عباس نادری/ یکی از جدیدترین فتواهای حضرت آیت الله سیستانی مد ظله العالی بعد از فتوای ایشان علیه داعش، در رابطه با کروناست. برداشت ما از آن فتوا و این فتوا چه می‌تواند باشد. می‌توان گفت داعش نیز به نوعی یک ایپدمی بود که قرار بود قسمتی از جهان را فرا بگیرد و کشورهای زیادی را دچار مشکل کند. کرونا نیز در حال حاضر همان کاری را کرده است که قرار بود داعش انجام دهد، چه بسا این ویروس هم جنگ بیولوژیک بعضی کشورهای استکباری باشد.

هدف این مطلب این نیست که به تحلیل بگیرد که القاعده بر مبنای منافع آمریکا داعش را تشکیل داد و این موساد و سی آی ای بودند که مدیریت آن را به عهده داشتند، و یا دلایلی وجود دارد که جنگ بیولوژیک بودن ویروس کرونا را توجیه می‌کند. نکته‌ی قابل توجه فتوایی است که در رابطه با قضیۀ داعش و ماجرای این ویروس صادر شده است، یعنی واجب کفایی.

واجب کفایی در رابطه با مقلدین آیت‌الله سیستانی و کسانی که در این قضیه به ایشان عدول می‌کنند، به این معنا است که هر کسی که می‌تواند در این قضیه کمکی کند، بر وی واجب است که دست بکار شود و اگر عده‌ای این کار را برای مهار ویروس به عهده گرفتند و بتوانند آن را مهار کنند، بر دیگران تکلیفی نیست. دقیقا عین این قضیه در رابطه با داعش اتفاق افتاد.

داعش از عراق سر بلند کرد و وارد سوریه شد، این تنها هدف داعش نبود و برای همین ولایات خودش را در اقصی نقاط دنیا همانند کشورهای آفریقایی اعلان کرد و این گونه به جهان فهماند که قرار است قسمت عظیمی از کره خاکی را تحت تصرف بگیرد. در این مرحله حضرت آیت الله سیستانی فتوا به نحو واجب کفایی به جهاد علیه این گروه تروریستی صادر کرد.

همانطور که توضیح داده شد عده‌ی کثیری از اعضای جبهۀ مقاومت جهانی در صدد مبارزه با داعش به پا خاستند. این فتواهای رهبران جهان تشیع بود که جلوی گسترش اپیدمی داعش را گرفت.

اکنون داعش در هیچ کشوری در مرحله‌ای نیست که ادعا کند شهر یا کشوری را تحت تصرف دارد. آنان در حال حاضر همانند دیگر تروریست‌ها بصورت بزدلانه در کشورهای اسلامی دست به انتحار و انفجار می‌زنند. این در حالی است که همین داعش چیزی نمانده بود به تصرف عراق و سوریه برسد و برای همین اسم گروه خودش را به دولت اسلامی عراق و شام تغییر داد‌ه بود.

البته مخاطب بنده در این مطلب افرادی هستند که هر از گاهی اشکال می‌کنند که چرا نیروهای مقاومت از کشورهای مختلف جهان اسلام به سوریه رفته و علیه گروه تروریستی داعش مبارزه کردند.

سوال اصلی این است که اگر این افراد بنا بر دستورات فقهای دینی وارد صحنه نمی‌شدند چه اتفاقی می‌افتاد؟

اپیدمی کرونا به ما توضیح می‌دهد؛ اگر ما یا چند کشور دیگر وارد صحنه می‌شدند و همکاری‌های لازم را با چین می‌کردند که این اپیدمی به خارج از این کشور نفوذ نکند، شاید اکنون دنیا اینگونه دچار بحران کرونا نمی‌شد. از طرفی هم اگر نیروهای مقاومت اسلامی به جنگ داعش نمی‌رفتند، مطمئنا الان داعش همانند کرونا بسیاری از کشورها را به زانو درآورده بود و عده‌ی بسیار زیادی را قتل عام می‌کرد.

اینجاست که روشن می‌شود که اگر یک بحران جهان را تهدید کند، باید همه دست بکار شویم تا آن را مهار کنیم. چه این بحران داعش باشد و یا کرونا. هیچگاه نمی‌شود و نباید بحران‌های جهانی را به گردن شخص یا کشوری انداخت.