سياست اقتصادي كشور ما با الگوي امريكايي كه مشاورين (دلسوز!) خارجي دولت ما ترسيم كرده اند، دارايي هاي مردم را مي بلعد و ثروتهاي طبيعي ما به بهانه هاي استخراج و بهره وري خود افغانها، توسط خارجي ها ربوده شده و به غارت ميرود.

صداي الله اكبر مردمان اين سرزمين در برابر كفر و الحاد شوروي سابق در كوچه ها طنين انداز است، فريادهايي كه از ناي وجود مردم در مذمت اشغال افغانستان عزيز توسط ابرقدرت زمان، برميخاست و كمونيزم جهاني را كه آمده بود هستي مردم را به تاراج ببرد و قدرت يكه تاز جهان گردد را به خنده وا ميداشت، شايد اين خنده به پشتوانه ارتش تا به دندان مسلحي بود كه شوروي در برابر مردم بي دفاع افغانستان تدارك ديده بود و به نبود نيروي نظامي اما غريو الله اكبر مردم و جهاد آنان با دستان خالي پوزخند ميزد!
در چنين روزي كاخ نشينان كرملين آمدند تا با فتح افغانستان اسلامي مان، ما را نيز چون بسياري از كشورهاي همجوار، مستعمره خويش و تكه اي از آب و خاك خويش تصور كنند و مردم و اعتقادات شان را آنچنان كه خود مي پسندند رشد دهند، آمدند تا جوانان اين سرزمين را به كاباره ها بكشانند و مساجد و دانشگاهها را از وجودشان خالي كنند، آمدند تا اسلام را از جان مردم بيرون كرده و در وجودشان تعفن بي ديني و شرك را جايگزين كنند، آمدند تا هزاران زن مسلمان ما را همانند دوران جاهليت باديه نشيني به يوغ بردگي و اسارت تن شان بكشانند تا مبادا فرزنداني غيور و انقلابي از دامن آنان رشد يابد و فرداهاي كاخ نشينان را به ويراني تبديل كند!
آري! آمدند تا به سينه مردان اين سرزمين مهر بي غيرتي و به پيشاني زنان شان ننگ بي حرمتي حك كنند و با كشتن فرزندان شان، نسلي نو و مطابق آنچه خود ميخواهند بار آورند، اما...
زهي خيال باطل! پيش بيني ها برعكس شد، مردم اين خاك و اين ديار مردخيز، به پا خاستند هر چند با دستان تهي اما با ايماني محكم و اراده اي فولادين، سالها جنگ و مقاومت را ترجيح دادند بر تعظيم در برابر ابرقدرت زمان و هزاران شهيد را براي باروري انقلاب خويش تقديم آرمانهاي خدايي خويش كردند، آرمانهايي كه روياهاي كاخ نشينان كمونيزم را به كابوسي تلخ مبدل كرد.
مبارزه اين مردان مسلمان و شيرزنان شهيدپرور با وجود همه تلخي هايي كه داشت و تمامي كشته ها و مجروحين و معلوليني كه باقي گذاشت و خانواده هايي كه بي سرپرست و بي خانمان شدند، اما با آن هم شيريني پيروزي اسلام بر كفر كمونيزم را به ارمغان آورد كه نه تنها افغانستان بلكه كل جهان از شر نقشه هاي شيطاني و اهداف سلطه گرانه شوروي سابق و كاخ نشينان كرملين آسوده گشتند.
اما كبر و غرورها بالا گرفت و ارزشهاي جهاد در برابر كفر تحت الشعاع زياده خواهي ها و قدرت طلبي هاي برخي از كساني قرار گرفت كه خود را سهام دار جهاد و حكومت بر كشور ميدانستند، تا آنجا كه تراژدي تلخ طالب و ستم آنان روي داد و به تعقيبش قصه مبارزه با تروريزم از جانب امريكا طرح گشت و زمينه هاي حضور آنان را در اين خاك ماتم زده اي كه سالها خون دل خورد و شهيد تقديم نمود تا آزادي به دست آورد و استقلال، فراهم نمود!
اين جنگ از سوي امريكا نه در برابر طالب و طالبان، كه براي برآورده نمودن خواسته هاي غرب در افغانستان طرح ريزي شد و اينك كه ده سال از شعار 'هر كه با ما نيست، عليه ماست' بوش ميگذرد، هراس افكني چهره اي مخوف تر به خود گرفته و مبارزه از ميدان كارزار به درون خانه هاي مردم كشانده شده است، به درون افكار و عقايد آنان و در ميان جان و وجودشان!
مگر نه اين است كه صدها رسانه ديداري و شنيداري كه به بدترين نوع ممكن فحشا را ترويج ميكنند تحفه آزادي است كه غرب آن را در گوش مردم شعارگونه فرياد كرد و امروز جوانان ما را به دام خويش گرفتار كرده است؟!
امروز مبارزه افغانها بسا دشوارتر از مبارزه شان در برابر شوروي است، امروز با شعار آزادي، اعتقاد مردم را سر مي برند و به نام دموكراسي، حقيقت ايمان مردم را ذبح ميكنند، اگر ديروز شوروي در اين خاك، با تانكهاي خويش جسم مردم را پاره پاره ميكرد، امروز امريكا و همدستانش روح مردم را به نابودي و فنا ميكشانند!
ديروز مبارزه رودررو بود و امروز به گونه پنهان هستي مردم به تاراج ميرود، سياست اقتصادي كشور ما با الگوي امريكايي كه مشاورين (دلسوز!) خارجي دولت ما ترسيم كرده اند، دارايي هاي مردم را مي بلعد و ثروتهاي طبيعي ما به بهانه هاي استخراج و بهره وري خود افغانها، توسط خارجي ها ربوده شده و به غارت ميرود و فرهنگ ما با ترويج ابتذال و فحشا از طريق دست نشاندگان غربي، مورد هجوم و حمله قرار گرفته است!
امروز مبارزه مردم مسلمان ما بسيار دشوارتر از گذشته است چرا كه دشمن دوست مينماياند و رودررو نيست، گرگها در لباس ميش اند و دوستان را گرگ مي نمايانند!
امروز روزي است كه ما بايد ثابت كنيم همان مردان و زنان مسلمان و انقلابي ديروزيم كه روياي شكست ابرقدرت ديروز را تبديل به حقيقتي شيرين كرديم و امروز آن روزي است كه دولت ما نيز بايد بداند كه راه زعيمان خودفروخته ديروز و وابستگان به كمونيزم را نمي بايست طي كنند و تنها نكته اي كه بايد در تعاملات خود با بيگانگان و مهمانان ناخوانده در اين سرزمين داشته باشند، منافع اسلامي مردم است و بس!
نويسنده: مرضيه جعفري