ایران طی روزهای اخیر، بار دیگر از سوی اتحادیه اروپا مورد تحریم های بیشتر قرار گرفت. این تحریم چنانچه از سوی مقام های این اتحادیه اعلام شده اغلب بخش نفت و گاز ایران را شامل می شود که در آن میان، وزیر و وزارت نفت ایران، چند شرکت خصوصی و دولتی دیگر و نیز بانک هایی که پول های ناشی از درآمدهای نفتی و گازی ایران را منتقل می کنند را شامل می شود.
وزرای خارجه اتحادیه اروپا ضمن بیانیه ای که به نظر می رسد در توجیه تحریم های یاد شده علیه ایران منتشر کرده چنین گفته اند:"اتحادیه اروپا موافقت خود را با ممنوعیت تمامی نقل و انتقالات بین بانکهای ایران و اروپا اعلام میکند، مگر آن که این مبادلات دلایل بشردوستانه داشته باشند."
در بیانیه وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا همچنین تاکید شده که "مردم ایران هدف تحریمهای جدید نیستند."
این در حالی است که همزمان با این تحریم ها، شرکت فرانسوی یوتلست که ماهواره هاتبرد متعلق به آن است نیز اعلام کرد که در اجرای تحریم های اتحادیه اروپا و تصمیم دولت فرانسه در ممنوعیت پخش برنامه یک شبکه تلویزیون ماهوارهای جمهوری اسلامی، پخش برنامه های سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ایران از ماهواره هاتبرد، متعلق به این شرکت را متوقف کرده است.
این اقدام یوتلست با واکنش های جهانی مواجه شد. اتحادیه رادیو تلویزیون های اسلامی، حزب الله لبنان و چندین نهاد جهانی دیگر این اقدام شرکت فرانسوی یوتلست را محکوم کرده و آن را ناقض همان اصولی می دانند که غرب خود را متعهد به رعایت، حفظ و گسترش آن به دیگر کشورهای جهان می داند.
در اعلامیه ای که از سوی حزب الله لبنان در این مورد منتشر شد آمده است:"تصمیم یوتلست تهاجم به همان اصول آزادی است که غرب به آنها می بالد و تمامی مقررات ناظر بر فعالیت بین المللی رسانه ای را هم نقض می کند... قابل توجه اینکه شرکت اروپایی [یوتلست] ادعا می کند که تصمیم خود را تحت فشار اتحادیه اروپا اتخاذ کرده آنهم در زمانی که این اتحادیه اخیرا جایزه صلح نوبل را دریافت کرده؛ اما حق برخورداری از آزادی بیان را نقض می کند."
به عقیده تحلیلگران، تشدید تحریم های اتحادیه اروپا علیه ملت ایران و همزمان با آن، تصمیم غیرمنطقی و غیرحقوقی یوتلست که برخلاف آنچه در توجیه آن گفته شده، در هیچ بندی از تحریم های این اتحادیه جای نمی گیرد را اگر در کنار دریافت جایزه معتبر صلح نوبل به این اتحادیه قرار دهیم، مجموعه ای از عملکردهای مضحک غرب نمایان می شود. عملکردهایی که سال هاست این کشورها به نام آن به خود حق می دهند که در امور دیگر ملت ها دخالت کنند و به آنها به اصطلاح "آزادی و دموکراسی" اعطا کنند؛ اما آیا این پارادوکس خنده دار را چگونه توجیه می کنند که امروزه از همان سنگری که ندای آزادی و دموکراسی بلند می کردند، برعلیه آزادی اقدام می کنند؟
در غرب اهانت های سخیف و آشکار و به دور از اخلاق و ادب و انسانیت و منافی با اصولی چون تسامح و همپذیری و تساهل به مقدسات ادیان بزرگ الهی از جمله شخصیت عزیز پیامبر گرامی اسلام(ص) از سوی رسانه های وابسته به نظام سلطه، به نام آزادی بیان توجیه و تبرئه می شود؛ اما وقتی یک صدای متفاوت از آنچه نظام سلطه می خواهد از تریبون های رسانه ای بلند می شود، دیگر حتی آزادی بیان نیز نادیده گرفته می شود و این صدا در گلو خفه می گردد. این در حالی است که هیچ رسانه ای از کشورهای اسلامی از جمله رسانه های متعلق به دولت ایران، نشراتی برخلاف اصول و هنجارهای شناخته شده بین المللی ندارند، تروریزمی که امروزه غرب –راست یا دروغ- خود را در مقابل آن تعریف می کند را ترویج نمی کنند؛ اما تنها جرم آنها این است که به نفع مطامع و اهداف سلطه طلبانه کشورهای جهانخوار و نظام سلطه و امپریالیزم امریکایی، راست را دروغ و دروغ را راست را جلوه نمی دهند؛ کاری که متاسفانه رسانه های به اصطلاح متعهد و حرفه ای غربی، شبانه روز به آن مشغول اند.
از سوی دیگر، دروغ آشکار دیگر اتحادیه اروپایی که تاریخ درخشان مبارزه بر ضد خفقان و استبداد و احیای حقوق مردم و ملت ها را نیز با خود یدک می کشد این است که می گوید تحریم های تازه، ملت ایران را هدف قرار نمی دهد! این در حالی است که اکنون ملت ایران، هدف مستقیم عوارض ناشی از این تحریم ها قرار دارد. حتی انسانی ترین نیاز مردم ایران که عبارت از دارو، مواد غذایی، گوشت، برنج و مرغ است نیز از سوی غربی ها در لیست اقلام مورد تحریم قرار دارد. آیا معنای این امر چیست؟ بازهم باید مردم دنیا باور کنند که هدف این تحریم، کسی جز مردم ایران اند؟