واقع شعارهاي انقلابيون در آغاز نهضت محدود به استعفاي نخست وزير و برخي اصلاحات ديگر بود ولي هم اكنون كار به جايي رسيده است كه شعارهاي مردم حول محور نابودي و اسقاط نظام بحرين مي چرخد.

بحران بيشتر از يك سال است كه بحرين را فراگرفته است و همچنان با هيجان ادامه دارد. در واقع ريشه اصلي تداوم بحران را مي توان اشتباهات مكرر آل خليفه دانست كه به هيچ يك از درخواست ملت بحرين تن در نداد و باعث شد كه ملت همچنان حضور خود را در خيابان هاي منامه و ديگر نواحي بحرين حفظ كنند.

آل خليفه بالغ بر دوصد سال است كه در بحرين زمام امور را در اختيار دارد و سه چهارم از تمامي سرزمين بحرين را در انحصار و مالكيت خود دارد. نظام اجتماعي كشور هر چند يك نظام ليبرال است و آزادي هاي اجتماعي بسياري را براي مردم بحرين به رسميت شناخته است ولي با تمام اين ها از منظر سياسي يكي از محدودترين نظام هاي سياسي در دنياي امروز به شمار مي رود.

ساختار نظام سياسي به گونه اي است كه به هيچ شكل ممكن نمي توان اراده اي را در برابر خواست و اراده خاندان ال خليفه قرار داد و همين امر در كنار بسياري از عوامل ديگر باعث شده است كه مردم با آغاز موج جديد فرايند بيداري اسلامي در ديگر نقاط دنياي عرب بپا خيزند و شعارهاي ضد آل خليفه سردهند.

بيشتر از يك سال از آغاز انقلاب در بحرين مي گذرد و ر‍ژيم آل خليفه هيچگاه به اندازه كنوني با بحران مشروعيت مواجه نبوده است.
در واقع شعارهاي انقلابيون در آغاز نهضت محدود به استعفاي نخست وزير و برخي اصلاحات ديگر بود ولي هم اكنون كار به جايي رسيده است كه شعارهاي مردم حول محور نابودي و اسقاط نظام بحرين مي چرخد و هم اكنون آل خليفه حمايت قريب به هشتاد درصد جمعيت بحرين را از دست داده است و با حداقل حمايت هاي اجتماعي داخلي روزگار مي گذراند اينكه بسياري بر اين باورند كه اگر حمايت هاي خارجي از آل خليفه به عمل نمي آمد، اين ر‍ژيم از مدت ها قبل به نقطه فرسايش مي رسيد، ريشه در همين مسئله دارد.

بحران بحرين در نقطه اي قرار گرفته است كه هر گونه عقب نشيني از ناحيه مردم به معناي شكست صد در صدي انقلاب تلقي مي شود و فضاي كافي و لازم را براي بازسازي مجدد و تامين قوا به آل خليفه خواهد داد لذا ملت بحرين با درك اين نكته همچنان حضور خود را در صحنه حفظ خواهد كرد. اينكه بسياري بر اين باورند كه سال 2012 ميلادي هم سال اعتراض در بحرين خواهد بود نيز ناشي از درك همين مسئله است.

در واقع بحران مشروعيت آل خليفه در بحرين به اوج خود رسيده است و در اين ميان فقط اتخاذ يك سري اصلاحات مي تواند وضع فعلي را تغيير دهد و مقدمات گفتگو را ميان طرفين فراهم كند در غير اين صورت بحران بحرين همچنان ادامه خواهد داشت و نمي توان هيچ آينده اي بهتر از اين را براي آل خليفه در نظر گرفت.

نویسنده: سید محمد رضا موسوی