۳۷ سال از عمر انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی-ره- می گذرد. این سی وهفت سال با فراز و فرودهای کم نظیر و گاهاً بی مانندی همراه بوده است.
به جرئت می توان گفت که در عرض و طول این همه سال، استکبار و استعمار جهانی و منطقه ای، آنی از توطئه و دسیسه علیه این انقلاب عظیم خدایی و پاسبانان آن دریغ نورزیده اند و این دشمنی آشکار و بی پرده تا همین اکنون نیز با شدت و هدت ادامه دارد.

اما از آن سوی معماران انقلاب سترگ اسلامی به رهبری آن پیر فرزانه روشن ضمیر، حتی برای لحظه ای سر کُرنش و تسلیم و تعظیم در برابر فشارهای طاقت فرسا و مرد افکن سران توطئه و دسیسه شرقی و غربی، خم نکردند و چون آن کوه های بلند و سر به آسمان سائیده، در برابر اهریمنان انسی ایستادند و هر نوع آرزوی ضعف و سستی امام خمینی-ره- و یاران پاکباز او در مسیر مبارزه با استکبار و استعمار را در اعماق دلهای آنان مدفون کردند.

در قدم اول باید گفت که انقلاب اسلامی در ایران و پیروزی آن در سرزمینی که حدود ۷۰ سال در زیر سیطره سیاسی-نظامی و اقتصادی غرب به خصوص ایالات متحده امریکا بود و فرهنگ منحط و غیر انسانی غرب در تار و بود فکر و اندیشه و رفتار بیشتری از ایرانیان رخنه کرده بود، قطعاً یک پدیده عادی و یک امر معمول و طبیعی نبود و با جرئت و قاطعیت تمام می توان ادعا کرد که پیروزی ملت ایران در انقلاب بزرگ و مقدس شان علیه یکی از طواغیت زمان، در افقی برتر و بالاتر، اعجاز الهی و در درجه پائین تر از آن، کرامتی آشکار و عریانی بود که با اراده مستقیم یگانه قدرتمند واقعی یعنی آفریدگار انسان و جهان، تدبیر و اراده شد و بوسیله قوت ایمان عبد صالح خداوند متعال و فرمان برداری تحسین برانگیز آحاد ملت ایران، اجرا و عملی گردید.

اگر بخواهیم تصویری از ایران زمان رضا شاه ارائه بدهیم، می توانیم به ترکیه فعلی اشاره کنیم که سران گمراه و فاسد این کشور اسلامی با آن تمدن و تاریخ کهن دینی و علمی ای که ترکیه داشت، هر چه از افتخار و بالندگی و درخشندگی در این امپراتوری قوی وجود داشت، همه را در دامن فرهنگ استعماری غرب ریختند و دین و اخلاق و مظاهر تمدنی و با ارزش ملت و کشور ترکیه را به افتضاح کشاندند و تقریباً بیشتری از مردم ترکیه را بسان خویش، مسخ و منفعل ساختند.

البته تعدادی از مردم این کشور اسلامی در برابر وسوسه و فشارهای نظام لائیک در ترکیه مقاومت کردند و این مقاومت تا اکنون نیز ادامه دارد؛ اما در هر حال اغلبیت در جامعه ترکی امروز در آن کشور با کسانی است که از دین و فرهنگ اصیل دینی بریده و به مظاهر پوچ و ضد ارزشی غربپناهنده شده اند.

حال در یک چنین اوضاع و شرایطی که در ترکیه حاکم است، فرض وقوع انقلابی به سبک و سیاق انقلاب ایران، آیا نمی تواند یک معجزه آشکار و یا شبیه آن باشد؟! قطعاً چنین خواهد بود؛ و این معجزه اگر نه در ترکیه اما در ایران زمان رضا شاه به وقوع پیوست و حسابها و معادلات خود ساخته سران استکبار و استعمار در شرق و غرب عالم را بکلی بهم ریخت.
در هر حال، این معجزه بزرگ خداوندی در ایران به وقوع پیوست و از بدو پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، دشمنی های پنهان و آشکار استکبار جهانی به رهبری سران وقت واشنگتن و نیز بلوک شرق به زمامداری شوروی سابق، علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی و مقامات و مردم ایران آغاز شد.

دشمنان امام و انقلاب و ملت سلحشور و مومن ایران، در طول ۳۷ سال از انواع و اقسام ابزارها و وسایل فشار استفاده کردند؛ در اولین اقدام و با تحریک رژیم بعثی عراق، ۸ سال جنگ را بر دولت و ملت ایران تحمیل کردند که اگر چه قصد آن داشتند تا در عرض مدت زمان کوتاهی نظام جمهوری اسلامی را از میان بردارند و در این هدف می شود گفت همه ی جهان و با اشاره امریکا و شوروی، علیه ایران و انقلاب اسلامی بسیج شدند و انواع و اقسام تجهیزات مدرن و پیشرفته نظامی را در اختیار رژیم دست پروده عراق قرار دادند؛ تا به گمان واهی خود شان در طی یک ماه و یا نهایتاً یک سال، نظام نوپای اسلامی در ایران را سقوط دهند.
در کنار این اقدام خصمانه، دارائی های ایران نیز در امریکا و اروپا، بلوکه و مسدود شد؛ به گونه ای که دولت ایران نتوانست از دارائی های که حق مسلم دولت و ملت ایران بود، استفاده کند و در اقدام ناجوانمردانه دیگر، دولت ایران به کلی بایکوت شد و با محاصره اقتصادی ایران و وضع تحریمهای سنگین تجاری و معاملاتی بر این دولت نوپا، با قاطعیت می توان گفت که اگر هر دولت و نظامی غیر از نظام اسلامی در ایران می بود، سقوط کرده و از میان رفته بود و به قول یکی از آگاهان:" در طول ۳۷ سال، سی و هفت بار سقوط کرده بود!".

اما بواقع که جالب توجه است که این انقلاب و مدیران آن، در این مدت نه تنها ساقط نشدند و حتی ضعیف نشدند که همین در حصر و تنگناها قرار گرفتن ها و همین تحریمها و بایکوتها و فشارهای تحمیل شده بر این دولت و ملت، خود عامل بالندگی و پیشرفت خیلی سریع ایران و دولت و ملت آن شد در بسیاری از عرصه های علمی، صنعتی، اقتصادی و نظامی و موجب گردید تا ایران را به عنوان کشوری قوی و صاحب اراده و حرف در میان کشورهای برتر جهان، تعالی و ترقی ببخشد.

واقعیت این است که اگر استکبار می دانست که فشارها و تحریم ها علیه انقلاب ایران و دولت و ملت آن، نتیجه عکس و خلاف میل آنها می دهد، قطعاً بر دولت وملت ایران این همه فشار نمیاوردند و روش دشمنی خویش را تغییر می دادند.

جای شک نیست که در همه ی این دست آوردهای ارزشمند و قابل توجهی که در طول این ۳۷ سال در ایران اسلامی رونما گردیده، نمی توان نقش دولتمردان خادم و دلسوز و نیز مردم فهیم و گوش به فرمان ایران را نادیده گرفت؛ اما از سوی دیگر نباید فراموش کرد که نبود نظر و توجه و اراده دادار هستی آفرین و بزرگ در شکل گیری نظام جمهوری اسلامی در ایران و با رهبری پیامبر گونه امام بزرگ، خمینی طاغوت شکن، ابداً یک چنین موهبتی نصیب مسلمانان در ایران و خارج از ایران نمی شد.

واقعیت این است که در پدیدار شدن اعجاز قرن در ایران در ۳۷ سال پیش، دست اراده و مشیت قوی و قدرتمند الهی از آستین رهبری و ملت مومن و متدین ایران بیرون آمد و هدیه و تحفه بی بدیل و ارزشمندی بنام"انقلاب اسلامی" به مردم قدرشناس ایران و پس از آن به همه ی بشریت از جانب خدای بخشنده اهدا گردید؛ تا باشد قدر آن را بدانیم و پاسبانان خوبی برای آن باشیم.