امروزه همه ی دنیا با ساکنان آن شاهدند که مردم افغانستان در چه موقعیت شکننده و آسیب پذیری از بعد معیشت و اقتصاد قرار دارند و باز همه می دانند که این وضعیت رقتبار در طول حضور کشورهای بلوک غرب به سرکردگی ایالات متحده امریکا در کشور ما تشدید شده و مردم افغانستان در ۱۶ سال حضور نیروهای نظامی و مستشاران غیر نظامی غرب در این سرزمین، بد و وخیم ترین شبها و روزهای عمر خویش را تجربه کرده و می کنند.
یکی از دلخوشی های مردمِ در فقر و فاقه نگهداشته ما در عرض و طول حضور دولتهای غربی در کشور، کمکهای نقدی و غیر نقدی این دولتها بنام دولت و ملت افغانستان بود. مردم ما به دلیل تجربه دوره تلخ حضور نیروهای ارتش شوروی سابق در کشور و وجود این پیش داوری در باره دولت شوروی که دولت کم سرمایه و سخت و مقتصدی است، گمان می کردند که اگر بجای بلوک شرق و اعضای پیمان "ورشو"، بلوک غرب و دولتهای عضو "ناتو" در افغانستان حضور می داشتند و در واقع بجای شوروی سابق، ایالات متحده امریکا افغانستان را اشغال می کرد، حال و روز افغانستان و مردم آن به یقین بهتر و بهتر می بود و می شد!.
واقعیت این است که یک چنین تصوری در ذهن و خاطر خیلی از افغانهای بی مطالعه و کم مطالعه وجود داشت و بیشتری از مردم ما که این دو گروه را تشکیل می دادند، از شوروی و ایالات متحده امریکا یک چنین پیش فرضهایی با خود به همراه داشتند؛ تا هنگامی که این آرزوی کودکانه بسیاری از توده عوام مردم به واقعیت پیوست و پس از فروپاشی نظام شوراها در شرق زمین، زمینه های حضور ایالات متحده امریکا و متحدان آن در ناتو، در افغانستان و منطقه فراهم شد و امریکا همراه با ۴۲ کشور غربی دیگر با شعار مبارزه با تروریزم و دستگیری رهبر القاعده وارد افغانستان شدند و اینک مردم ما شاهد شانزده همین سالِ حضور دولتهای غربی و به اصطلاح سرمایه دار و دست و دل باز در کشور خویش هستند.
۱۶ سال حضوری که نه تنها ۱۶ خانواده از خانواده های کم درآمد و بی بضاعت افغان را سیر نکرد و کوچک ترین تغییری در سفره خالی آنها ایجاد ننمود؛ بلکه سفره خالی این ۱۶ خانواده و در کنار آن میلیونها خانواده دیگر را نیز خالی تر از هر زمان دیگری کرد!.
مردم در طول حضور نیروهای غربی در کشور شان، بسیاری از شعارهای ضد نظام سرمایه داری را که به وسیله عمال شوروی ها در کشور تبلیغ و ترویج می شد؛ نظیر شعارهایی چون "نظام های سرمایه داری از انسانها بهره کشی می کنند و حق واقعی توده مردم از جمله کارگران را به آنها می دهند؛ ملت ها را استثمار می کنند؛ سرمایه داران را فربه تر و فقرا را در فقر بیشتر قرار می دهند و دهها و صدها گونه شعارهایی از این قبیل را در دوره تسلط نظام سرمایه داری در کشور و البته در پرتو حضور بلوک غرب در افغانستان، با پوست و گوشت و استخوان خویش درک و لمس کردند.
کشورهای غربی در آغاز و ادامه حضور شان در افغانستان نیز با هدف فریب اذهان عمومی افغانها و جهانیان، مبالغ هنگفت و بی شماری از دالر یورو را زیر نام کمک به دولت و مردم این کشور وارد افغانستان کردند؛ اما این پولها به چند دلیل به دست افراد مستحق در کشور نرسیدند؛ نخست اینکه بخش قابل توجه این مبالغ بر اساس طرح و نقشه ی قبلی، به کشورهای غربی کمک کننده برگشتند.
دوم اینکه بسیاری از موسسات استخباراتی و اطلاعاتی غربی که زیر نام عناوین مختلفی، کمکها را از کشورهای متوع خویش جذب می کردند و مدعی رساندن آنها به موارد مستحق در میان افغانها بودند، یک مقدار از کمکها را برای خود شان بر می داشتند و مقداری را نیز به واسطه های افغان شان می دادند و به هر ترتیب دالرهای کمکی بخش عمده آنها در موسسات غرق شده و مقدار ناچیز آن به مصرف پل یا حفر چاهی و یا ساخت و ساز مکتبی در قریه جات می رسید.
سوم و سرانجام بخشی از این کمکها که به گونه ای در اوایل به دست دولت می رسید و در حال حاضر که همه را دولت تحویل می گیرد، آنچه آگاهان و شاهدان عینی ادعا می کنند، به قول عوام" از گاو غدودش" به دست مردم مستحق یا هم به مصرف امور عام المنفعه رسیده و باقی میان مقامات و رهبران و نمایندگان پارلمان و سایر خدمتگذاران تقسیم و تقدیم می شود.
حال در یک چنین اوضاع و احوال آشفته و بهم ریخته افغانستان که مردم مستحق و محروم در هر حال، از رسیدن کمکهای خارجی و داخلی به دست شان محروم اند و فقر و تنگ دستی و نداری و بیکاری در کشور غوغا می کند،
نمایندگان طرفدار حزب محافظه کار انگلیس خواستار متوقف شدن کمک های بشردوستانه این کشور به افغانستان می شوند.
"به گزارش رسانه ها، نمایندگان طرفدار حزب محافظه کار انگلیس ضمن تاکید بر متوقف شدن کمک‌های بشر دوستانه این کشور به افغانستان گفته اند که آنان به دنبال تجدید نظر درعرصه کمک‌های بشر‌دوستانه به افغانستان می‌باشند.
در ادامه این گزارش آمده است: این خبر درحالی از کشور جنگ زده افغانستان مخابره می‌شود که تعدادی از نمایندگان و روزنامه‌نگاران حزب محافظه کار به دولت انگلیس فشار می‌آورند تا کمک‌های بین‌المللی را در این حوزه قطع کند."
به نظر می رسد این کمکها و مانند آنها که به ادعای دولتهای غربی در طول ۱۶ سال به دولت و ملت افغانستان شده است، هیچ گونه تاثیری در وضعیت معیشتی مردم نداشته و تغییری ولو اندک در زندگی فقیرانه آنها نیاورده است؛ ضمن آنکه خودِ همین حضور مخرب و بی دلیل بلوک غرب در افغانستان، فشار مضاعفی شده بر زندگی عادی مردم این کشور؛ بنابراین، عدم و وجود این کمکها پیش مردم افغانستان یکسان است و قطع و ادامه آنها نیز بی تاثیر.