به همت کانون علمی و تحقیقات اسلامی افغانستان، کنفرانس علمی پژوهشی تحت عنوان "ما ومسولیت های ما" با حضور علمای دینی، اساتید دانشگاه و حوزه های علمیه در کابل برگزار شد.
در این همایش سخنرانان به مسایل مهمی اشاره کردند که هر کدام در جای خودش قابل دقت و بررسی است اما بیش و پیش از همه این افاده های آقای عطاالله سلیم رییس کانون علمی و تحقیقات اسلامی افغانستان در مراسم مذکور درخور تامل و نقد می نمود. ایشان در آغاز و انجام اظهارات خویش به نکاتی اشاره کردند که از باب امانت و سپس نقدی منصفانه، به عین بخشی از اظهارات شان توجه می دهیم :"افغانستان یک کشور اسلامی بوده ومردم مسلمان این سرزمین در تمام زوایای زندگی خویش با تمسک به احکام و رهنمودهای دین مقدس اسلام عمل می کنند. نیاز اساسی زمان برای جوامع اسلامی آن است که پا به پای پیشرفت تکنالوژیک جهان، به عنوان کسانی که در قبال مردم و جامعه خویش بار مسئولیت سنگینی را بر دوش دارند تلاش به خرج دهند؛ تا با جستجوی راهکارهای علمی و مؤثر در جهت همگام ساختن جامعه با کاروان تمدن معاصر و مبارزه با چالش های جدی که فراروی مردم این سرزمین قرر گرفته وجیبه انسانی و اسلامی خویش را ادا نمایند.
امروز یکی از خطرناکترین چالش هایی که جامعه ما را با مخاطره مواجه نموده و به لبه پرتگاه نزدیک ساخته است، همانا برداشت ناقص، نادرست و در برخی مواقع ناکافی از آموزه ها و دستورات دینی است که با تاسف از یکسو پایین بودن سطح آگاهی مردم عده ای را به خرافات کشانده و از سوی دیگر، انبوهی از مشکلات و نابه سامانی ها را در جامعه ما در قبال داشته است.
باید در راستای فایق آمدن بر همه این نابه سامانی ها، به سراغ بزرگان و اندیشمندان واقعی دین رفت و برای دریافت تفسیر واقعی و همه جانبه از دستورات و ارشادات دینی، با ایجاد هماهنگی و انسجام میان صاحبان فکر و اندیشه تلاش کرد؛ تا با ژرف نگری در دستورات الهی و احادیث پیامبر اکرم(ص) برای همه سؤالاتی که امروز ذهن مردم را به خود مشغول ساخته و در قالب واژه های مدرنی چون دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زن و... که ایجاب می کند در هماهنگی با احکام دین، فرهنگ و سنت های پسندیده مردم، جواب های قانع کننده ای دریافت گردد."
باید اعتراف کرد که رییس کانون علمی و تحقیقات اسلامی افغانستان به نکات مهم و ارزشمندی در جهت مرفوع شدن برخی از مشکلات و نارسایی های اجتماعی و حتی اعتقادی مردم، اشاراتی داشته اند که در صورت جدی گرفتن بسیاری از آنها به وسیله دولت و نخبگان کشور اعم از علمای دینی و روشنفکران متعهد، به بی شماری از معضلات جدی کشور فایق خواهیم آمد.
اما تنها نکته ای که لازم است به عنوان تمام و کامل شدن افاضات فنی و خیرخواهانه آقای سلیم به آن افزوده شود، به نظر می رسد بیان این واقعیت باشد که مشکل افغانستان و مردم آن، تنها قرائت و فهم نادرست و غلط از دین و آموزه های آن نیست؛ بلکه برداشت سوء از دین و مذهب و در نتیجه عمل بر طبق آرا و نظریات پریشان و دور از دین، تنها بخشی از مشکلات فکری و اعتقادی مردم این مرز و بوم است.
به نظر می رسد جهل و نادانی، چنانچه رییس مرکز مذکور نیز بدان اشاره کرده اند، پرده ای شده است ضخیم که حایل شده میان بسیاری از عوام متدین و حقایق و واقعیتهای برخاسته از متن دین مبین اسلام؛ به گونه ای که هر ندایی که بنام دین و مذهب و از هر حنجره و حلقومی در فضای آسمان امت اسلامی طنین انداز می شود، عده ای از مسلمانان جاهل و تهی از اندیشه و فکر را با خود به طرفی می کشاند. غافل از آنکه در پشت این نداهای به ظاهر اسلامی و خیرخواهانه، چه بسا ابلیس صفتانی حضور داشته باشند که به تنها چیزی که ابداً التفات و توجهی ندارند، خیر و صلاح امت اسلامی و عزت و اقتدار آنان است!.
اگر پای جهل و نادانی مفرط و زجردهنده در میان نباشد، کدام مسلمان افغانستانی اعم از پشتون و ازبک و تاجیک و هزاره وغیره ... حاضر خواهد شد تا در خدمت سازمان مخوف و جهنمی ای چون استخبارات دولت پاکستان قرار گرفته و هست و بود کشور و مردم خویش را در پای منافع نامشروع و استعماری سران اسلام آباد، ذبح و قربانی کند؟!.
انصافاً جهل و نادانی از این فراتر که تعدادی از هموطنان مسلمان ما فقط و فقط به این دلیل که پاکستان یک کشور اسلامی است و مردم آن مسلمان، سرنوشت و مقدرات خویش را به دست دولتمردان و استخبارات کشوری بدهند که به تنها چیزی که هیچگاه و ابداً نیندیشیده و نخواهند اندیشید، اسلام و خیر و صلاح امت اسلامی و به خصوص ملت افغانستان است.
جهل این مردم به اندازه ای رقت آور و مشمئزکننده است و موجب تاسف که در طول چندین دهه که اسلام آباد و سران آن، از هیچ جفا و ستمی در حق آنان کوتاهی نکرده، هنوز که هنوز است چهره واقعی دولتمردان همسایه جنوبی خویش را نشناخته اند!.
البته به این واقعیت نیز باید توجه داشت که تعدادی از این به اصطلاح دوستان نادان و بردران ناراضی، در واقع امر، نه جاهل اند و نه ناراضی؛ بلکه برخلاف تصور موجود در باره آنان، آگاهانه و عامدانه در خدمت اجانب و بیگانگان قرار گرفته و برای رسیدن به حکومت و قدرت، از هیچ ستم و خیانتی در حق کشور و مردم خویش فروگذار نیستند.
سران و رهبران و فرماندهان و تعدادی از عناصر قدرت طلب در میان آنان، همواره با چشمان باز و انگیزه قدرت خواهی جنگیده و خواهند جنگید که در این جهت دولت و اردو و استخبارات کشور همسایه از این تعداد، حمایت و پشتیبانی کرده و خواهد کرد و اما تعدادی نیز با توهم دین و اسلام خواهی، با طناب نفاق و فسق دولت پاکستان سر به چاه انتحار و انفجار و ریختن خون مسلمانان بی گناه فرو برده اند که به یقین به جای بهشت، از دوزخ سوزان سر بلند خواهند کرد.