سالروز انفجار و تبلور ناگهانی و اما پر قدرت و نیرومند نور از قعر ظلمت و آفرینش روح مجدد بر حیات و حرکت مکتب ابراهیمی در مسیر و دل تاریخ؛ بر رهروان و ره پویان مکتب محمدی و آزادی و انسانیت خواهان و عدالت طلبان و مبارزان مقابل استبداد و استکبار خجسته باد!
 
صدای روح افزا و جان بخش حیات و نجات بعثت پیامبر؛ در اوج نابسامانی ها و ناهنجاریها و تباهگری های بشر و از ته و قعر ظلمت روزگار و از عمق فاجعه و فرورفتگی زندگی بشر، در فضای شهر پر آشوب و تاریک و ظلمت بار زمان پیچید.

پیچیدن صدای رسای بعثت، بر فضای شهر جهالت و ظلمت و کدورت آن روزگار و آن سامان، موجی از دگرگونی و انقلاب عظیم را در شرایط بس تاریک و سترگ جامعه ی خواب رفته ی تاریخ پدید آورد که نظیر آن همه دگرگونی و دیگر آفرینی در تاریخ بشر کم و یا هیچ اتفاق نیافته است.

اما مهم این که: دگرگونی ای که با بعثت و از طریق پیامبر به وجود آمد، نتیجه اش آزادی و آبادی بود، خرسندی و نیکویی بود، پویایی و شکوفایی بود، زیبایی و درخشانی بود، تحکیم وحدت و ترسیم محبت و دعوت انسان به پذیرش انسانیت و عقلانیت بود و بالاخره جان گرفتن حیات و حرکت عقلانی زندگی انسان در مسیر تاریخ بود.

مردمی که پذیرای برنامه ی بعثت شد، از تاریک اندازی وحشیان و ظلمت آفرینان زمان شان نجات یافتند و از گرو ستم و تبعیض و توهین و تحقیر و تکفیر خلاصی گرفتند و از فرورفتگی و افتادگی و ایستایی به سوی حرکت و بالندگی و شکوفایی سوق و رونق داده شدند و بالاخره همه اش حیات بود و نجات. و پیام بعثت هم در یک زمان و در محدوده ی یک نسل محدود نمی شد بل برای همیشه و برای همه ی اعصار و قرن ها و نسل های آینده ی تاریخ، نویدبخش و مژده دهنده ی حیات و حرکت و نجات است.

اگر پیامبر برای حیات و نجات مردمش، با دشمن رودررو مبارزه و جبهه گیری کرد؛ اگر پیامبر با منافقان درون گروهی به پیکار برخاست؛ اگر پیامبر عوامل خیانت را حتی از درون شناسایی کرد؛ اگر پیامبر دست های مزدور خیانت پیشه ای که در ظاهر لباس اسلام به تن داشتند و در باطن علیه اسلام بودند، شناخت و دور انداخت؛ اگر پیامبر از آموزه ها و برنامه های اسلام تفسیر درست و روشن و صریح و حیات آفرین ارائه داد؛ اگر پیامبر در تنهایی و تنگنایی و سختی به جهت بالندگی و پویایی قرآن و نجات مردم از زیر ظل ستم و ظلمت مبارزه کرد و آرام ننشست؛ اگر پیامبر اسلام با این برنامه های مبارزاتی موفق شد تا آزادی و آبادی بیاورد؛ انسانیت انسان را آواز و عدالت بطلبد؛ برادری و برابری و وحدت و صلح به ارمغان آورد؛ سد مستحکم ستم را پاره و زنجیر جهالت ظلمت را بشکند و... همه ی این برنامه های مبارزاتی شکوهمند و شکوه ساز پیامبر، با رخ داد بزرگ و اتفاق حیاتی و انفجار ناگهانی نور بعثت از شرق آغاز و به وقوع پیوست.

آنچه در بعثت پیامبر اسلام برجسته بود و زیبا درخشید، آوردن آزادی، نجات انسانیت، تحکیم وحدت، تطبیق عدالت، ترسیم عقلانیت و تنظیم امور مردم بود و همچنان جبهه گیری صریح و بی پرده علیه تمام جریان های ستمگر و مستکبر اتخاذ نمود و با کمال قوت و قدرت به حمایت مستضعفین شتافت که با این موقف خویش توانست در زودترین هنگام، بزرگترین تشکیلات انسانی و اسلامی را در مسیر تاریخ و در متن مردم و برای نجات مردم به وجود آورد.

اما آنچه برای ما سخن گفتن از بعثت اهمیت دارد و مهم می باشد این است که ما از آموزه های بعثت نجات بخش انسانیت، درس بگیریم و زندگی خویش را بسازیم. ساختن زندگی بر مبنای آموزه های بعثت زمانی امکان پذیر است که ما ارزش انسان و فلسفه ی بعثت را بشناسیم. برای ساختن زندگی مبتنی بر برنامه های بعثت، بایستی تلاش ورزید و در این مسیر حرکت نمود. بعثت، یک مکتب است و این مکتب به جهت نجات انسان به بشر رسیده که می تواند زندگی انسان را در ابعاد متعدد و مختلف بسازد و به نیازهای مادی و معنوی مردم پاسخ دهد.

اینجاست که ارزشمندی تأسی از بعثت بیشتر مبرهن می گردد. با پیروی از بعثت، حیات اخلاقی، فکری، اقتصادی و اجتماعی و سیاسی مردم تأمین و تضمین می شود و این سخنی است که با مراجعه به آموزه های عملی بعثت، رسم خواهد شد و تردیدی در شکست انسان رهرو بعثت وجود ندارد. بنابراین، ما برای مجهز شدن با برنامه های بعثت، نیازمند فراگیری آن هستیم که می توان از طریق معلمان تربیت یافته در مکتب بعثت، معنا و محتوای آن را فراگرفت.
نویسنده: محمد عظیم فکور