غلامرضا سادات/ پیامبر رحمت و مهربانی، حضرت محمد مصطفی (ص) بیش از 14 قرن پیش در صحرای عربستان زاده شد تا جامعه بشریت را به سوی سعادت و عدالت سوق دهد. او زاده شد تا مهربانی و انسانیت را در کره خاکی بگستراند و نفرت و خشونت را از جامعه بزداید.
هفته وحدت اسلامی؛
نسبت ما با سنت و سلوک پیامبر اسلام (ص)
خبرگزاری صدای افغان (آوا) سرویس آیین و اندیشه , 9 میزان 1402 ساعت 15:28
غلامرضا سادات/ پیامبر رحمت و مهربانی، حضرت محمد مصطفی (ص) بیش از 14 قرن پیش در صحرای عربستان زاده شد تا جامعه بشریت را به سوی سعادت و عدالت سوق دهد. او زاده شد تا مهربانی و انسانیت را در کره خاکی بگستراند و نفرت و خشونت را از جامعه بزداید.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -سرویس آیین و اندیشه: پیامبر زاده شد تا مظالم اجتماعی، خرافهپرستی، آدمکشی، خیانت و تجاوز و تعدی را نفی کرده و شفقت و دیانت را به مردمان بیاموزاند. او رسالتاش را با «اقرأ» یعنی خواندن آغاز کرد تا به جهالت و تاریکی نه بگوید. او زاده شد تا زنان و دختران را از پستوهای اجتماع و از گورهای کنده شده بیرون آورد و همتراز با مردان و پسران به جوامع بشری معرفی کند.
او زاده شد تا اوهام و اجرام سماوی را که نشانههایی از قدرت خداوند بودند، و اما مردمان پر از جهل آنها را تقدیس میکردند و میپرستیدند و از آنان میترسیدند، به مردم به عنوان نشانههایی از قدرت خداوند معرفی کند. او زاده شد تا فساد و رذالتهای اخلاقی را که در سرتاسر جوامع آن روز از جمله جزیره العرب بیداد میکرد، از بین ببرد. او زاده شد تا تجاوز و تعدی گروهها و قبیلهها را که با وحشت تمام و با شکستن پیمانهای صلح قبیلوی به همدیگر حمله میکردند، خاتمه دهد. او زاده شد تا دیگر حقتلفی صورت نگیرد و همه از ترک و تاجیک و عرب و عجم حقوق مساوی داشته باشند.
محمد (ص) زاده شد تا تمامی آن رذالتها و سنتهای غلطی را که جامعه جاهلیت در خود پرورانده و بزرگ ساخته بود بزداید و خرافهها، تعصبها و جهالتهایی که سد راه ترقی و کمال و هدف انسانی در جامعه پویا و متحرک بشری شده بود را بشکند و تقوا را ملاک فرق سیاه از سفید و عرب از عجم قرار دهد و منزلت و ارزش واقعی انسان را به عنوان موجود برتر و اشرف مخلوقات به معرفی بگیرد و بشناساند.
او زاده و برگزیده شد تا مکتب و منشور اسلام را بر پایۀ اعتدال و همه شمول بنا کند که به هیچ قوم و گروه و طیف خاصی از انسانها اختصاص نداشته باشد. او زاده شد تا به قومگرایی یهودیت نه بگوید و جریان تثلیث را باطل کند.
پیامبر زاده شد تا عدالت و انسانیت را برای تمامی جهانیان به ارمغان آورد. او زاده و برگزیده شد تا اسلام را در قالب ایده و تفکر اقتصادی و سیاسیای که محوراش عدالت و برابری باشد، پایه گذاری کند. او زاده شد تا تمامی مرزهای حایل بین انسانها را که بر اساس نژاد، خون، طایفه و قبیله و هنجارهای باطلِ دیگر بنا شده بود، از بین ببرد.
او اسلام را به مردم عرضه کرد. اسلامی که در آن همه از حقوق برابر برخوردارند. اسلامی که در آن شیعه و سنی و پشتون و تاجیک و هزاره و ازبیک و دیگر گروهها مطرح نبود. او زاده و برگزیده شد تا بلال سیاهپوست را موذن مقرر کند، سلمان فارس را مشاور و ابوذر برده را مقربترین درگاهش.
اما امروز ما به عنوان پیروان محمد (ص) در کجای سنت و سیرت او قرار داریم؟ با این همه بدبختیهایی که امروز جوامع بشری و اسلامی به آن دچاراند و آنچه که امروز با قرائت انحرافی از خط مشی پیامبر و اندیشۀ اسلام صورت گرفته و میگیرد و جنایاتی را که گروههای افراطی با رفتار خشن و غیر انسانی اما بهنام اسلام و با کشتار و قتلعامهای گسترده انجام میدهند، در کجای سنت پیامبر مهربانیها جا دارد؟
چرا ما از سنت پیامبر در زمینه عدالت و انسانیت و تقوا و علم و عمل و تمامی هنجارها فاصله گرفتهایم؟ آیا وقت آن نرسیده که ما به عنوان مدعیان پیروی از راه و رسم پیامبر به کارنامهمان نگاهی بیفکنیم و ببینیم که جهالت ما، ممانعت از تحصیل و تعلیم ما، رفتار خلاف عدالت ما، قومگرایی و قبیلهمحوری ما، خشونت و خیانت و دهها هنجار خلاف شرع و سنت ما چرا خلاف سنت و رفتار پیامبر است؟! چرا ما به خود نمیآییم؟
کد مطلب: 277493