مهدي(عج) در بذل مال بسيار بخشنده است. با فقرا و بي‌چارگان مهربان و با كارگزاران سخت‌گير است

چنان‌كه در آيه 55 سوره‌ نور آمده، امنيت بالاترين نويدي است كه به جامعه‌ برين در راه ايمان و عمل صالح داده مي‌شود:
(وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِيِ ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا)؛ 

خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد؛ همان‌گونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند جانشين [خود] قرار داد، و آن دينى را كه برايشان پسنديده است به سودشان مستقر كند، و بيمشان را به ايمنى مبدل گرداند. 

حضرت علي(ع) در خطبه 105 نهج البلاغه، اسلام را رمز امنيت مي‌شمارد و مي‌فرمايد:
خداوند، اسلام را براي گروندگانش رمز امنيت خواست.
 
بنابراين، اسلام، امنيت را شرط حركت عظيم اجتماعي براي ملت و زمينه‌ساز پيشرفت‌هاي معنوي و مادي مي‌داند و از منظر اسلام، مي‌توان امنيت را سلامتي و مصونيت از هر تهديدي دانست.

 هر حكومت و جامعه‌اي، براي تحقق اهداف خود نيازمند ايمني از تهديدات است. حكومت اسلامي نيز از اين امر مستثنا نيست. حكومت مهدوي، آيينه‌ تمام‌نماي حكومت اسلام است و در زمان تحقق خود، تجلي‌بخش حوزه‌هاي مختلف امنيتي است. ما در نظام سياسي اسلام بر اين اعتقاديم و بر ادعاي خود، دلايلي مستحكم از آيات و روايات داريم. مباحث بعدي اين مقاله، در‌بر‌گيرنده ابعاد مختلف امنيت در حكومت حضرت ولي‌عصر(عج) است.
 
جايگاه امنيت در حكومت مهدوي
الف) امنيت اقتصادي
ارتباط ميان اقتصاد و امنيت، ارتباطي تازه و نو نيست. توجه به قانون اساسي كشورها نشان مي‌دهد كه بهبود وضع اقتصادي و تأمين امنيت، دو هدف اصلي همه نظام‌هاست. 

در بُعد مطالعات امنيتي، پس از افول نظريه‌ امنيت نظامي، اقتصاد جايگاه فراگيرتري يافت و لذا، منازعات نظامي جاي خود را به رقابت‌هاي اقتصادي داد. اقتصاد، در هر زماني در‌بر‌گيرنده مقولات تأمين‌كننده‌ معاش مردم بوده و به اموري چون منابع طبيعي، نيروي انساني و تلاش و فعاليت بشري وابسته است.
 
از چالش‌هاي اصلي در اين عرصه مي‌توان به نابرابري‌هاي اقتصادي، كم‌بود منابع، غارت‌گري‌ها و انتقال منابع به ساير حوزه‌هاي امنيتي اشاره كرد كه در جهان معاصر، نمودهاي عيني آن وجود دارد.
 
طبقات مختلف اقتصادي فقير و غني، نابرابري‌هاي اقتصادي و توزيع ناعادلانه را مي‌نمايد. غارت‌گري‌هاي امپرياليسم جهاني، موجب كمبود منابع در كشورهاي ضعيف گرديده و نظامي‌گري در عرصه داخلي و بين‌المللي كه بسيار به پشتوانه‌ اقتصادي نياز دارد، باعث انتقال ثروت‌هاي ملي به اين حوزه شده است. 

تمامي اين مشكلات، به دنبال خود ناامني‌هاي اقتصادي به بار مي‌آورد و اقتصاد ضعيف، پي‌آمدهاي ديگري، چون ضعف و ناتواني در جريان رقابت‌هاي بين‌المللي، تحديد قلمرو نفوذ در سيستم بين‌المللي، افزايش آسيب‌پذيري دولت‌ها در رويارويي با تهديدها و نارضايتي عمومي در داخل كشور را دربردارد.
 
بنابر آيات و روايات، حكومت صاحب الزمان(عج) از اين ناامني‌ها به دور است. در خصوص وجود منابع طبيعي بايد گفت كه ظهور حضرت، كليد گشايش گنج‌هاي زمين و آسمان است. در جلد چهارم مستدرك، ص 558، از رسول خدا (ص) روايت شده كه فرمود: 

در پايان امت من، مهدي(عج) خروج مي‌كند. خداوند باران را به واسطه‌ او فرود مي‌آورد و زمين گياه خود را مي‌روياند. او اموال را به تساوي تقسيم مي‌كند و چهارپايان فراوان مي‌گردند و اين امت بزرگ مي‌شود. 

هم‌چنين در آن كتاب، از پيامبر (ص) روايت شده كه فرمود:
مهدي(عج) در امت من است... پيروان من در آن زمان نعمتي مي‌يابند كه هرگز همانند آن نعمت نيافته‌اند. زمين‌خوردني‌هاي خود را عطا نموده و چيزي از آن اندوخته نمي‌كند. ثروت در آن روز مانند خرمن، جمع‌آوري مي‌شود... .
 
در روايتي ديگر آمده است:
هنگامي كه قائم قيام كند... زمين گنج‌هاي پنهان خود را ظاهر مي‌كند و بركاتش را آشكار مي‌سازد و بي‌نيازي همه‌ مؤمنان را فرا‌مي‌گيرد؛ به‌طوري كه كسي محلي براي پرداخت صدقه و احسان خود پيدا نكند. 

در امنيت اقتصادي، علاوه بر اهميت وجود منابع و ثروت‌هاي خدادادي، عدالت و توزيع‌ عادلانه ثروت ميان مردم نيز مؤلفه‌اي مهم است. امام علي(ع) در خصوص عدالت فرموده‌اند:
خداوند سبحان، عدالت را قوام‌بخش (زندگي) مردم قرار داده است و مايه‌ دوري از حق‌كشي‌ها و گناهان و وسيله‌ آساني و گشايش براي اسلام.


عدالت، شالوده‌اي است كه هستي بر آن استوار است.
از جمله ويژگي‌هاي وجودي معصومان (علیهم السلام) و لازمه‌ امامت آنان، عدالت است. در اين‌باره هيچ شكي نيست و مي‌توان با قطعيت تمام گفت كه امام زمان(عج) در مسئله توزيع‌هاي اقتصادي، به هيچ وجه ناقض عدالت نخواهد بود. در روايتي از امير مؤمنان(ع) آمده است: 

خداوند تبارك و تعالي دنيا را از بين نمي‌برد تا قائم ما اهل‌بيت قيام كند. او دشمنان ما را به هلاكت مي‌رساند، جزيه از كسي نمي‌پذيرد... مردم را به گرفتن اموال مي‌خواند و آن را به طور مساوي بين آنها تقسيم مي‌كند و در ميان امت به عدل رفتار مي‌كند.
 
طبري در كتاب بشارة المصطفي از طاووس نقل كرده كه گفت:
مهدي(عج) در بذل مال بسيار بخشنده است. با فقرا و بي‌چارگان مهربان و با كارگزاران سخت‌گير است... .
در جاي ديگر آمده:
... حقوق سالانه و ماهانه مردم دوچندان به آنان پرداخت مي‌شود و بين همه‌ مردم مساوات برقرار مي‌گردد تا آن‌جا كه ديگر كسي محتاج زكات نيست... .
با اعمال عدالت در عرصه‌ اقتصاد، از عوامل مهم بي‌ثباتي و ناامني كه همان نارضايتي عمومي است، از بين خواهد رفت.
ادامه دارد...
منبع:313 آدینه