امروز شنبه (هجدهم سنبله) برابر با یازدهمین سالروز شهادت شهید احمد شاه مسعود است که در تالار خیمه لویه جرگه شهر کابل با حضور مقامات دولتی، رهبران جهادی، شخصیت های با نفوذ کشور تجلیل می شود.
شهیداحمدشاه مسعود در هجدهم سنبله سال 1380توسط دو فرد انتحاری تبعه کشورمراکش در دفتر کارش واقع درخواجه بهاودین ولایت تخار ترور شد.
به دنبال به شهادت رسیدن احمد شاه مسعود، درست 48 ساعت پس از آن، تروریست ها با استفاده از هوپیماهای مسافربری، برج هاي مركز تجارت جهاني در نيو يورک و ساختمان پنتاگون در واشنگتن را مورد حمله قرار دادند که براساس آمار اعلام شده، در نتیجه آن نزدیک به 3 هزار نفر کشته شدند.
ترور احمدشاه مسعود و منفجر ساختن برج های دوقلو در امریکا توسط تروریست ها، فقط 48 ساعت فاصله داشت و این امر، راه حضور نظامیان امریکایی و متحدان آنان را به افغانستان باز کرد. 

ایالات متحده امریکا 27 روز بعد از وقوع حادثه 11 سپتامبر، مراکز فرماندهي و دفاعي، مخابراتي و اردوگاه هاي آموزشی طالبان و القاعده را در شهرهاي كابل، قندهار، هرات، جلال آباد و مزار شريف افغانستان مورد حملات هوايي و موشكي قرار داد. 

با آغاز حمله های همزمان موشکی و هوایی امریکا و متحدانش، نیروهای نظامی صفحات شمال افغانستان نیز از طریق راه اندازی عملیات های تصفیوی زمینی با آنها همکاری کرده و کمتر از یک ماه توانستند گروه های تروریستی و طالبان را از شهرهای مهم کشور خارج سازند. 

امریکا و متحدانش برای نابودی گروه طالبان در افغانستان از بمب افکن های بیشترفته نظامی استفاده کردند و هزاران تن مردم افغانستان به نام طالب و تروریست به کام مرگ فرستاده شدند و صدها تن دیگر روانه زندان گوانتانامو تحت رهبری امریکا در دشت کوبا گردیدند. 

در اوایل با راه اندازی عملیات های هوایی و زمینی امریکاعلیه گروه طالبان و القاعده موج خشونت ها تا حدودی در افغانستان کاهش یافت اما شماری از گروه های تروریستی و القاعده در مبارزات شان علیه نیروهای خارجی و داخلی ادامه دادند و با اندک زمان فعالیت های آنان از سر گرفته شد و حملات انتحاری و تخریبی یکی پس دیگرافزایش یافته است. 

طالبان و گروه های تروریستی بیشتر عملیات های انتحاری و تخریبی شان را روی نیروهای نظامی خارجی و مقامات بلند پایه دولتی افغانستان انجام داده چنانچه در این راستا تا حدودی موفق بوده و چندین تن از رهبران جهادی و افراد سرشناس کشور را به قتل رسانده اند. 

با وجود اینکه تروریستان طی یازده سال گذشته همواره مورد تهدید و کشتار دست جمعی نیروهای نظامی خارجی و داخلی قرار گرفته اند اما بازهم به فعالیت های تخریبی و انتحاری شان ادامه داده و هیچ وقت عقب نشینی نکرده اند.
در این مدت بهترین چهره جهادی و قومی مردم افغانستان قربانی سیاست های دو گانه ای خارجی و بخصوص کشور همسایه مان پاکستان شد و اکثر فرماندهان جهادی با توطئه های تروریستان به قتل رسیدند اما عاملین هیچ یکی از قربانی ها از سوی دولت شناسایی و به دادگاه کشانده نشد. 

ادامه حیات و فعالیت های گروه های تروریستی به کمک کشور پاکستان و سازمان های استخباراتی آن کشور در افغانستان باعث شده تا در این اواخر جنبش های تحت نام قیام های مردمی در چند ولایت کشور به منظور مبارزه و سرکوب گروه های تروریستی و طالبان راه اندازی شود. 

اگر چه تا کنون این حرکت های مردمی علیه تروریستان و راندن آنان از ساحات مسکونی از دیدگاه دولت مفید بوده اما واقعیت امر روشن نشده که به این حرکت ها آنهم مجهز با سلاح های سبک و سنگین از کجا سرچشمه می گیرد.
برخی از آگاهان امور سیاسی و نظامی می گویند، ادامه قیام های مردمی به نقع دولت افغانستان نیست و با خروج نیروهای خارجی در سال 2014 جنگ داخلی دوباره از سر گرفته خواهد شد. 

همزمان با حرکت های مردمی علیه تروریستان و شبه نظامیان طالب، مقامات امریکایی روی تجهیز پولیس محلی (اربکی) تاکید داشته چنانچه در این اواخر امریکا اعلام کرده است که از نیروهای پولیس در افغانستان حمایت می کند و میخواهد تعداد پولیس محلی را از 16 هزار به 32 هزار نفر آنهم با امکانات خوب نظامی مجهز سازد. 

سوالی که در این جا مطرح می شود اینست که در کنار ارتش ملی، پولیس ملی و امنیت ملی چه نیازی به نیروهای پولیس محلی (اربکی) است اگر واقعا امریکا و متحدانش میخواهد در افغانستان امنیت برقرار شود نیازی به مسلح کردن نیروهای پولیس محلی نیست بلکه بیشتر باید نیروهایی که تحت امر دولت قرار دارند تجهیز و تربیه شوند. 

هم اکنون دولت افغانستان بیشتر از 300 هزار نیروی نظامی دارد و این نیروها تا حدودی برنامه های آموزشی و تربیتی را پشت سر گزارده اند اما یک چیز دیگری که برای دولت افغانستان و همچنان امریکا نگران کننده است حمله سربازان افغان علیه نیروهای خارجی است که در این اواخر افزایش یافته است. 

وزارت دفاع افغانستان در تلاش شناسایی افراد مشکوک در صفوف ارتش ملی این کشور است وبه گفته جنرال ظاهر عظیمی سخنگوی وزارت دفاع، تا کنون صدها نفر از صفوف ارتش ملی کشور به دلیل مشکوک بودن و رابطه احتمالی با مخالفین مسلح دولت، اخراج شده اند. 

به صورت کلی به این نتیجه می رسیم که وضعیت افغانستان از لحاظ امنیتی خوب نیست و با چنین شرایط هیچ تضمینی وجود ندارد که این کشور با مداخله دست های پنهان خارجی ها یک بار دیگر به سوی بحران های داخلی سوق داده نشود.

نویسنده: سید بشیر موسوی