از مدتی بدینسو زمزمه هایی وجود داشت و دارد که اسرائیل به ایران حمله می کند و ایالات متحده امریکا به سوریه. این که این دو کشور چرا و به چه دلیل می خواستند یا می خواهند به این و آن کشور حمله کنند، بماند. اما اصل قضیه این است که این دو کشور و امثال آنان، آیا در واقع قصد حمله نظامی به ایران و سوریه را دارند و یا اینکه بحث چیز دیگری است؟
پیش از همه چیز به یک واقعیت باید توجه داده شود و آن اینکه قدرت های استکباری و استعماری شرق و غرب، در صورتی که بتوانند و به اصطلاح زور شان برسد، به هر کشوری که بخواهند حمله نظامی و فرهنگی و غیر آن انجام خواهند داد و در این گونه موارد منتظر رضایت و اجازه هیچ دولت و کشوری نیز نخواهند نشست.
کشورهای ایران و سوریه نیز از این قاعده مستثنی نیستند. مطمئن باید بود که ایالات متحده و دست پرورده آن اسرائیل اگر می توانستند و زورشان می کشید تا به حال نه یک بار که چندین نوبت به ایران و سوریه و حتی به کشورهای دیگری نظیر چین، روسیه، هند و... حمله می کردند.
در یک جمله باید گفت که سران کاخ سفید به دنبال تک قطبی کردن جهان اند و در این راستا تا کنون نشان داده اند که از هیچ اقدام نظامی و غیر آن فروگذار نمی کنند. اما مشکل این است که بیشتر دولت و کشورها با این ایده امریکایی ها به هیچ عنوان موافق نیستند.
دولت های اروپایی که امریکا همواره روی آنان حساب می کرد، بر رغم میل رهبران کاخ سفید، حرف از اروپای واحد می زنند و در این مسیر تا حدود بسیاری هم پیش رفته اند. کشورهای عضو جنبش عدم تعهد نیز می روند تا به قطبی از قدرت در جهان تبدیل شوند؛ اگر چه برخی از اعضای جنبش با عدول از اهداف اولیه، به سمت بی هویتی و افتادن در دامهای مخوف این و آن دولت، سرگردانند.
چین به عنوان یک قدرت و غول اقتصادی مهار نشدنی در برابر زیاده خواهی های امریکا، قد برافراشته است و هند نیز بدش نمی آید تا در این رقابت تنگاتنگ، سرو گردنی از کشورهای پیرامون خودش، بالاتر بایستد. خلص سخن که علاوه بر کشورها، هر کدام از قاره های موجود در جهان، با تمام انرژی و قوا به سمت و سوی چند قطبی شدن در حرکت اند و هیچ کدام از آنان، پروای خوش آمد و یا بد آمد سران کاخ سفید و متحدان آنان را ندارند.
از آنجا که خیال حمله به ایران و سوریه، در راستای تک قطبی شدن منطقه و جهان پی ریزی شده و به ذهن قدرتهای استعماری و ایادی منطقه ای آنان، هر از گاهی خطور می کند، لااقل از این ناحیه محکوم به شکست است.
البته حتی در صورتی که این حملات خیالی، هدف و انگیزه تک قطبی شدن را هم نداشته باشد، باز هم به نظر نمی رسد راه به منزلی از موفقیت و کامیابی ببرد؛ چرا که کشورهایی چون ایران، سوریه، و متحدان آنان دست روی دست نگذاشته اند تا نیروهایی از اسرائیل و ایالات متحده امریکا از گرد راه برسند و آنان سرنوشت کشور و ملت های شان را دودستی تقدیم میهمانان ناخوانده کنند!
دفاع و مقاومت دولت و مردم سوریه از استقلال و آزادی و ارزشهای ملی شان در برابر شورشیان تحریک شده به وسیله بیگانگان و سرکوب جدی آنان، به روشنی این پیام را به دشمنان آزادی و استقلال ملت ها مخابره کرد که اگر دولت و ملتی اصالت داشته باشد و نخواهد در برابر زور و تعدی سر خم کند، هیچ قدرت و دولتی توان مقابله و مبارزه با آنان را نخواهد داشت؛ حتی اگر نیمی از کشورهای قدرتمند و قوی جهان هم به کمک دشمنان آنان بشتابند.
حمله به ایران و سوریه در شرایطی که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری امریکا قرار داریم، چنانچه بیشتری از آگاهان معتقدند، بیش از آنکه باری از واقعیت را با خود داشته باشد، یک تبلیغ و لاف سیاسی ای بیش نیست؛ چرا که این واقعیت را سران کاخ سفید و دست پروردگان اسرائیلی آنان بهتر از دیگران درک می کنند که در صورت هر گونه حرکتی علیه ایران و سوریه- البته به صورت مستقیم- متحدان این دو کشور وارد عمل شده و در اسرع وقت، جنگ، به جنگ تمام عیار منطقه ای و شاید هم جهانی تبدیل شود.
این واقعیت را می توان از اظهارات اخیر محمد علی آسودی، معاون فرهنگی و تبلیغات سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران برداشت کرد. وی، با اشاره به پیمان نظامی متحدان سوریه با این کشور به باشگاه خبرنگاران جوان گفته است: " در صورتیكه امريكا به سوريه حمله کند، ايران به همراه متحدان سوريه وارد عمل میشود."
معاون فرهنگی سپاه گفته است" امریکا با همکاری قطر، ترکیه و عربستان قصد ضربهزدن به سوریه و فراهمکردن مقدمات سقوط نظام سوریه را دارد." آقای آسودی حمله احتمالی امریکا به سوریه را "حماقت" خوانده و پیشبینی کرده است که "این امر شکستی مفتضحانه را برای امریکا رقم خواهد زد."
به هر تقدیر، حمله نظامی امریکا و اسرائیل به هر یک از دو کشور سوریه و جمهوری اسلامی ایران، آنقدرها هم سهل و ساده نخواهد بود که برخی از وابستگان منطقه ای امریکا و رژیم اسرائیل بدان فکر می کنند. این واقعیت را می توان در سخنان یکی از مقامات روسی که در صورت هرگونه حمله مستقیم نظامی امریکا به سوریه، ایالات متحده را به شعله ور شدن جنگ اتمی در منطقه هشدار داده بود نیز جست و جو کرد.
با این همه، به نظر نمی رسد تهدیدهای هراز گاه ایالات متحده و اسرائیل مبنی بر حمله نظامی به سوریه و ایران جنبه عملی به خود بگیرد؛ چرا که فرض بر این است که نه دولت و ملت سوریه و ایران و متحدان آنان، دست تدبیر و عمل شان از پشت بسته است و نه هم سران کاخ سفید از درایت و شعور سیاسی بی بهره اند.
نویسنده: سید فاضل محجوب