افغانستان اینک با پشت سر گذاشتن سالها تهاجم نظامی آرامش نسبی را درین برهه از حیات پر فراز و نشیب خویش به تجربه نشسته وبرآنست که به ساخت زیر بنا ها، قدم های اولیه اش را برای تکامل و پیشرفت مادی و معنوی بردارد. درین میان یکی از دستاوردهای مهم و قابل توجه در بخش های فرهنگی کشور رشد تاسیس صدها رسانهء صوتی، تصویری و چاپی می باشد. 

رسانه ها دریک جامعه متمدن به عنوان نهادهای مدنی قوی محسوب می گردند که در راه توسعه آگاهی های عامه، گسترش فرهنگ ملی وزنده نگهداشتن ارزش های آن جامعه نقش اساسی را ایفاء می نمایند.

با توجه به اینکه دهه های جنگ و ویرانی همه زیربناهای مادی و معنوی آن را به نابودی کشانیده بود، نیاز مبرمی به حضور پررنگ رسانه های رسالتمند احساس می شد تا با ایفای این دین اسلامی وملی بر زخم ها وآلام فرهنگی و فکری این مرز وبوم مرهم نهاده و زورق نیمه شکسته این ملت را به ساحل نجات و سعادت رهنمون باشند.

 که خوشبختانه توجه هرچند کافی به رسانه ها معطوف گردید و ما شاهد رشد کمی رسانه ها آنهم در حد بیشتر از انتظار بوده ایم. اما با تاسف که توجه به رشد کمی رسانه ها دست اندرکاران این عرصه را از رشد کیفی و محتوایی آن غافل گردانیده که رسالت و نقش اصلی رسانه درجهت رشد و تقویت فرهنگ اسلامی و ملی ما را تحت الشعاع قرار داده است. درین میان، رسانه های دیداری ما درحالی که نه تنهااز پشتوانه شدن برای توسعه آگاهی دینی و رشد فرهنگی جامعه ما دور مانده اند بلکه پشتوانه قوی برای ترویج فرهنگ های بیگانه ومبتذل هندی و غربی قرار گرفته اند. پخش افراطی آهنگ ها ورقص های غربی وهندی، فیلم ها و سریال های مبتذل خارجی وسیله ای برای تزریق فرهنگ های بیگانه در شاهرگ های جامعه بیمار ما گردیده است. مسلما ادامه این روند نامیمون نه تنها آلام و دردهای دهه های جنگ را مداوا نمیشود بلکه خود معضل بزرگتری را بر معضل های اخلاقی و فرهنگی جامعه ما می افزاید.
 
یکی از معضلات عمده ای که فرهنگ و اخلاق جامعه ما را تهدید می کند نشر و پخش بی رویه سریال های هندی است که بیننده های زیادی را نیز به خود جذب نموده است. اما این سریال ها بنا به مغایرت های آشکاری که با فرهنگ و اخلاق جامعه اسلامی ما دارد تاثیرات ناگواری را روی خانواده ها گذاشته و می گذارد که موارد زیرین گوشه ای ازین تاثیرات را به تحلیل می گیرد.

یکی از معضلات بزرگ و پیامدهای شوم این سریال ها ترویج بت پرستی در بین مردم مسلمان ما است. سطح آگاهی عامه در جامعه ما طی سال های جنگ و بحران به شدت ضربه دیده است. و در اکثریت خانواده ها نوجوانان و اطفال به گونه تقلید از قهرمانان داستان همه حرکات شان را حتی اعمال مشرکانه آنها را درمعبد یاد می گیرند و به آن ارزش قایل میشوند. باآنکه شهرهای متمدن هند دیگر آنقدر هم پایبند رسوم هندویی و بت پرستی نیستند، اما این سریال ها طوری طراحی شده اند که توجه اساسی سازندگان آن ها روی مراسم مذهبی هندو ها و تکریم بت ها قرار گرفته است. طوری که چهره های اصلی هر داستان از همه مذهبی تر هستند تا از طریق معرفی کردن چهره های اصلی به عنوان الگوی های تمام عیار برای بینندگان تکریم بت ها را نیز به الگو بردارنده تزریق کنند. نمایش تعظیم بت ها، استعانت خواستن ازآن ها، ادای مراسم عبادی ومذهبی بت پرستی و اعتقاد به یاری بتها در قالب این سریال ها مسئله ساده ای نیست که سرسری از آن بگذریم، این موارد اگر نتواند روی بزرگترها اثری بگذارد مسلمآ روی قشر اطفال و نوجوان ما – با توجه به اینکه تعلیمات دینی در مکاتب ما کمرنگ است - تاثیرات سو و خطرناکی را در آینده خواهد گذاشت .

نویسنده: زلمی بیدار