محمدزمان اندیشمند/ شب قدر، شبی است که در طول سال تنها یک بار اتفاق می‌افتد و دارای عظمت و ارزشی غیر قابل درک است. قرآن در شب قدر بر پيامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده و عبادت در این شب بالاتر از هزار ماه بوده و تمامی برکات و خیرات در این شبِ بزرگ نهفته است و همۀ سعادت و کمال بشریت از این شبِ با عظمت سرچشمه گرفته است.

در این شب فرشتگان گروه گروه به اذن پروردگار نازل می‌شوند و خدمت حضرت مهدی عج مشرّف می‌گردند و آنچه برای هر كس مقرّر شده را بر آن امام عرضه می‌كنند. در شب قدر تمام مقدرات بشر رقم می‌خورد. طبیعتا هر کسی می‌خواهد که خداوند متعال زندگی او را در سال آینده سرشار از نعمت‌ها و فیوضات خویش -مخصوصا معرفت و شناخت خداوند و حجت‌های الهی که از بزرگترین نعمت‌های الهی است- نموده و سعادت دنیا و آخرت را برایش رقم بزند.

از آنجا که امام معصوم واسطه‌ی فیض الهی و راه معرفتِ الله می‌باشد، لذا باید برای بدست آوردن این نعمات و فیوضات الهی، ارتباط‌ خود را با ولی‌ عصرِ خویش (حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) برقرار نموده و استوار نگهداریم.

مگر می‌شود دنبال نعمت‌ها و فیوضات الهی بود ولی واسطه‌ی فیض الهی را فراموش کرد و از او دور بود؟ مگر می‌توان در پی شناخت و معرفت خدای سبحان برآمد ولی از راه شناخت آن (امام معصوم) غافل بود؟

خداوند متعال در آیه ۲۰۰ سوره آل عمران بیان فرموده: «یا ایها الذین امنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقواللّه‏ لعلّکم تفلحون؛ اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، صبر کنید و یکدیگر را به صبر وادارید و مرابطه نمایید و تقوا و خداترسى را پیشه سازید، باشد که رستگار شوید». امام باقر (ع) در تفسیر این آیه شریفه مى‌‏فرمایند: «صبر کنید بر اداى فرایض (یعنى در انجام تکالیف الهى استقامت داشته باشید) و در برابر دشمنان پایدارى کنید و با امام تان (که انتظارش را مى‌‏کشید) مرابطه نمایید»، (کتاب الغیبه، شیخ مفید، ص ۱۰۵).

ارتباط با امام زمان یعنى چنگ زدن به ریسمان محکم ولایت و امامت او و وقف نمودن خود برای خدمت کردن به او، ارتباط با او یعنى مطیع محض او بودن. ما باید ارتباط معنوى خود را با امام زمان (عجل الله فرجه الشریف) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و استوار نگه داریم و آن را در باطن و ظاهر به نمایش بگذاریم.

ارتباط با امام زمان (عجل الله فرجه الشریف) در زمان غیبت یعنى:

الف) معرفت و شناخت امام معصوم، عادل و پیشواى فضیلت.
ب) ایمان به امامت و ولایت رهبرى الهى و عدالت پیشه.
ج) عشق به عدالت و ارزش‌‏هاى انسانى.
د) امید به آینده‏‌اى روشن و نوید بخش.
هـ) تلاش براى برقرارى حکومتى عدل پیشه و عدل گستر.
و) رعایت موازین و قوانین دینى و اخلاقى.
ز) داشتن روحیه تعهد و مسؤلیت‌‏پذیرى.

تخلیه نفس از رذائل اخلاقی و تحلیه آن به صفات پسندیده، تنها راه ایجاد ارتباط و نزدیکی به آن حضرت است؛ مادامی که نفس انسان از صفات رذیله تخلیه نشود و به صفات حمیده مزین نگردد، ارتباط و نزدیک شدن به آن خورشید عالم تاب میسر نمی شود.

راه‌های نزدیک شدن و ارتباط با امام زمان به طور خلاصه عبارت است از:
1. شناخت و معرفت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف): واضح است که اولین گام برای ارتباط با حضرت حجت، شناخت و معرفت ایشان می باشد. تا از حضرت شناخت و معرفتی نداشته باشیم با سوالات زیادی مواجه می شویم. از جمله؛ مگر امام زمان کیست؟ چه مقام و منزلتی دارد؟ چرا باید با او ارتباط داشت؟ این ارتباط در زندگی ما چه نقشی دارد؟ نقش آن امام در عالم هستی چیست؟ و ...

وقتی ما امام زمان خود را شناختیم و دانستیم که او واسطه فیض الهی، راه شناخت خدا و آخرین جانشین پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و تحقق‌بخش وعده های پروردگار عالم هستی، برآورده کننده آمال و آرزوهای تمام انبیاء و اولیاء الهی است، حب و بغض به امام زمان، حب و بغض با خداوند است، قطعا ارتباط با او را برقرار نموده و نهایت سعی و تلاش خود را در جهت مستحکم نمودن این ارتباط بکار خواهیم بست.

2. طهارت نفس: یکی از طریقه‌های عالی برای ارتباط با حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) انجام دادن واجبات و ترک معاصی و گناهان است. ما اگر در کلاس پاکی به این مرتبه برسیم، اعضا و جوارح ما از گناه، ذهن و افکار ما از خیالات و اوهام و قلب ما از رذایل اخلاقی پاک می شوند، آن گاه است که راه به سوی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مانند شاهراه باز است. یکى از عوامل دورى انسان از امام زمان (عج) و قطع ارتباط روحى و معنوى و ناخشنودى آن حضرت، ارتکاب محرّمات الهى و گناهان است.

3. شباهت با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف): مرتبطین و منتظرین واقعى، وضعیت فکرى، روحى و عملى خود را به گونه‌‏اى عیار می‌کنند که شباهت زیادی با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) داشته باشند. اگر کسى بخواهد به انسان دیگرى نزدیک شود، چاره‌‏اى ندارد جز اینکه بکوشد نوع اعتقاد، باورها، صفات و رفتار خود را به ایشان نزدیک سازد تا از این طریق پیرو واقعى او باشند.

4. همیشه به یاد امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بودن: کسی که خواهان ارتباط قلبی با امام عصر است، از یاد و نام محبوب او غافل نمى‏شود و پیوسته در فکر و اندیشه او است. شخص مؤمن، در هیچ حالى از حالات و هیچ وقتى از اوقات و هیچ مکانى از مکان‏‌ها، از یاد امامش و انتظار قدوم مبارک او، غافل نیست.

روایت شده است: وقتى امام موسى بن جعفر «علیه السلام» از امام غایب و نعمت باطنى خدا یاد کرد، فردى پرسید: آیا از امامان کسى غایب مى‌‏شود؟ فرمود: «نعم یغیبُ عن اَبصارِ النّاس شخصُهُ و لا یَغیبُ عن قُلوبِ المؤمنین ذِکرُهُ و هو الثّانى عَشر منّا»؛ علامه مجلسى، بحارالانوار، ج۵۱، ص ۱۵۰٫
؛ «بلى، شخص او از دیدگاه‌‏هاى مردم غایب مى‌‏شود ؛ ولى یاد او از دل‏‌هاى مؤمنان نهان نمى‌‏شود و او دوازدهمین نفر از ما است».

نکته آخر اینکه چه زیباست که در این لیالی متبرکه و شب‌های قدر ارتباط خود را با ولی خدا، واسطه فیض الهی و راه معرفت الله برقرار و مستحکم نماییم.