دونالد ترامپ بدون آنکه برنده اکثریت آرای عمومی شود براساس سیستم کالج الکترال که در آن هر ایالت امتیازی را برای برنده در نظر می گیرد رییس جمهور امریکا شد. براساس آخرین شمارش آرا، کلینتون ۴۷.۷ درصد و ترامپ ۴۷.۵ درصد آرا را کسب کرده اند.

آخرین باری که نامزد بازنده، برنده جمع آرای عمومی شد ال گور؛ نامزد دمکرات ها در انتخابات سال ۲۰۰۰ بود که رقابت را به جورج بوش باخت.

ترامپ علیرغم پیش بینی اکثریت قریب به اتفاق مؤسسات نظرسنجی در ایالت های حساسی مثل فلوریدا، اوهایو و پنسیلوانیا برنده شد.

نظرسنجی از رأی دهندگان در روز سه شنبه نشان داد که او رای ۵۸ درصد سفیدپوستان - در مقابل ۳۷ درصد برای کلینتون - را به دست آورده است. او به خصوص عملکرد خوبی در میان مردان سفیدپوست و افرادی که کالج نرفته اند، داشت.

در مقابل میزان حمایت از او در میان سیاهپوستان، لاتین تبارها و امریکایی های آسیایی بسیار کمتر از کلینتون بود.

ترامپ در حالی به ریاست جمهوری امریکا رسید که کمتر تحلیلگر یا ناظر سیاسی پیش بینی می کرد او قادر به تصاحب این سمت حساس شود. با این حساب، به باور ناظران، آنچه ترامپ پدید آورد، چیزی فراتر از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری است. نتیجه عملکرد او، سازمان های نظرسنجی، تحلیلگران و ناظران سیاسی، جامعه شناسان و مؤسسات ناظر بر روند کارزارهای انتخاباتی امریکا را شگفت زده، غافلگیر و البته شرمسار کرد.

یکی از ناظران، پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری امریکا گفته بود که اگر ترامپ رییس جمهور شود، این سازمان ها باید دروازه شان را ببندند و به دنبال کارهای دیگری بروند!

این اتفاق اکنون افتاده و ترامپ، پیروز شده است. او اما تنها بر هیلاری کلینتون در یک نبرد یک به یک، به پیروزی نرسیده؛ بلکه بر همه نیروهایی پیروز شده است که در طول این مدت، بر علیه او قد برافراشتند و قدرت و صلاحیت او را در تصاحب کرسی ریاست جمهوری ایالات متحده زیر سؤال بردند.

ترامپ برای این مهم، به باور بسیاری از صاحب نظران، از شگردهایی استفاده کرد که به بهای دوقطبی شدن و ایجاد شوک ها و شکاف های شدید و عمیق سیاسی بر ملت و جامعه سیاسی امریکا به دست آمد.

ترامپ در این زمینه تا آنجا پیش رفت که حتی به شکاف های ایجاد شده در حزب جمهوری خواه –سازمان سیاسی متبوع خود- نیز اعتنایی نکرد و لشکری از موضع گیری های سران و مهره های اثرگذار و مهم حزب جمهوری خواه را هم بر علیه خود برانگیخت.

با این حساب، به عقیده ناظران، پیروزی ترامپ، چیزی فراتر از پیروزی بر هیلاری کلینتون است و او بی تردید، این پیروزی را فقط و فقط مدیون رویکرد تهاجمی و هنجارشکنانه مخصوص خود است؛چیزی که به اذعان پل رایان؛ از مهم ترین مهره های جمهوری خواه که آشکارا حمایت خود را از ترامپ برگرفته بود، نه تنها به پیروزی خود او انجامید؛ بلکه اکثریت جمهوری خواهان در مجالس نمایندگان و سنای امریکا را نیز به دنبال داشت و به این ترتیب، او دست کم تا دوسال آینده، نظامی را رهبری خواهد کرد که از ترکیب یکدست جمهوری خواهان در کنگره و کاخ سفید، تشکیل شده و این امتیاز بزرگ دیگری است که نصیب او شده است.

در دادگاه عالی هم از میان ۹ کرسی دایمی این دادگاه، پنج کرسی آن در اختیار جمهوری خواهان است؛ زیرا در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما، یکی از اعضای دادگاه عالی، فوت کرد؛ ولی جمهوری خواهان مسلط بر کنگره، به اوباما اجازه جایگزین کردن او را با یک عنصر دموکرات ندادند و به این ترتیب، این فرصت اکنون در اختیار ترامپ است تا با معرفی فردی جمهوری خواه در این سمت، اکثریت جمهوری خواهان را تأمین کند.

با این حساب، کارشناسان پیش بینی می کنند که تا دوسال آینده که انتخابات میان دوره ای کنگره امریکا برگزار می شود، ترامپ فرصت کافی برای عمل به وعده ها و شعارهای خطرآفرین و هولناک خود را در اختیار دارد؛ چیزی که آینده کابوس واری را برای ایالات متحده و جهان، در قبال خواهد داشت.