افغانستان کشوری است با تاریخ و فرهنگ کهن و ریشه دار. افتخار این آب و خاک به این است که زمانی مهد تمدن و فرهنگ در میان کشورهای اسلامی بوده و دانش و معرفت از این خطه به سایر بلاد اسلامی، صادر می شد. ملت افغانستان، در مقایسه با سایر ملل منطقه و جهان، نه تنها چیزی از آنان کم ندارد که در بسیاری از فضایل نظیر هوش و استعداد و دین باوری و شجاعت، چند سر و گردن بالاتر از آنان قرار گرفته است.
به امروزِ این ملت رنجور و مورد ستم قرار گرفته نباید نگاه کرد و قضاوت؛ چرا که امروز هیچ کشور و ملتی نمی تواند آیینه تمام نمای دیروز و یا آینده روشن و درخشان آنان باشد و تمامی بالندگی های گذشته و آینده را منعکس کند؛ چرا که گذشته چیزی است و حال و آینده نیز چیزی دیگر. 

این روزها در کشور زمزمه هایی وجود دارد مبنی بر آنکه دولت عربستان سعودی در نظر دارد تا مرکز بزرگ و وسیعی را زیر عنوان مرکز علمی- اسلامی در کابل بنا کند. بر اساس خبر رسانه ها این مرکز یک چیزی شبیه مرکز دینی ملک فیصل در اسلام آباد و البته به مراتب بزرگتر از آن خواهد بود. 

بدون آنکه بخواهیم جانب کشوری را بگیریم و به اصطلاح وارد جنگ نیابتی شویم، واقعیت این است که با توجه به فعالیت های خطرناک مدارس دینی در پاکستان در زمینه تربیت افراط گرایی و انتحاری، ایجاد یک چنین مرکز وسیع در سطح خاور میانه و در کابل، جای نگرانی و تشویش را هم دارد.
تشویش بیشتر از این ناحیه که به تعبیر برخی از رسانه های چاپی، "نکند این تصمیم سران آل سعود، به جنگ نیابتی عربستان با برخی از کشورهای همسایه افغانستان در این کشور نابسامان بینجامد و اوضاع وخیم کشور را از این هم وخیم و بحرانی تر کند."
در میان تمامی کشورهای اسلامی، افغانستان تنها کشوری است که مردم آن علاوه بر دارا بودن مذاهب مختلف اسلامی، توانسته اند در کمال صلح و آرامش و برادری با هم زندگی کنند. که این نشانگر تدین، هوش و بیداری این ملت نجیب در برابر نقشه های تفرقه افکنانه استعمار کهنه و نو است و به لطف خداوند بزرگ و متعال، لااقل از این ناحیه مردم فهیم و هوشیار ما فکر و خیال راحت و آسوده ای دارند.
با تاسف در کشور، رسانه هایی هم هستند که کارگزاران و گردانندگان آن به تعبیر امام علی(ع) شبیه پشه های ضعیف و ناتوانی اند که از خود اراده و اختیاری ندارند و مسیر حرکت و سکون آنان را باد تعیین می کند! به این معنی که باد آنان را این طرف و آن طرف می برد. رسانه های مذکور به تکرار ثابت کرده اند که چیزی بنام منافع دولت و ملت افغانستان را اساساً به رسمیت نمی شناسند و تنها گزینه ای که برای آنان اهمیت داشته و به هر قیمتی، خود را به آن می رسانند، دالر و دینارهای باد آورده و حرامی است که از هر روزنه ای و با هر هدفی، وارد این کشور اسلامی می شود!.
رسانه هایی که با الفبای اولیه اصول و فروع رسانه ای بیگانه بوده و همواره نان را به نرخ روز می خورند! برای یک چنین رسانه هایی ابداً تفاوت نمی کند که یک روز و بر اساس منافع سخیف شخصی، برخلاف فرهنگ دینی و ملی مردم خویش، از اول روز تا الله شام، کلیب های نیمه عریان رقص دختران تاجیکی و اروپایی را بر روی آنتن تلویزیونهای خویش ببرند و "امروز" نیز و بر اساس همان منافع ننگین و هوس آلود، با فند گرفتن از کشورهای عربی، تغییر جهت داده و به پخش و نشر برنامه های آموزشی و مذهبی مطابق ذوق و سلیقه آنان بپردازند.
تقارن خبر ایجاد مرکز بزرگ علمی- اسلامی از سوی سران آل سعود در کابل و اعلام حمایت همه جانبه یکی از تلویزیون های خصوصی و به تعقیب آن، قطع تمامی برنامه های سکسی و مبتذل این رسانه و نشر و پخش برنامه های دینی و آموزشی، این احتمال را تقویت می کند که ظاهراً پس از این، تلویزیون مذکور، به عنوان زبان و چشم آن مرکز علمی- اسلامی انجام وظیفه خواهد کرد که جا دارد همین جا این انتخاب بجا و شایسته را به آل سعود تبریک گفت!. 

البته از سران آل سعود که اخبار عیاشی و ...بارگی شان جهان را پر کرده است و کشور عربی و اروپایی و آسیایی ای نمانده که مردان آنان به هوای هوس بازی به آنها سرک نکشیده باشند، خیلی هم بعید نیست که زبان و چشمی داشته باشند چون آن تلویزیون خصوصی معلوم الحال!. 

به هر حال، تمام حرف این است که ما همه افغان هستیم و این جا هم، کابل عزیز و دوست داشتنی است با مردمی مهربان و مسلمان که عمری در کنار همدیگر با اخوت و برادری زندگی کرده اند. این جا افغانستان است با دین و فرهنگ و ملتی ریشه دار و اصیل که نه در عربستان نظیر آن را می یابید و نه درجای دیگر! البته بدون آنکه قصد جسارت به سایر ملل مسلمان را داشته باشیم، به دولتهای آنان ابلاغ می کنیم که بر رغم ارادت و احترام به همه کشور های اسلامی و برادر و عزیز، اگر خدای ناخواسته پای جنگ نیابتی شماها در میان باشد، مطمئن باشید که ملت آگاه و نجیب افغانستان، به هیچ قیمتی در آن شرکت نخواهد کرد؛ چرا که این مردم قیمت این گونه جنگهای خانمانسوز و ویرانگر را پیش از این و در طول ده ها سال پرداخته و خسارت های سنگین جانی و مالی هم دیده اند. 

اما آنچه در این میان به دولت افغانستان و ریاست محترم امنیت ملی کشور مربوط می شود، دقت در روند فعالیت همه رسانه های موجود در کشور است که به محض مشاهده مواردی مبنی بر تخطی از منافع ملی و نیز ایجاد فاصله و شکاف میان پیروان مذاهب چندگانه اسلامی در کشور، با مسببان و عوامل آن با شدت و هدت برخورد لازم و قانونی شود تا مبادا و خدای ناخواسته به روح اخوت و همبستگی برادران و خواهران مسلمان در کشور، لطمه و ثلمه ای وارد شود. 

نویسنده: سید فاضل محجوب