اوضاع در مصر به شدت ملتهب شده است. التهاب سیاسی اخیر در مصر مستقیما از اعمال اراده رییس جمهور دولت انقلابی برای تبدیل ریاست جمهوری به قدرتی بلامنازع در ساختار سیاسی آن کشور به وسیله اعطای اختیارات گسترده به رییس جمهور، ناشی می شود.
صدها هزار معترض مصری در شهرهای بزرگ این کشور به دعوت رهبران مخالف تجمع کرده و علیه تصمیم جدید مرسی اعلام مخالفت می کنند.
تظاهرات های گسترده از دیروز جمعه شروع شد؛ درست به دنبال آنکه مرسی اعلام کرد که هیچ مرجعی، از جمله قوه قضاییه، نمی‌تواند تصمیمات رئیس‌ جمهوری را نقض کند. وی همچنین دادستان کل را برکنار کرد و دستور تجدید روند محاکمه عاملان کشتارهای دوره مبارک از جمله محاکمه مجدد حسنی مبارک را صادر کرد.
با این تصمیم، آقای مرسی، فراتر از تمام قوا در ساختار سیاسی مصر قرار گرفته است.
او امروز در کاخ ریاست جمهوری برای هواداران خود سخنرانی و از فرمان صادرشده خود دفاع کرد و گفت در حال هدایت مصر در مسیر آزادی و دموکراسی است و همه مصری‌ ها به یک اندازه در امور این کشور سهیم هستند.
اخوان المسلمین نیز تصمیم جدید مرسی را اقدامی مردمی و انقلابی خوانده است؛ اما مخالفان می گویند این، نوعی کودتا علیه انقلاب است و مرسی را فرعونی جدید خوانده اند.
در برخی شهرها، مخالفان و موافقان مرسی، رویاروی هم قرار گرفته اند و مخالفان در برخی شهرها، دفاتر اخوان المسلمین را به آتش کشیده اند.
رهبران مخالفان تاکید کرده اند که تا رسیدن به خواسته های خود یعنی عقب نشینی مرسی از به تعبیر آنها فرعونیت جدید و کودتا علیه انقلاب، به تظاهرات خود ادامه خواهند داد.
شماری از ناظران معتقدند که آنچه اکنون در مصر جریان دارد، انقلاب علیه انقلاب است و مرسی در صورتی که همچنان بر مواضع خود پافشاری کند، تبعات این امر، سنگین تر از حد تصور خواهد بود.
پس از روی کار آمدن محمد مرسی، به عنوان رییس جمهوری مصر، این نخستین بار است که شماری قابل توجه از نهادهای سیاسی مخالف حکومت مبارک و هواداران پرتعداد آنها، مرسی را با مبارک مقایسه کرده و او را فرعونی جدید می خوانند.
انتظار می رود تنش، طی روزهای آینده همچنان افزایش یابد و این امر، آینده سیاسی مصر را با مشکلات رو به گسترشی مواجه خواهد کرد.
کارشناسان می گویند مرسی که قرار بود به عنوان ایدئولوگ انقلاب های خاورمیانه ای عرض اندام کند و با اقدامات نمادین، تشریفاتی و تبلیغاتی سعی کرد در خاورمیانه و دنیای اسلام، به عنوان قدرت رقیب ترکیه ظاهر شود، اکنون در حل مسایل داخلی خود نیز درمانده شده و آرمان های انقلاب مصر را با اقدامات عجولانه و به ظاهر قاطعانه خود به مخاطره انداخته است.
منتقدان می گویند انقلاب مصر که بر پایه آرمان بیداری اسلامی در خاورمیانه،‌ به همت جوانان مسلمان و انقلابی مصری به ثمر نشست و سرانجام مرسی اسلام گرا را به قدرت رساند، با اقدامات و سیاست های نسنجیده و حساب ناشده مرسی، می رود تا به تجربه ای نادر از انقلاب علیه انقلاب منجر شود.
مرسی به محض رسیدن به قدرت با عقبه اخوانی و اسلامی خود وداع کرد و این اقدام را با استعفا از کلیه سمت های خود در اخوان المسلمین و اعلام اینکه او رییس جمهور همه مردم مصر است انجام داد و با این اقدام، این پیام را تبیین کرد که اخوان المسلمین و آرمان های انقلابی و اسلامی آن، برای وی، تنها سکویی برای پرش به کرسی ریاست جمهوری بوده است، نه چیزی فراتر از آن.
او حتی به این هم بسنده نکرد. با کشورهای اسلامی مخالف رژیم اسراییل، همچنان به شیوه مبارک عمل کرد. پیمان ننگین کمپ دیوید را همچنان مسکوت گذاشت. طی نامه ای که به عنوان استوارنامه سفیر جدید خود در اسراییل به شیمون پرز نوشت، خود را "دوست وفادار" وی عنوان کرد. اقدامی که به شکل گیری موجی از اعتراضات علیه وی و رسوایی سیاسی او انجامید.
در هر حال،‌ اکنون و با بالاگرفتن دامنه تنش های سیاسی در مصر، مرسی در برابر آزمون های سخت تری قرار گرفته و پیش بینی می شود، برخی کشورهای به ظاهر دوست دولت مرسی نظیر امریکا، عربستان سعودی و ترکیه نیز در پشت جریان سازی های سیاسی علیه دولت او، دست داشته باشند؛ اما رییس جمهوری احساساتی، هنوز هم در تفکیک میان دوست و دشمن، دچار مشکل است.