این صف آرایی‌ها نشان از آینده همچنان متشنج نبض تپنده خاورمیانه پرآشوب می دهد؛ اما باید اذعان کرد که آنچه در آینده رقم خواهد خورد چیزی جز فروریختن اتوریته پوشالی لیبرال دموکراسی غربی نخواهد بود.

تنش های هسته ای میان ایران و غرب، وارد مرحله تازه و حادی شده است. غرب از حربه قدیمی و البته تا حدودی از کارافتاده استفاده همزمان از چراغ های سبز و سرخ، سود و استمداد می جوید و ایران نیز کماکان بر بی اثر بودن تهدید و تحریم تاکید دارد و مُصِر است که غرب خود زمینه های ایجادشده برای حصول یک توافق سازنده بر سر برنامه هسته ای آن کشور را خراب می کند.

در حالی که قرار است کارشناسان هسته ای ایران و گروه 1+5 در سوم جولای سال جاری میلادی بار دیگر در استانبول گردهم آیند، تحریم های نفتی و بانکی اتحادیه اروپا نیز آغاز شده و این امر، خوش بینی های اولیه در خصوص ثمربخش بودن مذاکرات جاری را با تردید و تزلزل مواجه ساخته است.
رامین مهمانپرست؛ سخنگوی وزارت خارجه ایران در واکنش به آغاز تحریم های اتحادیه اروپا گفت:"این اقدام نشان داد که آنها نه تنها روندی سازنده را در رابطه با کشورمان دنبال نمی کنند؛ بلکه به دنبال تنش آفرینی هستند و این اقدام غیر سازنده در شرایطی است که در روند مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و گروه ۱+۵ تاکید بر اعتماد سازی دو طرفه است."

پیشتر سعید جلیلی؛ دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران نیز در نامه ای به کاترین اشتون؛ رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا تاکید کرده بود:"مسئولیت هر گونه لطمه به روند سازنده گفتگوها متوجه طرفی است که ابزارهای غیرمشروع را جایگزین منطق در گفتگوها می کند."
در این میان، سخنگوی وزارت خارجه ایران از به خطر افتادن امنیت انرژی سخن گفته و غرب را مسئول این امر دانسته است. آقای مهمانپرست گفته است:" آنها در قبال این اقدام غیر مسئولانه خود باید پاسخگوی سیاست ها و مواضعی باشند که بر بحران اقتصادی دنیا تاثیر گذار خواهد بود. چرا که امنیت عرضه، بخش تفکیک ناپذیری از امنیت بازار جهانی انرژی است."

او این تحریم ها را "یکجانبه" و "فاقد مشروعیت و مغایر قوانین بین المللی از جمله اصول تجارت آزاد" دانست و گفت: "امریکا و اتحادیه اروپا علاوه بر پیامدهای سیاسی و دیپلماتیک این اقدام، باید آماده رویارویی با مشکلاتی چون تشدید بحران مالی و اقتصادی و گسترش اعتراض های اجتماعی باشند."
این در حالی است که در بعد نظامی نیز آثار دوئل ایران و غرب، منطقه خلیج فارس و حوالی و حواشی تنگه هرمز را تحت تاثیر قرار داده؛ امریکایی ها از برگزاری بزرگ‌ترین مانور مشترک با اسراییل طی ماه های آینده سخن گفته اند. سنای امریکا نیز طرحی را به تصویب رسانده که حمایت نظامی امریکا از اسرائیل به طور ملموسی افزایش می یابد و ناوگان پنجم نیروی دریایی امریکا در بحرین، اخیرا 361 موشک کروز سفارش داده است.

علاوه بر این، امارات متحده عربی و بحرین نیز همزمان با آغاز تحریم های نفتی اتحادیه اروپا علیه ایران در روز یکشنبه اعلام کردند مانور نظامی مشترک خود را برگزار خواهند کرد. این مانور هوایی به گزارش رسانه های عرب زبان، چند روز ادامه خواهد داشت.
از سوی دیگر، امیرعلی حاجی زاده؛ فرمانده سپاه پاسداران ایران ضمن اعلام آزمایش موشکی که در هفته های آتی انجام می شود، خاطرنشان کرده است که این مانور باید پیامی باشد که نشان دهد جمهوری اسلامی آماده اقدام محکم و قاطع است. به گفته وی در صورتی که اسرائیل اقدامی انجام دهد باید بداند که از روی زمین حذف خواهد شد. حاجی زاده در ضمن تاکید کرده است که موشک های ایرانی می توانند پایگاه های امریکا در منطقه را هدف قرار دهند.
این صف آرایی‌ها نشان از آینده همچنان متشنج نبض تپنده خاورمیانه پرآشوب می دهد؛ اما باید اذعان کرد که آنچه در آینده رقم خواهد خورد چیزی جز فروریختن اتوریته پوشالی لیبرال دموکراسی غربی نخواهد بود.

غرب در حالی عجولانه و شتاب زده دست اندر کار تدبیر تشنج های تازه است که خود، اکنون در درون جوامع خود، بزرگ ترین بحران های اقتصادی و اجتماعی را تجربه می کند.
اجلاس فشرده و پی در پی اتحادیه اروپا به منظور مهار بحران براندازنده اقتصادی، آشفتگی اقتصاد در آستانه ورشکستگی اسپانیا، بحران پردامنه اقتصاد درهم شکسته یونان و بی ثباتی های سیاسی-اجتماعی ناشی از این امر در آن کشور، آینده مبهم اقتصاد حوزه یورو، ناکامی ماموریت های خارج از اروپای ناتو در عراق، افغانستان و اکنون در لیبی، بن بست در مساله سوریه و تضعیف مواضع غرب در خصوص آن،‌ افول شتابناک آل سعود درعربستان و... همگی نشانه های روشن پایان راه لیبرال دموکراسی است.

شرایط حاکم بر لیبرال دموکراسی غربی، اکنون شباهت غریبی به لحظات احتضار کمونیزم دارد و این یعنی اینکه جهان برای تجربه تازه و شاید آخرین تجربه خویش آماده می شود؛ تجربه ای که گرهگاه آن، ایران و دوئل آن کشور با غرب است. پس بیجا نیست که اکنون همه جهان، با تمام توان در تلاش مهار یکی از واقعی ترین کابوس های غرب هستند و این تلاش ها همگی معطوف به ایران است.