این اولین بار نیست که امریکا در افغانستان با محکومیت های گسترده مردمی روبرو می شود. احساسات ضد امریکایی در افغانستان، ریشه هایی به نیرومندی عمر استعمارستیزی این مردم دارد. افغانستان گورستان امپراتوری هاست. در افغانستان گنجی است که هر قدرت جهانخواری که به امید دست یافتن به آن به این کشور لشکر کشیده است، دست خالی برگشته است. اینجا جای خوبی برای تعبیر رؤیاهای رنگین استعمارگران و جهان خواران نیست.
افغانستان مامن، زادگاه و پناهگاه فرزاندان بیگانه ستیزی است که حتی در شرایط یک اتحاد استراتژیک نیز می توانند بیرق و عکس رییس جمهور قدرتمندترین کشور جهان را به آتش بکشند.
صدها تن از دانشجویان دانشگاه کابل به روز یکشنبه هفته جاری در مقابل دروازه ورودی این دانشگاه، گرد هم آمدند و در اعتراض به ساخت فلم نفرت انگیز بی گناهی مسلمانان از سوی امریکایی های صهیونیست، شعارهای ضد امریکایی و ضد اسراییلی سر دادند، عکس های اوباما و بیرق امریکا را به آتش کشیدند و از همه کشورهای اسلامی خواستند روابط خود با امریکا را قطع کنند و یک اتحاد ضد امریکایی امت اسلامی تشکیل دهند.
یکی از دانشجویان معترض در این خصوص به رسانه ها گفت:"از حکومت افغانستان و حکومتهای اسلامی خواهش ما این است که روابط دیپلماتیک خود را با امریکا قطع کنند و علیه امریکا و هم پیمانان آن اتحاد امت اسلامی تشکیل بدهند و جهاد سراسری امت اسلامی علیه امریکا و حامیان آن به راه بیفتد."
این در حالی است که این تظاهرات های اعتراضی در سراسر افغانستان دیروز و برای سومین روز متوالی ادامه یافت. در هرات نیز شماری از دانشجویان دست به تظاهرات زدند و علیه امریکا و اسراییل شعار دادند.
دولت افغانستان از همان نخستین روزهای افشای این فلم نفرت انگیز، تمهیداتی را برای جلوگیری از بروز اعتراض های خشونت آمیز روی دست گرفت. در همین راستا سایت یوتیوب بسته شد و دسترسی به موتور جستجوگر گوگل نیز غیرممکن گردید.
این تمهیدات پس از آن روی دست گرفته شد که اوباما و کلینتون در تماس های جداگانه ای با رییس جمهور کرزی، از وی خواستند از شیوع اعتراض ها جلوگیری شود. اوباما همچنین مردم افغانستان را به "خویشتن داری" فراخواند.
این در حالی است که به باور کارشناسان، این تحولات، نشان می دهد که موقعیت امریکا در افغانستان با تهدید مواجه است و این کشور شرایط بسیار شکننده و متزلزلی در کشور دارد.
با این وصف، افغانستان متحد استراتژیک امریکاست و تحولات و رویدادهای ضد امریکایی اخیر که در پیوند با رویدادهای مشابه در ماه های گذشته روی می دهد، این اتحاد استراتژیک را با تهدیدهای بیشتری روبرو می سازد.
شماری از ناظران معتقدند که تلاش هایی که هم اکنون برای حفظ و استمرار اتحاد استراتژیک افغانستان و امریکا از سوی دو طرف صورت می گیرد نهایتا ممکن است این اتحاد را همانند کشورهایی چون عربستان و دیگر شیخ نشین حاشیه خلیج فارس تبدیل کند که در آن، این تنها دولت ها هستند که به اتحاد با امریکا وفادار اند و ادامه قدرت سیاسی خود را نیز از مجرای همین پشتوانه استراتژیک تامین و تضمین می کنند. مردم در اینگونه نظام ها نقشی درجه چندم دارند. رای و نظر آنان در هیچ موردی از تصمیم گیری های کلان سیاسی از سوی دستگاه قدرت مورد توجه قرار نمی گیرد.
آیا شرایط ایجادشده در افغانستان نیز به راستی به همان سمت و سو در حرکت است؟
دولت افغانستان تفاوت های فراوانی با سازمان قدرت در کشورهای عربی وابسته به امریکا دارد. در افغانستان دولتی منتخب و مردمی وجود دارد و قوای ناظر بر اعمال حکومت نیز از طریق انتخابات تشکیل شده اند؛ بنابراین در کشور ما شرایط تا حدودی فرق می کند. با این حال، این امر بدان معنا نیست که بی توجهی به احساسات ضد امریکایی مردم، دولت را از مردم دورتر نخواهد کرد؛ بلکه این خطر همچنان وجود دارد و این امر، برای دولت های نوپا و نوبنیادی مثل افغانستان می تواند به عنوان یک تهدید بالقوه قابل محاسبه باشد؛ این تجربه در گذشته تاریخی افغانستان در خصوص دیگر قدرت های استعماری نیز مشاهده شده است؛ لذا برای جلوگیری از آن، از همین اکنون باید تدابیری سنجیده شود و به نظریات و احساسات مردم، توجه صورت گیرد و به آن پاسخ مناسب داده شود.