در حالیکه چند ماهی بیش تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در کشور باقی نمانده است، بسیاری از احزاب و گروههای سیاسی در کشور، به تکاپو افتاده و آمادگی لازم برای شرکت فعال و موثر در انتخابات آینده را می گیرند. یکی از این آمادگی ها، توافق بر سر یک نامزد مشخص و معرفی آن به عنوان نماینده هر حزب و جناح برای شرکت در انتخابات آتی ریاست جمهوری است.
اگر چه تا زمان قانونی تبلیغات و کمپاین برای هر فردی از نامزدان احتمالی، فرصت باقی است؛ اما این موضوع باعث نشده تا تقریباً تمامی اطراف درگیر در قضیه انتخابات و به خصوص احزاب و گروههایی که قرار است نامزدانی را معرفی کنند، کار تبلیغاتی غیر رسمی را شروع نکرده و علیه رقبای سیاسی خویش، به اتخاذ مواضع نظری و عملی اقدام نورزند.
در همین جهت اقدام ریاست جمهوری در جمع کردن تعدادی از سران جهادی در ارگ قابل توجه و دقت عمیق می باشد. در حالی که گفته می شود تا چند روز آینده نشستی به رهبری عبدالرب رسول سیاف؛ رهبر حزب دعوت اسلامی افغانستان، با محوریت انتخابات آینده ریاست جمهوری، در شهر کابل برگزار گردد، اما ائتلاف ملی از برگزاری جلسه ای در ارگ با حضور مقام های بلند پایه حکومت خبر داد که در آن رئیس جمهور کرزی خواستار حمایت از کاندیداتوری سیاف در انتخابات ماه حمل سال آینده شده است.
حدود یک هفته پیش نشستی به رهبری رییس جمهور کرزی با حضور مارشال محمد قسیم فهیم، عطا محمد نور، والی بلخ، عبدالرب رسول سیاف، رهبرحزب دعوت اسلامی افغانستان ومحمد اسماعیل وزیر انرژی وآب درکاخ ریاست جمهوری برگزارشد.
گفته می شود حامد کرزی در این نشست تاکید کرده بود باید همه شما از آقای سیاف حمایت کنید که به جزء عطا محمد نور که در این باره سکوت کرده بود، سایرین از خواست کرزی استقبال کرده بودند.
اگر خبر فوق واقعیت داشته باشد، می توان گفت ملت افغانستان در آینده نزدیک شاهد تحول غریبی در صحنه سیاست و قدرت در کشور شان خواهند بود. چرخش کرزی از سکولارها و مقامات برگشته از فرنگ به سمت و سوی سران مجاهدین سابق، آنهم نام آورانی چون سیاف در جنگهای خونین داخلی و امثال ایشان، می توان گفت از عجایب شگفت روزگار و حوادث بکر و ماندگار این عصر و روزگار خواهد بود.
برخی از آگاهان دلیل این اقدام حامد کرزی را در ناامید شدن ایشان از برادران ناراضی می دانند و بر این باوراند که رییس جمهور کشور، دیگر برایش ثابت شده که با برادر خطاب کردن پشتونهای طالب، عقد اخوت و برادری میان حکوت و آنان منعقد نخواهد شد؛ چنانکه تا کنون و پس از گذر سالیانی دور و دراز، منعقد نشده است.
لذا باید راهی را جستجو کرد که دیگر نه دست برادری به سمت طالبان بی اعتنا دراز کرد و نه سایر پشتونهای غیر طالب را از نظر دور داشت و این سایرین چه کسانی بهتر از مجاهدانی که تجربه جنگ با مخالفان مسلح دولت و طالبان را نیز در کارنامه درخشان خویش دارند.
اما سوالی که برای بسیاری از خواص و عوام مردم افغانستان همچنان مطرح بوده و همه به دنبال پاسخ آن هستند، گزینش فردی چون سیاف از سوی حامد کرزی برای تصدی چوکی ریاست جمهوری کشور است. برخی از آگاهان بر این نظراند که وجود دو ویژگی در آقای سیاف باعث انتخاب وی از سوی رییس جمهور شده است؛ ویژگی نخست پشتون بودن و فضیلت بعدی، نزدیکی این استاد پیر با حکومت عربستان سعودی است. از دید این دسته از صاحبنظران به احتمال نزدیک به یقین، آقای سیاف انتخاب فردی شخص کرزی نیست و این مهم به وسیله سران آل سعود از رییس جمهور کشور ما خواسته شده است.
چنانچه می دانیم اخیراً دولت افغانستان طرحی را پیشنهاد کرده که بر اساس آن دفتری برای طالبان در عربستان و یا ترکیه بازگشایی شده تا طالبان از آن نشانی با دولت افغانستان وارد بحث و مذاکره شوند. بنابراین دیدگاه امکان آن وجود دارد که دولت سعودی در بدل پذیرش این درخواست حکومت افغانستان، از رییس جمهور حامد کرزی خواسته باشد تا در انتخابات در پیش رو در افغانستان، به نفع استاد سیاف، کمپاین و تبلیغات کند.
به باور این دسته از آگاهان، اولین دور کار تبلیغاتی کرزی به سود کاندیداتوری سیاف، جلسه ای بود که رییس جمهور و با حضور تعدادی از سران جهادی و غیر جهادی، هفته پیش در ارگ ریاست جمهوری، بر پا داشتند و بنا بر قولی، رضایت اطراف موجود در محفل مذکور را هم جلب کردند.
اما این تحلیل و نظر با اظهارات اخیر سخنگوی ائتلاف ملی، با شک و تردید مواجه می شود.
فاضل سانچارکی؛ سخنگوی ائتلاف ملی افغانستان با تائید برگزاری این نشست به رسانه ها از بی نتیجه بودن جلسه حمایت از کاندیداتوری استاد سیاف در ارگ ریاست جمهوری سخن می گوید.
سانچارکی درباره واکنش ائتلاف ملی به کاندیداتوری استاد سیاف گفت: استاد سیاف به عنوان یک تبعه افغانستان حق دارد در انتخابات نامزد شود و ائتلاف ملی هیچ مخالفتی با آن ندارد. اما ائتلاف ملی برای انتخابات ریاست جمهوری، کاندیدای مشخص دارد و با تمام توان از او حمایت خواهد کرد.
ضمن احترام به نظریات همه اشخاص حقیقی و حقوقی و به خصوص سخنگوی محترم ائتلاف ملی، باید گفت که اینجا افغانستان است؛ سرزمینی که بیشتر حاکمان و دولتمردان آن، به جای آنکه عاشق خدمت به مردم و وطن شان باشند، طالب اقتدار و حکومت بر آنانند و در یک چنین فضای مسموم و ناسالمی، امکان هر گونه سازش و تعاملی و با هر دولت و قدرتی وجود دارد.
بنابراین، ابداً دور از ذهن نمی نماید که تحلیل و نظر نخستین درست و مطابق با واقع باشد و مردم افغانستان، پس از ۲۰۱۴، با رییس جمهوری چون سیاف مواجه شوند.