خواسته است به طالبان وبرخی کشورهای دیگر چراغ سبز نشان دهد که او هیچ گاه طرفدارامریکا نبوده وازاین رو نیز نمی خواهد که دست نشانده ی امریکا درافغانستان باشد.

در روز‏های گذشته، سخنانی از سوی آقای کرزی ابراز شده است که تعجب محافل سیاسی و رسانه ای را به دنبال داشته است. هرکس از خود می پرسد که این گونه سخن گفتن به چه معناست و برای اثبات چه چیزی ابراز می شود، گرچه سخنان کج ومعوج وبدون پشتوانه ای عقلی همیشه از آقای کرزی صادر شده است اما سخنان اخیر او در میان سایرسخنانش استثنا می نماید.
سخنان آقای کرزی درمصاحبه با روز نامه ی فیگاروی فرانسه از همان سخنان عجیب وغریب وخنده دار است که تحلیل و تبصره ها ی گوناگونی را برانگیخته است. لب سخنان آقای کرزی این است که اتهام تقلب درانتخابات ریاست جمهوری افغانستان ازسوی ایالات متحده ی امریکا برای آنست که من ( کرزی) نخواستم دست نشانده امریکا درافغانستان باشم ازاین رو نمی خواهد من در انتخابات پیروز شوم ؟!! 

این سخنان بیانگر چیست، آیا کرزی با این گونه سخن گفتن چه چیزی را می خواهد ثابت کند، اگر از کرزی پرسیده شود که تقلب فقط از جانب امریکایی ها مطرح شده است که اینک فقط امریکا را متهم می نماید یا این که با این گونه سخنان می خواهد عرق خجلت تقلب از پیشانی خود پاک کند، کدام یکی؟
واقعیت آنست که سخنان کرزی دارای چند پهلو است که به نظر می رسد ابعاد سیاسی آن بر جسته تراز سایر ابعاد است که به صورت مجمل به برخی ازآن اشاره می شود. 

اول این که آقای کرزی خواسته است ادعای تقلب های گسترده را صورت سیاسی بدهد و به مردم القا کند که تقلبی صورت نگرفته، آنچه ادعا می شود شکل سیاسی دارد وخواهان حذف او از قدرت است تا هم خود را تبریه کرده باشد وهم به نحوی طرفداران خویش را تحریک کند که احیانا به دفاع ازاو برخیزند ونگذارند که حق(!) او تلف شود. 

دوم آنکه خواسته است به طالبان وبرخی کشورهای دیگر چراغ سبز نشان دهد که او هیچ گاه طرفدارامریکا نبوده وازاین رو نیز نمی خواهد که دست نشانده ی امریکا درافغانستان باشد!! اما وهزار اما! که دنیا مانند آقای کرزی، تاریخ را به این زودی فراموش نکرده اند. کثیری از مردم وبه ویژه محافل سیاسی و رسانه ای، سال 2005 را فراموش نکرده اند، زمانی که آقای کرز ی از ایالات متحده ای امریکا برگشت وغنچه ای خنده در دهان ایشان شگفته بود و امضای توافق نامه ای راهبردی را موفقیت بزرگ برای افغانستان قلمداد می کرد و هم شاید از حافظه ای تاریخی مردم فراموش نشده باشد که آقای کرزی درپاسخ به پرسش خبرنگاری، چگونه وبا چه لحنی اظهار نظر کرد؟ آقای کرزی درآن هنگام گفت: این موفقیت استثنایی برای مردم افغانستان است، کسانی که با این توافق نامه مخالفت می کنند از بستن این گونه توافق ها عاجز بوده اند.
 
لحن آقای کرزی چنین می نمود که بسیاری درصد د هستند که با امریکا توافق نامه امضا کنند اما از میان این خیل عظیم مشتاق، تنها او بوده است که این موفقیت را در کارنامه ای سیاسی خود ثبت وضبط کند! حال چه تغییر ی به وجود آمده است که آقای کرزی سخن از دست نشاندگی به میان می آورد. تفاوتی که دولت امروز امریکا با دولت دیروز دارد آنست که دولت بوش کارهای کرزی را توجیه می کرد، اما دولت اوباما جامه ای ناکارآیی حکومت کرزی را به آفتاب افگنده است وحکومت او را درردیف حکومت های مافیای مواد مخدر تنزل داده است. البته آنچه دولت اوباما نسبت به کرزی نثار کرده است، پربیراهه نیست، زیرا ناکار آمدی دولت آقای کرزی بر هیچ کسی پوشیده نیست حتا اگر رای مردم را نیز به دست آورد بازهم نمی توان این حکومت را در جایگاه حق قرار داد .اگر رای مردم بیانگر حقانیت حکومت ها باشد باید راه یافتن برخی ناقضان حقوق بشر در مجلس نمایند گان افغانستان را نشان حقانیت آنها به حساب بیاورند. 

نتیجه ای دیگری که می توان ازاین مصاحبه ای آقای کرزی برداشت کرد آنست که کرزی خواسته است حجم وسیع این همه تقلب ها را نادیده انگارد ویا آن را به هیچ بشمارد، این درحالی است که، هم منابع داخلی وهم مراجع بین المللی از تقلب های گسترده در انتخابات ریاست جمهوری کشور خبر داده اند و راه هایی را برای بررسی آن عنوان داشته اند که به چند مورد ازآن اشاره می شود: 

ریچارد هولبروک، نماینده ای امریکا درامورافغانستان وپاکستان با کرزی دیدار داشته است واز تقلب های گسترده درانتخابات اظهار نگرانی کرده است؛ بر خی گزارش ها حاکی ازآن بود که کرزی دربرابر نماینده ی امریکا عکس العمل شدیدی نشان داه؛ البته قابل یاد آوری است که حکومت های ناکام وضعیف دربرابر انتقادهای خارجی ویا داخلی همیشه این گونه مواجه می شوند وبه هیچ وجه نباید این گونه برخورد ها را نشان از آزادگی آنها دانست، زیرا نشان ازادگی وعدالت ورزی، کوشش بنیادی درراه خود کفاشدن کشور واستفاده از تمام امکانات برای بهبودی وضع معیشت مردم می باشد؛ هیچ کس دراین دنیا باورنمی کند که ملتی خیرات خور بیگانگان باشد اما رییس جمهور آن احساس آزادگی ویا آزادی خواهی کند، کشوری که برای ترمیم 500 متر سرک خود نیاز مند کمک خارجی است ژست های آزادی خواهانه چنان مضحک است که حتا برای کودکان آن سرزمین قابل باور نیست چه رسد به آدم های عاقل روی زمین.
اظهارا ت دیگری از جانب وزیر خارجه ای فرانسه ابراز شد که گفته است"تا وقتی که مقام های افغانستان به ادعاهایی مبنی بر تقلب در رای گیری رسیدگی نکرده اند ، کمک دهندگان بین المللی از جمله اتحادیه اروپا در کمک های خود تجدید نظر خواهند کرد. 

سوم آن که سازمان ملل متحد، هیئتی را توظیف کرده است تا درباره ای تقلب های انتخاباتی افغانستان تحقیق کند این در حالیست که "کای ایدی "نماینده ی ویژه ی سازمان ملل متحد در امور افغانستان همراه با سفیر امریکا درافغانستا ن با کرزی دیدار داشته واز تقلب های انتخاباتی با کرزی به گفت وگو پرداخته است .سخنا ن مقام های بین المللی در مورد تقلب وقتی عنوان می شود که برخی رسانه های غربی، میزان تقلب را بیش اریک ملیون رای عنوان داشته اند وکمیسیون بررسی تخطی های انتخابات افغانستان بیش از دوهزار مورد تقلب را دریافت کرده است. به گفته ی دبیر دارالا نشای آن کمیسیون، قفط بررسی 500 مورد می تواند بر سرنوشت انتخابات تاثیر گذا باشد ونتایج آن را تغییر دهد ، تغییرسرنوشت انتخابات، بدین معنا می باشد که را ی54 درصدی آقای کرزی ممکن است به نصف تنزل پیدا کند وکرزی بازنده ای میدان رقابت ها معرفی شود و در صورت دیگر، انتخابات به دور دوم کشیده شود.
آیا آقای کرزی بدین باوراست که همه، دست دردست هم داده اند تا او را از رفتن به کاخ ریاست جمهوری باز دارند یا آن که خواسته اند کرزی را به مزدوری خویش وادار سازند ؟ 

آنچه مسلم است ، آقای کرزی دردوران هشت ساله ی ریاست، چندان درخشش نداشته است که به این پندار باشد که کشورهایی می خواهد او را به عنوان عامل خویش بر گزیند زیرا کشورها، مزدور استخدام می کند برای کاری و رسیدن به مقصدی، اما آقا کرزی نشان داده است که متاسفانه از عهده ای اداره ی سالم کشور بر نمی آید. این که چگونه ایشان جرئت کرده، دوباره خود را کاندید ریاست جمهوری کند برای بسیاری از کارشناسان واهل رسانه ها مشخص نیست که چرا این ریسک بزرگ را انجام داده است ؛ هر سیاسیت مدار واقع بین وقتی می بیند که در هیچ زمینه ای موفقیت نداشته است، کمتر رغبت می کند که در انتخابات شرکت جوید اما وقتی آقا کرزی باردیگر هوای رسیدن به ریاست جمهوری را دارد به معنای انست که ایشان از خود هم یک شناخت لازم ندارد وگرنه بسیار دشوار بو.د که در رقابت های انتخاباتی شرکت می جست. شاید شرکت در انتخابات نیز با تکیه بر لطف تقلب بوده است که اینک در برابر انتقاد ها ی دنیا اینگونه بر آشفته می شود ودنیا را به انواع اتهام، متهم می کند . 

                                                                                                                                     نویسنده: اکبر سعادت