گذشته از همه اینها انتقال جنایتکار قندهار به کویت، به معنای بی اعتنایی به اراده مردم و نمایندگان مجلس و توهین به خانه ملت است.

در نظام حقوقی اسلام از سه گروه در صورتی که جنایت کنند تکلیف برداشته است: کودک، تا بالغ نشده است، دیوانه تا افاقه نیافته و خوابیده تا بیدار نشده است؛ اما در دموکراسی و حقوق بشر غربی به نظر می رسد این قضیه برعکس است.

جنایتکار یا جنایتکاران تروریست شب هنگام 16 زن و کودک بی گناه را در قندهار در حالی که همگی "خواب" بوده اند به قتل رسانده؛ اما هنوز "رسما متهم نشده است" و بدتر از آن اینکه وی دیروز چهارشنبه بعد از ظهر از قندهار به کویت منتقل شده و دلیل آن نیز "خوب نبودن امکانات بازداشتگاهی" امریکا در افغانستان عنوان شده است!

این خبر را جان کربی؛ سخنگوی وزارت جنگ امریکا اعلام کرد و گفت مراحل حقوقی این سرباز در کشوری ثالث، پیگیری می شود. کربی همچنین گفت که این سرباز بر پایه "توصیه های حقوقی" از افغانستان خارج شده است.

در نظر بگیرید اکنون آتش خشم و نفرت در سینه های همه مردم افغانستان و همه آزاداندیشان و انسان دوستان واقعی جهان به دلیل این جنایت هولناک برافروخته و شعله ور است؛ اما حضرت حقوق بشر به دنبال امکانات بازداشتگاهی خوب برای یک جنایتکار مسلم و غیرقابل انکار است!
این در حالی است که بسیاری از مردم و مراجع دولتی افغانستان در همان ابتدا خواستار محاکمه علنی این جنایتکار در حضور مردم و به وسیله دستگاه قضایی دولت افغانستان شده بودند.

مجلس نمایندگان افغانستان به روز دوشنبه در اعتراض به این عمل وحشیانه و جنایتکارانه دست به تحصن زد و نمایندگان اعلام کردند که موافقتنامه سال 2003 میان دولت افغانستان و امریکا از این پس ملغا و مردود است و این جنایتکار باید در حضور مردم افغانستان محاکمه و مجازات شود.

براساس این توافقنامه، جنایتکاران امریکایی در صورتی که "متهم" شوند براساس قوانین امریکا محاکمه و احیانا مجازات می شوند.
این در حالی است که مجلس افغانستان به لحاظ حقوقی این صلاحیت را دارد تا با موافقتنامه های دولت با یک کشور خارجی آنهم در صورتی که کاملا آشکار باشد که این موافقتنامه مخل و مخالف حاکمیت ملی افغانستان است، مخالفت کند و مخالفت مجلس نیز به معنای عدم اعتبار حقوقی و قانونی موافقتنامه مورد نظر خواهد بود.

موافقتانه سال 2003 چیزی جز اعطای حق کاپیتولاسیون یا حق قضاوت کنسولی به امریکا نیست و این برخلاف منافع ملی و حاکمیت و استقلال سیاسی افغانستان و نیز در ضدیت با تمامی کنوانسیون ها و معاهدات معتبر بین المللی، منشور ملل متحد و قطعنامه های شورای امنیت در زمینه ماموریت نیروهای خارجی در افغانستان است.

گذشته از همه اینها انتقال جنایتکار قندهار به کویت، به معنای بی اعتنایی به اراده مردم و نمایندگان مجلس و توهین به خانه ملت است. این انتقال چنانچه مشخص است بدون هماهنگی و اطلاع مقام های دولت افغانستان و صرفا براساس تصمیم یکجانبه مقام های امریکایی و در حالی انجام شده که لئون پانه تا؛‌ وزیر جنگ امریکا نیز در افغانستان به سر می برد.

براین اساس، حکومت، مجلس، قوه قضاییه و مردم افغانستان وظیفه دارند تا در برابر این اهانت آشکار و سلب حق قانونی مردم عزادار روستاهای مظلوم ولسوالی پنجوایی از سوی امریکایی های جنایتکار به مراجع بین المللی شکایت کرده و خواستار استرداد این جنایتکار شوند و جلو هرگونه اقدام مبنی بر تبرئه و آزادی وی از سوی دولت متجاوز امریکا را بگیرند.

امریکا و متحدانش در افغانستان به دنبال این رویداد و فاجعه قرآن سوزی در بگرام، عمیقا نگران آینده خود در این کشور اند و در تلاش اند تا هر حرکت مخالفت جویانه ملی علیه نیروهای اشتغالگر را به تروریزم و گروه های دهشت افکن نسبت دهند؛ اما سرانجام روزی فراخواهد رسید که همه مردم افغانستان به هرچه بیگانه و اشغالگر و متجاوز و جنایتکار و آدمکش است، یکصدا "نه" بگویند و آن روز، به زودی فراخواهد رسید.

اکنون وضعیت به گونه ای است که هر حرکتی که از سوی نیروهای خارجی در کشور انجام می شود یک قدم به سوی پایان اشغال این کشور برداشته می شود و این نشانه روشنی از آینده اشغالگران در کشور می باشد.


نویسنده: احسان الله وطندوست