شورای عالی صلح افغانستان به تازگی تلاش هایی را به راه انداخته است؛ تا اجتماع بزرگی از علمای جهان اسلام مخصوصا علمای سعودی را گردهم آورد و نظریه آنها را در خصوص جنگ جاری در افغانستان کسب کند.
عطاءالله لودین؛ معاون شورای عالی صلح به روز یکشنبه هفته جاری گفت که قرار است هیاتی از جانب این شورا برای گفتگو با عالمان برخی از کشورهای اسلامی و از جمله عربستان سعودی گفتگو کند.
آقای لودین گفت شورای عالی صلح قصد دارد که در آینده نزدیک اتفاق نظر علمای اسلامی را در مورد جنگ جاری در افغانستان به دست آورد.
او افزود پرسشهایی که در اجلاس مورد نظر شورای عالی از علما پرسیده خواهد شد، این ها هستند:"آیا جنگ در افغانستان به عنوان یک کشور اسلامی جواز دارد یا نه؟ آیا افغانستان دارالحرب است یا نه؟"
معاون شورای عالی صلح گفت:"اراده ما این است که در آینده نزدیک علمای امت در یک کشور اسلامی جمع شوند و بر اساس کتابالله، سنت رسولالله و هدایات فقهی و در روشنی نظر ائمه و مجتهدین یک فیصله مورد توافق همه صادر کنند."
آقای لودین تاکید کرد که جنگ جاری در افغانستان به عنوان کشوری که ۹۹ درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند، تقدسی ندارد که مردم را قانع کند.
در صورتی که این تلاش شورای عالی صلح به فرجامی برسد این نخستین اقدام در راستای سنجش جنگ جاری در افغانستان در میزان شریعت اسلامی است.
طالبان خود را نماینده و عامل به اصول و دستورات شریعت اسلامی در افغانستان می دانند و جنگی که از سوی آنها در کشور جریان دارد به گفته آنها به منظور احیای خلافت اسلامی و ایجاد امارتی به رهبری امیرالمؤمنین ملا محمد عمر مجاهد است!
این در حالی است که براساس نظریات علما و کارشناسان مسایل دینی، در عمل، طالبان پیش از آنکه به دین و شریعت اسلامی به عنوان محور مبارزات و معیار حکومت داری خویش تکیه کنند، بیشتر براساس گرایش های قومی، قبیله ای و زبانی عمل می کنند و عصبیت های ناشی از این محورها، عناصر اصلی جنگ آنها با دولت و مردم افغانستان را تشکیل می دهد.
این دسته از کارشناسان مسایل دینی و سیاسی، دلیل این مدعای شان را عملکرد طالبان در زمان حاکمیت خود در برابر دیگر اقوام کشور می دانند.
آنها در شمالی، مزار شریف و دیگر ولایت های کشور که اغلب برادران سنی مذهب در آن سکونت دارند، سیاست زمین سوخته را به اجرا گذاشتند، به کشتارهای دسته جمعی دست زدند، مناطق مسکونی و پناهگاه های زنان و غیرنظامیان را هدف بمباران جت های پاکستانی قرار دادند و...
همچنین براساس استدلال این گروه از کارشناسان، طالبان در حالی از پاکستان به افغانستان به منظور پیشبرد یک جنگ مقدس و رسیدن به درجه اعلای شهادت، گسیل می شوند که در درون پاکستان و از سوی دستگاه های حکومتی، رسانه ها و دیگر طیف های اجتماعی جامعه پاکستانی، عملا اقدامات و عملکردهای مخالف با اصول و احکام صریح دین و شریعت اسلامی جریان دارد؛ اما با شگفتی فراوان که این اقدامات هیچگاه از سوی طالبان، واکنشی برنمی انگیزد.
با این وصف، به نظر می رسد اجرای احکام شریعت اسلامی به عنوان توجیه جنگ افغانستان از سوی طالبان و همفکران آنها تنها بهانه ای برای اجرای مقاصد و اهداف سلطه جویانه قدرت های خارجی است و صدور فتاوی شرعی در حرمت این جنگ از سوی علمای اسلامی نیز تاثیر چندانی بر عملکرد این گروه نخواهد گذاشت.
اما نباید فراموش کرد علمایی که ممکن است از سوی شورای عالی صلح گردهم آورده شوند، بیشتر شامل آن طیف از علمایی خواهند شد که همسو با حکومت ها و دستگاه های سیاسی کشورهای اسلامی هستند و این چیزی نیست که طالبان و حتی دسته های میانه روتر آنها را به ترک مخاصمه با دولت و مردم افغانستان ترغیب کند.
طالبان خوانش خاصی از حکومت اسلامی را شعار می دهند که به باور آنها پس از فروپاشی نظام خلافت اسلامی، بدیل آن دیگر تکرار نشده است و آنها علمای همسو با دستگاه های سیاسی کشورهای اسلامی را صالح به تعیین مصالح شرعی و دینی امت اسلامی نمی دانند.
با این حال، نمی توان نادیده گرفت که صدور حکم یکدست و قاطع علمای اسلامی در حرمت و عدم جواز و توجیه شرعی جنگ جاری در افغانستان، شاید بتواند توده عوامی که احتمالا به دلیل احساس تکلیف شرعی با طالبان در جنگ با دولت و مردم افغانستان همراه می شوند را از پیوستن به آنها بازدارد.