواری های امنیتی دولت بعد از سال ۲۰۱۴ را بیشتر خواهد کرد.
اکنون دامنه ناامنی های نورستان به بدخشان نیز گسترش یافته و امنیت این ولایت هم به شدت در معرض تهدید قرار دارد؛ این در حالی است که در صورت ادامه ناامنی ها در بدخشان، احتمال گسترش ناامنی ها به شمال بیشتر از پیش افزایش خواهد یافت.
بنابراین، امنیت نورستان از دو جهت، اهمیت فوق العاده ای برای افغانستان دارد؛ یکی وضعیت امنیتی افغانستان در سال ۲۰۱۴ و از جانب دیگر، موقعیت این ولایت به مثابه دهلیز عبور ناامنی به شرق و شمال کشور.
افزون بر این، مشخص نیست که با وجود سلطه ۷۰ درصدی طالبان بر نورستان، دولت چگونه می تواند از برگزاری یک انتخابات "سراسری" سخن بگوید و مهم تر از آن اینکه با رها کردن نورستان برای طالبان، بیم آن می رود که این فرصت در اختیار آن گروه قرار گیرد؛ تا از این ولایت که مرزهای طولانی با پاکستان دارد به عنوان یک پایگاه مرکزی نیرومند برای گسترش دامنه ناامنی ها به دیگر ولایات در آستانه انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی، استفاده کنند.
مسئول پاسخ به همه این نگرانی ها و پرسش ها، دولت است و ناکامی در نورستان، رمز عبور شکستی واقعی در تامین امنیت سراسر افغانستان خواهد بود.