معراج خدا

📿امشب هوای مدینه‌النبی بوی غربت و بی‌کسی می‌دهد...

📿آسمان مدینه سایه‌ی سیاهش را بر عالم و ملکیان می‌تابد...

📿امشب عالم دیگر رخ مردی که اَزل زمینی نبوده نخواهد دید...

📿امشب اهل‌بیتش غریب‌تر و مظلوم‌تر خواهد گشت...

📿از امشب قد رعنای دخترش خمیده‌تر خواهد گشت...

📿از امشب دستان پینه بسته‌ی علی(ع) بسته می‌شود و استخوان در گلو و خار در چشم، لبهایش مهر و موم می‌شود...

📿از امشب اَنوار تحتِ کسائش به جور ظلم مردان بی‌خدا به خاک و خون کشیده خواهد شد...
📿کاش دیرتر می‌رفتی...

📿اما نمی‌شود تو خود مشتاقتر از وصل به خدایی...

📿خسته شدی بس خاک و خاکروبه و شکمبه‌ی گوسفند بر سر و صورتت ریختند...

📿خسته شدی بس با دندان شکسته به افطار نشسته‌ای...

📿خسته شدی بس که در شعب ابی‌طااب سنگ به شکم بسته‌ای...

📿آخر طاقتت طاق شد، ظلم و جور مردان و زنان بی‌خدا و خیانت اهل منزلت تو را به وصالش نزدیکتر کرد...

📿به گمانم جبرئیل هم طاقتش به سر رسیده...
📿 آسمان هفتم و عرش الهی را چهل چراغ بسته تا تمام ظلم زمینی را در آسمان‌ و در محضر معشوقت برایت جبران کند...

📿سدرة‌المنتهی برای همیشه داشتنت شادمان و بی‌تاب است...

📿حضرت جبرئیل به پشت در رسیده و دق الباب می‌کند...
 اذن ورود می‌خواهد...
📿وقتش رسیده...

📿وقت جدایی بهانه‌یِ آفرینش مخلوق خدا...

📿وقت جداییِ خاتم الرسل از امتش...

📿از ولیِ خدا که سر پیامبرش را به دامن گرفته...

📿از حسنین که سر بر سینه‌ی پیامبر با بغضی در گلو و جگری خونین به سوگ نشسته‌اند...

📿 و تنهاتر و دلتنگ‌تر از همه‌ فاطمه(س) دختر نبیِ خدا که اشک بر چشم دارد و خنده بر دل که بزودی پدرش را در عرش خدا در آغوش میگیرد...

📿پیامبر مهربانی‌ها با چشمانی که نور خدا را دید و با لبهایی که با خدا سخن گفت و با گوشهایی که حرف خدا را شنید و با قلبی که قران بر او نازل شد و سخنان خدا را به امتش رسانید از هستی جدا شد و به معراج خدا رسید...🖤

فائزه موسوی