به نظر می رسید انقلاب های خاورمیانه ای به شدت با خطر مصادره از سوی امریکا، اسراییل و مزدوران منطقه ای آنها مواجه است و آنچه مردم و جوانان تاریخ ساز و حماسه آفرین انقلابی در نخستین روزهای این انقلاب ها در سراسر خاورمیانه به دنبال آن بودند هر روز فاصله های بیشتری می گیرد. 

امریکا خط و نشان ها و نقشه های عمیق و پیچیده ای برای این انقلاب ها روی دست داشت. در لیبیا ناتو با دخالت مستقیم نظامی، هم تلاش کرد رازهای نگفته سرهنگ مقتول را از همکاری وی با سازمان های خطرناک جاسوسی و اطلاعاتی غربی از جمله امریکا پنهان کند و هم اینکه خود را ظاهرا با صدای مردم، هماهنگ نشان دهد و به این ترتیب نتیجه انقلاب مردمی آن کشور را به سود اهداف و اغراض سیاسی،‌ نظامی، اقتصادی و امنیتی خود مصادره کند. 

در مصر نیز تلاش ها برای ناکامی اخوان المسلمین و بر پای نگاه داشتن جنرال های باقیمانده از رژیم فروریخته مبارک از سوی امریکا و دیگر ایادی منطقه ای آن ادامه یافت؛ اما جوانان انقلابی میدان افسانه ای التحریر، این فرصت را از امریکا و هم پیمانان بین المللی و پیروان منطقه ای اش گرفتند. اینکه اداره مرسی قادر به پاسخگویی درست و منطقی به خواست های مشروع انقلابیون خواهد شد یا خیر، بحث دیگری است؛ اما نفس پیروزی یک جریان ممنوعه اسلام گرا در کشوری همانند مصر، تحولی بود که مزه انقلاب های عربی را در مذاق امریکا و پیروانش در منطقه تلخ تر کرد. 

در این میان، تونس یکی از بی سر و صداترین انقلاب های عربی بود. تونس اهمیت فراوان و بسیار استراتژیکی داشت. این کشور نقطه آغاز و مادر انقلاب های عربی بود؛ اما با استعفای زودهنگام و تقریبا بدون مقاومت زین العابدین بن علی؛ دیکتاتور متواری آن کشور، انقلابیون دست از ادامه انقلاب برداشتند و با انتخاب نخست وزیر، اوضاع خیلی زود تحت کنترل درآمد.
بن علی به سعودی؛ پناهگاه امن دیکتاتورهای فسیل شده عرب، پناهنده شد و تاکنون نیز در آنجا در امان خادم الحرمین به سر می برد. 

با انتشار بخش هایی از فیلم نفرت انگیز و موهن به ساحت پیامبر مکرم اسلام(ص) از سوی فاشیست های یهودی امریکایی، انقلاب های عربی باردیگر جان گرفت. موجی شدید و کوبنده از انقلاب ها این بار نوک پیکان خویش را به سمت قله حمایت از دیکتاتورنشین های خاورمیانه نشان رفت: امریکا! 

این بار انقلاب ها مستقیما همان نقطه ای را نشانه رفتند که از ابتدا باید تکلیف خود را با آن مشخص می کردند.
امریکا اکنون هدف اصلی خیزش های خشمگینانه خاورمیانه ای است. انقلابیون در مصر، تونس، عراق،‌ بنگله دیش،‌ سودان،‌ لیبیا،‌ اردن،‌ یمن،‌ استرالیا و... یک صدا فریاد مرگ بر امریکا سر دادند، پرچم آن کشور را به آتش کشیدند و در مواردی شماری از شهرواندان و دیپلمات های امریکایی را کشتند. این یعنی اینکه امریکا انقلاب های مصادره شده خاورمیانه ای را از دست می دهد. 

تونس و انقلابی که درست پس از چند ماه از تولد می رفت تا بمیرد، بار دیگر سربلند کرد و به یکی از خطرناک ترین کشورها برای امریکا تبدیل شد. امریکا اکنون شماری از دیپلمات های خود را از تونس و سودان فراخوانده است. به خارطوم پایتخت سودان، تعدادی تفنگدار گسیل داشته؛ اما این امر با مخالفت دولت سودان مواجه گردیده است. 

تونس و انقلابیون وارث خون پاک و آتشین جوان دستفروش و تحصیلکرده ای که خود را آتش زد و در سراسر خاورمیانه به "شهید آزادی" معروف شد و منبع الهام انقلابیون دنیای خواب آلوده عربی قرار گرفت، بار دیگر در واکنش به اهانت امریکایی های فاشیست به ساحت پاک پیامبر صلح و رافت و رحمت به پا خاست و از انقلاب و خون شهدای راه آزادی با نه گفتن به سلطه امریکایی های اسلام ستیز در برابر آن ایستاد. این یعنی اینکه انقلاب مسکوت گذاشته شده و مصادره شده تونس و دیگر کشورهای عربی اسلامی این بار برای برائت از امریکا احیا می شود.