سفیر هند در افغانستان می‌گوید برخی کشورهای منطقه تلاش دارند تا مانع گسترش روابط سیاسی و اقتصادی کابل - دهلی شوند.

به گزارش خبرگزاری اوا ، منپریت ووهرا؛ در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی تاکید کرد که افغانستان یکی از اهداف اقتصادی هند است و دهلی تلاش دارد از این طریق به کشورهای آسیای میانه راه باز کند.

او گفت که روابط هند با تمام کشورها بر اساس منافع دوجانبه استوار است. این گونه نیست که یک جانب سود ببرد؛ اما جانب دیگر چیزی به دست نیاورد.

به گفته سفیر هند برخی کشورهای منطقه دید اینچنینی ندارند.

آنها به این باور اند که باید روابط هند و افغانستان ازهم بپاشد و "باور ما به این است که این تلاش‌ها اصلا به جایی نخواهد رسید و هیچ تاثیری نخواهد گذاشت."

سفیر هند در کابل می‌گوید که کشورش در حال زمینه‌سازی برای دسترسی به منابع انرژي آسیای میانه و بازاریابی برای کالاهایش است.

او گفت که افغانستان میان هند و کشورهای آسیایی مرکزی و خاورمیانه نقش یک پل را دارد.

کارشناسان می گویند که مخاطب سخنان تازه سفیر هند در کابل، آشکارا پاکستان است؛ هرچند که او شاید از بیم شکل گیری یک جنگ لفظی جدید میان دو کشور متخاصم، از ذکر نام پاکستان، آگاهانه خودداری کرد.

موضع گیری این دیپلمات ارشد هندی در خصوص چشم انداز روابط افغانستان و هند، به عقیده صاحب نظران، یکبار دیگر نشان می دهد که افق دید هندی ها نسبت به این رابطه، بسیار وسیع و بنیادی و عمیق و راهبردی است.

هندی ها سعی می کنند که از مسیر افغانستان، به بازارها و منابع بکر و دست نخورده و پر از ظرفیت آسیای میانه، راه پیدا کنند.

هند یکی از اقتصادهای بزرگ و در حال رشد جهان محسوب می شود و برای حفظ این روند، دولتمردان هندی می بایست منابع پر ظرفیت و بزرگی از انرژي و بازار عرضه و تقاضا را در جای جای جهان، جستجو و فعال کنند تا بتوانند که برای اقتصاد پویا و در حال پیشرفت خود، آینده درخشان تری را رقم بزنند.

آسیای میانه در این زمینه از ظرفیت های دست نخورده و بالقوه عظیمی برخوردار می باشد. منابع سرشار انرژي در این منطقه، محمل مناسب مهمی برای رشد و رونق اقتصاد هند خواهد بود.

صرف نظر از آن، بر بنیاد تحلیل هایی که متخصصان علوم اقتصادی، ارائه می کنند، اقتصاد جهان در جستجوی بازارهای امن تر و با ظرفیت های تازه تری می باشد و به این ترتیب، نقش بازارهای سنتی و قدیمی فعال در این عرصه مانند دبی و... در حال کمرنگ تر شدن است.

در این میان، تحولات امنیتی دنیای جدید و تهدیدها و چالش های امنیتی روزافزون نیز در کنار مسایل دیگری مانند محدودیت های منابع انرژي، تمام شدن ظرفیت پذیرش و جذب سرمایه های جدید و عدم تحمل نوآوری های نوین در عرصه پیشرفت و توسعه اقتصادی جهان، از دیگر فاکتورها و پارامترهای قدرتمند و مؤثری است که اقتصاد جهانی را به تلاش برای یافتن زمینه های جدید، ترغیب می کند و آسیای میانه یکی از مهم ترین گزینه ها در این حوزه محسوب می شود؛ زیرا هم از امنیت و پایداری سیاسی و اجتماعی مناسب و مطمئنی برخوردار است، هم نیروی کار ارزان و سهل الوصولی دارد، هم از منابع انرژي دست نخورده و بکری برخوردار می باشد و هم بازارهای بالقوه پررونقی خواهد داشت که می تواند توازن مناسبی را میان تولید و تقاضا برقرار کرده و به این ترتیب، همه فاکتورهای مورد نیاز برای رشد و پویایی اقتصادی و جذب سرمایه را در خود دارد.

برای هند اما بهترین راه رسیدن به چنین زمین و زمینه ای، افغانستان می باشد.

افغانستان همان گونه که رییس جمهور غنی نیز بارها گفته است، ظرفیت نیرومندی برای تبدیل شدن به چهارراه اقتصادی آسیا را دارا است؛ اما این ظرفیت، باید از قوه به فعل تبدیل شود که یکی از اصلی ترین پیش نیازهای آن در حال حاضر، امنیت است.

ناامنی دقیقا همان چیزی است که افغانستان را به راه دشوار هند برای گذار به آسیای میانه تبدیل کرده است؛ ضمن آنکه مانع از سرمایه گذاری های سنگین و درازمدت هندی ها روی منابع سرشار زیرزمینی و دیگر فرصت های اقتصادی موجود در داخل افغانستان نیز شده است.

در این میان، بدیهی است که پاکستان اصلی ترین مانع در این مسیر است. پاکستان با استفاده از ابزار تروریزم و ایجاد جنگ و ناامنی های مدام و مستمر، این اجازه را نمی دهد که هند در همسایگی اش، برای خود منطقه امن ایجاد کند و از تولید و تجارت تا توسعه سلطه، نفوذ و قدرت سیاسی و فرهنگی اش، امتیاز به دست آورد.