اگر چه دوگانگی برخورد غرب با ملتهای بپاخاسته، بر همگان واضح شده است، اما باتاسف، این چیزی نیست که سبب نگرانی مقامات دولت های بیگانه از سیر تحولات در منطقه شود.

این واقعیت، دیگر بر هیچ کسی پوشیده نیست که به محض آنکه دولت های سلطه جو و توسعه طلب بیگانه، احساس کنند که در کشوری، منافع تعریف شده آنان با خطر مواجه می شود، بلافاصله با شعار حقوق بشر و آزادی های مدنی و دموکراسی، گوش عرش و فرش را آزار می دهند!

خیزش های اخیر در کشورهای مختلف اسلامی، محک بسیار خوبی شد برای غیر صادقانه بودن فریادهای گوش خراش تیکه داران و مدعیان حقوق بشر، دموکراسی و آزادی های مدنی ملت ها. با آنکه از بدو خیزشهای مردمی در منطقه، دولت ها و قدرت های بزرگ، در کمین نشسته و به قول مقامات آنان، اوضاع را زیر نظر داشتند؛ اما هیچکدام در بدو امر اقدام مستقیم نمی کردند و اما زمانی که می دیدند، شرایط برای دخالت آنان فراهم شده است، با شعارهای فریبنده و ادعاهای دهن پرکن و رنگارنگ، وارد معرکه می شدند. کاری که در بسیاری از کشورهای عربی- اسلامی انجام دادند و ملت و دولت های آنان را با ده ها مشکل و معضل جدید و مدرن، رو به رو ساختند.

قدرت های سلطه جو با دخالت های غیر مسئولانه شان، راه پیروزی بر روی ملت های مواجه بابیداری اسلامی را سد کردند و با صراحت باید گفت که اگر نبود این راهزنی های دولت های به ظاهر کمک کننده، ملل بپاخاسته منطقه، زودتر از اینها راه شان را به سمت پیروزی یافته بودند.

اگر چه دوگانگی برخورد غرب با ملتهای بپاخاسته، بر همگان واضح شده است، اما باتاسف، این چیزی نیست که سبب نگرانی مقامات دولت های بیگانه از سیر تحولات در منطقه شود.

بیگانگان، اگر چه در عرصه سخن، به تعقیب اهداف غیر دموکراتیک شان در منطقه و به خصوص در برابر برخی از ملتها، تن در نمی دهند و بر عکس، همواره از تساوی حقوق ملتها و آزادی های مدنی یکسان برای همه ی بشریت، دم می زنند، اما در تطبیق و عمل، تبعیض آمیز ترین نوع برخورد با ملل بپاخاسته در منطقه را در پیش گرفته اند.

کشور بحرین در این شب و روزها، ملتهب ترین لحظات تاریخ این آب و خاک را پشت سر می گذارد و مردم مسلمان بحرین در حال دست و پنجه نرم کردن با دیکتاتورترین و سفاک ترین پادشاه ممکن در روی کره زمین اند! اما با همه اینها از آنجا که دولت بحرین از رابطه خوبی با دولت های امریکایی و غربی برخوردار است، به دستور مقامات امریکایی و غربی، دهن های تمامی رسانه های غربی، عربی و امریکایی با نخ سانسور محکم دوخته شده است! اما کمی آنسوتر در سوریه، مساله کاملاً فرق می کند! از آنجا که دولت بشار اسد، در واقع ادامه همان دولت و سیاست حافظ اسد در سوریه می باشد و این دولت در طول حیات سیاسی اش، همواره مدافع حقوق ملت فلسطین در برابر سیاست های ضد انسانی اسرائیل و از همه مهمتر مخالف حضور امریکا و غرب در منطقه بوده است، اینجا تمامی کلیدهای هشدار دهنده و اخطار دهنده حقوق بشری و آزادی خواهی به طور خودکار باید فعال شود!

اگر چه شورشیانی که در سوریه علیه دولت خویش- آنهم با تحریک امریکا و غرب و دولتهای عربی- بپاخاسته اند در مقایسه با ملت بپاخاسته بحرین، رقم قابل توجهی نیستند، اما همین رقم پایین و شورشیان تحریک شده، از حق و حقوق بشری و مدنی ای در منطق غرب، برخوردارند که هیچ یک از ملتهای بحرین، مصر، یمن، عربستان، تونس، عراق، فلسطین و ... برخوردار نیستند!!در جهان امروز، زور و ستم را قانونی و نهادینه کرده اند! دقیقاً شبیه بسیاری از بزه کاری های دیگر که قانونمند و نهادینه شده است.

امروزه اگر از دیوار خانه مردم بالا بروی، جلوت را می گیرند، اما اگر همین سرقت را زیرکانه و قانونی انجام بدهی؛ مثلاً با ساختن برنامه های ظالمانه تلویزیونی چون شانس آزمایی و... به خالی کردن جیب های مردم همت بگذاری، نه تنها کسی اعتراضی نمی کند که زیر نام بیزنس، شاه باش و آفرین نیز نثارت می کنند! یکی از مظاهر برجسته قانونی و نهادینه شدن زورگویی و ظلم به بشریت، همین داشتن حق وتو است که شورای امنیت سازمان ملل متحد برای برخی از کشورهای به ظاهر قدرتمند قایل شده است و دهها و بلکه صدها نمونه دیگر از ناهنجاری های محرز اجتماعی که با قانونی شدن، مباح و مشروع قلمداد می شوند. در راستای همین نهادینه شدن ستم است که در بحرین با وجود فریاد یکدست یک ملت بپاخاسته، دروازه های رسانه های جهان بر روی صداهای آزادی خواهانه آنان مسدود شده و در سوریه برای دفاع از تعدادی شورشگر اجیر شده، نشست های دوستانه جهانی برگزار می شود!!

اصرار و پافشاری دولت های بیگانه بر کناره گیری رییس جمهور سوریه از قدرت- برخلاف اراده ملت سوریه- و سکوت و بلکه پافشاری آنان بر ابقای دولت بحرین- برخلاف خواست مردم بحرین، به جز زورگویی دولتهای قدرتمند چه توجیه دیگری می تواند داشته باشد؟

بحرین و مردم مسلمان آن، از بدو خیزش تا کنون و به خصوص در این شب و روزها، بیشترین اعتراضهای آزادی خواهانه را تجربه می کند و به دنبال آن وحشیانه ترین شکنجه ها بوسیله عمال رژیم جائر آل خلیفه نصیب آنان می شود؛ اما تمامی این موارد غیر انسانی و ظالمانه با سکوت معنی دار دولت های عضو پیمان "ناتو" و دولتمردان ضعیف عرب، نادیده انگاشته می شود! و جهانیان برای بار چندم، معنی و مفهوم دقیق مترسک حقوق بشر و آزادی های مدنی و دموکراسی غربی را درک می کنند

نویسنده: سید فاضل محجوب