به رغم گذشت هفتاد سال از اشغال فلسطین، نسل‌های جدید نه تنها عِرق خود را نسبت به سرزمین‌شان از دست نداده‌اند بلکه ارتباط آنها با فلسطین روز به روز قوی‌تر شده است. این مهم را می‌توان از شکست طرح "معامله قرن" در نشست بحرین نتیجه گرفت.

طرحی که طراح و حامیان آن قصد داشتند با سوءاستفاده از ضعف اقتصادی مردم فلسطین و اوضاع نابسامان باریکه غزه، فلسطینی‌ها را فریفته و در مقابل اجرایی‌شدن طرح‌های اقتصادی و رفاه، آنان را مجبور کنند دست از مقاومت بکشند و تن به سازش با رژیم کودک‌کش صهیونیستی بدهند.

پس از گذشت 6 ماه، نهایتا نشستی مرتبط با معامله قرن، تدوین و طراحی شد که در پشت‌‌پرده‌ی آن نیز مقدمات عادی‌سازی روابط میان کشورهای عربی و منطقه با رژیم صهیونیستی گنجانده شده بود. استدلال اسرائیلی‌ها این بود که چرا باید با یک کشور عربی و عرب‌زبان درگیر باشیم؛ در حالی که می‌توانیم با 99% دیگر وارد رابطه شویم و در پس این روند، مشکل آن یک درصد نیز حل خواهد شد.

به همین دلیل در ماه‌های گذشته بارها سعی کردند بندهای گوناگون معامله قرن را بیان و اطلاع‌رسانی کنند. طرحی که طراح آن جرد کوشنر، مشاور و داماد خام و بی‌تجربه ترامپ است. طرحی که یک مفسر مصری، تهیه‌کننده‌ی آن را مشاور املاک خوانده و نه یک سیاستمدار. پسربچه‌ای که دانش سیاسی‌اش در حد صفر و دانش‌آموخته جامعه‌شناسی و مدیریت کسب و کار است. حال چنین شخصی که دو صباحی است به لطف پدر زن خود وارد عرصه سیاست شده و مشاور ارشد کاخ سفید گردیده بیاید طرحی برای حل منازعه نزدیک به یک قرنیِ فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها ارائه کند.

منازعه‌ای که برای آن هزاران شهید و اسیر و صدها میلیارد دالر خسارت هزینه شده، معلوم است کسی که اهل غرب آسیا (خاورمیانه) نیست و از سیاست و پیشینه‌ی این نزاع چیزی نمی‌داند طرحی الهام‌گرفته از قولنامه‌های بنگاه املاک پدرش چارلز کوشنر نوشته و ارائه خواهد داد. طرحی ساده‌لوحانه‌ در چهل صفحه که می‌خواست فلسطینان در بدل 50 میلیارد دالر سرزمین‌شان را فروخته و از حق حاکمیت خود بر بیت‌المقدس بگذرند و راهی و ساکن سایر کشورهای عربی شوند تا این شهر بعنوان پایتخت رژیم اشغالگر صهوینستی شناخته شود.

تمام بلوغ فکری کوشنر و به اصطلاح زیرکی این پسربچه این بود که می‌خواست این 50 میلیارد دالر نیز نه از جیب مالیه‌دهندگان آمریکایی، بلکه از جیب غلامان حلقه به گوش آمریکا، همان‌هایی که مثل جوجه‌هایی آسیب‌پذیر با یک ندای وزیر خارجه آمریکا در سفارت این کشور در عمان جمع می‌شوند تا مایک پمپئو برای‌شان خط مشی تعیین کند، همان گاوهای شیری که حاضرند هزینه‌ی هر نوع نزاع یا جنگی را در غرب آسیا متقبل شوند. بنابراین طرح کوشنر طرحی تماما اقتصادی بوده و هیچ راهکار سیاسی ندارد.

اما در مقابل، همانگونه که انتظار می‌رفت مردم و گروه‌های مقاومت فلسطینی در موضعی متحد و یکپارچه واکنش شدید و در خور شأنی نسبت به این طرح نشان دادند. واکنشی که نشان از انسجام بیشتر در بین نسل جدید فلسطین داشت و حسرت شیرینی پیروزی این طرح را بر دل نتانیاهو و ترامپ گذاشت.

اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس در یک نشست خبری این طرح را مولودی مرده خواند و گفت فلسطین غیرقابل معامله است. محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نیز اعلام کرده است که نمی‌خواهد روزهای پایانی زندگی خود را با خیانت به فلسطین و فروش آن سپری کند. از سویی دیگر وزیر دارایی تشکیلات خودگردان فلسطین درباره‌ی این طرح در اجلاس اتحادیه عرب گفت، اگر اینگونه فکر کنیم که احیای اقتصادی منجر به صلح می‌شود، غیرواقع‌بینانه و متوهمانه است. ما برای بازسازی سرزمین‌مان به نشست بحرین نیاز نداریم. نیاز ما صلح است.

نبیه بری رئیس پارلمان لبنان هم اعلام کرد، تنها سرمایه‌گذاری که در لبنان جایی ندارد، سرمایه‌گذاری به حساب مسئله فلسطین و حقوق ملت فلسطین است؛ حقوقی شامل بازگشت به سرزمین‌شان و ایجاد دولت مستقل فلسطین با مرکزیت قدس شریف. او گفت لبنانی‌ها تبدیل به شاهدان دروغین یا شرکای فروش فلسطین با بهای ناچیز نمی‌شوند و مسجدالاقصی و کلیسای «المهد» (واقع در قدس) قبل از اینکه مسئله‌ای جغرافیایی باشد، مسئله‌ای آسمانی است.

به همین ترتیب نشست مذکور با تحریم چندین کشور عربی من‌جمله عراق قرار گرفت. واکنش‌هایی از ایران تا مصر همه از بی‌نتیجه بودن این طرح و وقت‌تلفی داماد بی‌تجربه ترامپ حکایت دارد. گرچه به گفته برخی از آگاهان، عربستان سعودی مجری این طرح بود اما با این حال، سعودی نیز با بازی کردن نقشی دو پهلو و مثلا حمایت از مردم فلسطین در کمرنگ‌تر شدن این طرح نقش داشت. حاشیه‌های طنز گونه‌ای نیز از این نشست منتشر شده که حاکی از بی‌محتوا و فاقد اثر بودن این طرح می باشد.

در نتیجه اینگونه شد که معامله قرن به همبستگی قرن و اتحاد بی‌سابقه بین گروه‌های فلسطینی و همچنین تا حدودی بین ملل عرب تبدیل شد. حضور چشمگیرتر فلسطینیان در تظاهرات بازگشت می‌تواند گواه این مدعا شد.

مردم فلسطین، به ویژه نسل جوان آن بار دیگر در عمل نشان دادند که تحریم، محاصره، تهدید و کشتار هیچ‌کدام باعث نمی‌شود که نسل‌های جدید، سرزمین‌شان را فراموش کنند و دست به فروش آن بزنند. نسل نوین با آگاهی‌یافتن و آموختن شیوه‌های مدرن مقاومت و پایداری و با الهام‌گرفتن از انقلاب اسلامی، مقاوم‌تر و هدفمندتر به نهضت و جبهه مقاومت‌شان باورمند بوده و مبارزه‌شان را تا آزادی کامل فلسطین ادامه خواهند داد.

نویسنده: علی رضوی