بدون تردید، همه ادیان ( اعم از الهی و غیر الهی)، دارای مقدساتی هستند که اهانت به آنها، موجب جریحه دار شدن پیروان آنها می گردد. دین اسلام که کامل ترین و آخرین دین الهی محسوب می شود، برخی امور را به عنوان امور مقدس معرفی کرده است و انسانها را، از اهانت به آنها به شدت، بر حذر داشته و برای مرتکبین آن، مجازات شدیدی را در نظر گرفته است.


متاسفانه در این اواخر، مقدسات دین اسلام، در کشورهای مختلف، از سوی برخی افراد، به شیوه های گوناگون و سازمان یافته، مورد اهانت قرار گرفته است. نگارنده در تلاش است که در این نوشته هرچند کوتاه، سر گذشت غم انگیز توهین به مقدسات اسلام را مورد بازخوانی قرار دهد. در سال 2010 میلادی، گرت ویلدزد هلندی، فیلم فتنه را ساخت که در آن، قرآن را به کتاب « نبرد من هتلر» تشبیه کرده بود و به دنبال آن، کشیش افراطی ی آمریکایی اقدام به سوزاندن یک ورقی از قرآن نمود که همه این بی حرمتی ها، نسبت به مقدس ترین چیز مسلمانان، جز، تظاهرات پراکنده مسلمانان در کشورهای مختلف، چیز دیگری را در پی نداشت و همین، بی تفاوتی کشورهای اسلامی باعث شد، که شش ماه بعد از آن، همان کشیش، اقدام به سوزاندن یک قرآن کامل نماید و سازنده فیلم « فتنه» اعلام نماید که فیلم « فتنه دو» در سال آینده میلادی آماده نمایش خواهد شد.

گرچه همه این بی حرمتی ها، از سوی غربی ها، به صورت های گوناگون و به اشکال مختلف صورت گرفته؛ ولی همه آن ها به دنبال یک چیز هستند که می خواهند با این کار شان، میزان حساسیت مسلمانان را محک بزنند و در مرور، قداست قرآن را به عنوان جهت دهنده مسلمانان، مورد خدشه قرار دهند. بر اساس دید گاه روانشناسی، تکرار هر چیز، برای مخاطبین، موجب زدودن حساسیت آنان خواهد شد، به نظر می رسد که غربی ها، با توجه به این دیدگاه، می خواهند از این طریق، ابهت قرآن کریم را بشکنند، به گونه ای که دیگر، در قبال هرگونه بی حرمتی ها، واکنشی از سوی مسلمانان دیده نشود که هدف اصلی آن ها از این کار، فقط تکرار هتک حرمت، به قرآن نمی باشد؛ بلکه هدف اصلی این است که نقش جهت دهندگی قرآن را، بگیرد و این قرآن است که مسلمانان را به استقلال دعوت می کند و مسلمانان را در قبال هرگونه ظلم و بی عدالتی، به جهاد و مبارزه فرا می خواند.

چنانکه اشاره شد، مسلمانان، در قبال این بی حرمتی ها، چندان پاسخ جدی از خودشان نشان نداده اند و از همه شگفت انگیز تر و در عین حال درد آورتر، سکوت سیاست مداران کشور های اسلامی است، سکوتی که با هر مصلحت سنجی ی باشد، مایه ننگ همه مسلمانان و کشورهای اسلامی خواهد بود. همین مسئله باعث شده است که اگر غربی ها، پیش از این در کشور خودشان به قرآن و پیامبر(ص) اهانت می کردند، سال گذشته در داخل افغانستان به قرآن کریم اهانت کردند و این بار در امریکا، کشوری که سال گذشته، آقای اوباما به عنوان رئیس جمهور آن، نسبت به اهانت به قرآن به وسیله نیروهای خارجی رسما معذرت خواهی کرد، فیلم موهن به پیامبر اکرم(ص) به نمایش گذاشته شد، فیلم موهن به پیامبر(ص) درست یک روز مانده به یازده سپتامبر به نمایش گذاشته می شود. تقارن زمانی این دو قضیه را نمی توان از روی تصادف و اتفاق تلقی کرد. به نظر نگارنده، نمایش این فیلم موهن، به صورت کارشناسی شده در این زمان به نمایش در آمده است. زمانی که عده ای در سوگ عزیزان از دست رفته شان، به سوگواری می پردازند؛ اما نمایش این فیلم به نظر می رسد که نوعی انتقام جویی از مسلمانان باشد.

بررسی سیر تاریخی همه این اهانت ها، که به صورت زنجیره ای صورت می گیرد، حکایت از یک طرح کلان دارد که در کشور های مختلف و به صورت های گوناگون، به منصه ظهور می رسد.
ادامه دارد

نویسنده: شریف غرجستانی