به راستی که دین اسلام، بهترین و کاملترين دين آسمانی است و پیروانش نیز در قرآن کریم بهترین امت معرفی شدهاند، اما متاسفانه قرنهاست که دستان ناپاک استعمار همواره در حال شعلهور کردن آتش نفاق میان مسلمانان میباشد، اگر مشاهده میشود که امروز دنیای اسلام با همدیگر درگیرند و حتی در دوران معاصر به مراتب بدتر از دوران جاهلیت بر یکدیگر ظلم میکنند و هزاران جنایات عجیب و غریب را بنام اسلام رقم میزنند؛ همه و همه بخاطر خباثتهای دشمنان این دین آسمانی است.
امروزه وهابیت با تفکر ضددینی خود از جمله جدیترین دشمنان اسلام و مسلمانان به شمار میرود. با این بیان بر هر مسلمانی واجب است که ابتدا با نظرات گمراهکننده و ضددینیِ این فرقۀ ضاله آشنا شده و در مرحلۀ بعد آن را نقد نماید، لذا برای شناخت آرای وهابیت و نیز نقد عالمانه آنها، یکی از بهترین روشها تماشا و یا استخراج محتوای کلیپهای آموزشی است که توسط حضرت آیتالله سبحانی تهیه شده است.
در این مقالات سعی بر این است که موضوعات اصلی از لابلای سخنان حضرت آیتالله سبحانی جمعآوری و به صورت خلاصه و البته سلسلهوار تقدیم مخاطبان گردد تا همگان آشنا شوند که وهابیت اعتقادات خاصی داشته و بیانکنندهٔ این حقیقت است که آنها اساسا ارزشهای دینی و اسلامی را قبول ندارند، لذا هم با اهل سنت مشکل دارند و هم با شیعیان! و عملا همۀ مسلمانان را مشرک و واجبالقتل میدانند!
ابن تیمیه حرانی -تئوریسین مکتب وهابيت- به تجسیم و تشبیه خداوند قائل بوده و خداوند را دارای جسم میداند، در حالی که علمای فریقین خدا را محدود نمیدانند و او را از هرگونه جسم و یا شبیه داشتن مبرّا میدانند؛ چرا که هر جسمی نیاز به مکانی دارد و خداوند بینیاز مطلق است.
در ادامه به انواع توحید مثل «توحید در ذات، توحید در صفات، توحید در خالقیت، توحید در ربوبیت، توحید در اطاعت، توحید در حاکمیت و توحید در عبادت اشاره میشود. قابل ذکر است که مشکل اصلی مسلمانان با وهابیت، در توحید عبادی است. وهابیت عبادت را به معنای خضوع مطلق میدانند لذا توسل، تبرک، استشفاء و بسیاری از ارزشهای دیگر را شرک میدانند! به عنوان مثال اگر فردی بگوید یا رسولالله مشرک است و باید کشته شود، زیرا پیامبر را عبادت کرده است (عبادت = خضوع).
در حالیکه معنای اصلیِ عبادت خضوع مطلق نیست، بلکه خضوع با قصد پرستش است و اگر صرف خضوع را عبادت بدانیم، باید مسلمانان را تماما مشرک دانست و العیاذ بالله باید خداوند را نیز اولین کسی قلمداد کرد که دستور به عبادت غیرخودش را داده است!
زیرا خداوند به همه دستور داده که در مقابل پدر و مادر خضوع و کرنش کنید «واخفظ لهما جناح الذل من الرحمة... » یعنی پر و بال تواضع و تکریم «خضوع» را با کمال مهربانی نزدشان بگستران و بگو: پروردگارا، چنانکه پدر و مادر، مرا از کودکی (به مهربانی) بپروردند تو در حق آنها رحمت و مهربانی فرما.
در این راستا نمونههای قرآنی فراوانی وجود دارد که نشاندهندۀ این حقیقت است که معنای عبادت خضوع مطلق نیست. در مطلب بعدی به بررسی معنای عبادت به صورت دقیق پرداخته خواهد شد.
نویسنده: سیدصادق حسینی