سازمان ملل اخیرا ضمن انتقاد از حملات هوایی ائتلاف عربی به رهبری عربستان سعودی علیه یمن تاکید کرد حملات علیه بندر "الحدیده" واقع در این کشور امکان ارائه کمک‌های بشردوستانه به ساکنان یمن را با محدودیت مواجه می‌کند. 

استفان اوبراین؛ نماینده دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه در شورای امنیت با اشاره به حملات هوایی و بمباران‌های صورت گرفته از سوی عربستان در بندر "الحدیده" که موجب وارد شدن خسارات بسیاری به ویژه در امر کمک رسانی به این منطقه شده است، انتقاد کرد . 

وی گفت: خسارات وارده به بندر "الحدیده" تاثیر منفی بر این کشور خواهد گذاشت و بحران انسانی را بدتر از قبل خواهد کرد. 

آقای اویراین گفت: این حملات نقض آشکار قانون بین‌المللی و اقدامی "غیرقابل قبول" به شمار می‌رود. 

در همین حال، رییس برنامه جهانی غذا با اشاره به بحران یمن تاکید کرد: قحطی و گرسنگی در مناطق درگیر یمن رو به افزایش است. 

این واکنش سازمان ملل در برابر تازه ترین جنایت آل سعود در بند حدیده یمن، یکبار دیگر درد دیرینه ناشی از برخورد کنش پذیرانه و عمیقا شرم آور سازمان ملل در قبال فجایع جاری در یمن و مصایب سنگینی که آل سعود بر مردم مظلوم این کشور تحمیل کرده است را تازه می کند. 

انتقاد از کشوری که تجاوز می کند، می کشد، نابود می کند، ویران می کند و جنگ به راه می اندازد چه معنایی دارد؟ 

انتقاد در چنین شرایطی نشانگر ناتوانی، ضعف، ذلت و زبونی سازمان ملل است؛ سازمانی که شورای امنیت دارد، منشور دارد و منشور آن، فصلی به نام فصل هفتم دارد و سازمان ملل با تکیه بر این توانمندی اش می تواند به راحتی جلو تجاوز رژيم سعودی را بگیرد، سران این رژيم را مورد پیگرد جنایی و قضایی قرار دهد و پرونده جنایت های جنگی آشکار آل سعود را در محاکم بین المللی بگشاید. 

چرا سازمان ملل به جای انتقاد، به چنین اهرم هایی متوسل نمی شود؟ 

حتی به عنوان یک اقدام بین المللی برای پایان مصایب مردم یمن و نجات غیر نظامیان بی دفاع این سرزمین، سازمان ملل می تواند مانند اقداماتی که در دیگر کشورها انجام می دهد، اعضای قدرتمند خود را وادار کند که در نزدیک مرزهای یمن با عربستان سعودی، منطقه پرواز ممنوع ایجاد کند و اجازه ندهد که هواپیماهای متجاوز سعودی، بیش از این غیر نظامیان، زنان و کودکان مظلوم یمنی را به خاک و خون بکشند، بنادر این کشور را بمباران کنند، به کشتی های امدادی، حمله کنند و با وحشت و خشونت و سبعیت تمام، مناطق مسکونی و اماکن غیر نظامی را هدف قرار دهند. 

چرا این سازمان، تا این میزان حقیر و ناتوان شده است که حتی از برقراری یک آتش بس چندروزه در یمن نیز برای کمک های عاجل به نیازمندان فوری این کشور، عاجز است؟ 

آیا واقعا این سازمان نمی تواند چنین اقدامی را صورت دهد یا نمی خواهد انجام دهد؟ 

سازمان ملل به آسانی می تواند در برابر این موج سنگین جنایت علیه بشریت در یمن بایستد، پرونده جنایت رژيم منحط سعودی را ذیل فصل هفتم منشور این سازمان قرار دهد و به مصایب مردم یمن، پایان دهد؛ اما این سازمان در حال حاضر، حتی در حد یک انتقاد تند و گزنده علیه جنایات آشکار و هولناک سعودی نیز واکنش نشان نمی دهد. 

در مورد اخیر نیز اگر شاهد انتقاد نسبتا تند و آشکار این سازمان از بمباران سنگین بندر حدیده یمن هستیم، به این دلیل است که کشتی ها و مراکز امدادی این سازمان آماج قرار گرفته و جریان به اصطلاح امدادرسانی به مردم یمن، قطع شده است، در غیر این صورت، احتمالا در همین حد انتقاد در برابر کشتار مردم یمن به وسیله رژیم سعودی، مطرح نمی شد. 

این در حالی است که میلیون ها نفر از مردم یمن با یک قحطی و گرسنگی شدید دست و پنجه نرم می کنند و در این میان، کمک های بندر حدیده،‌ هرگز نمی تواند پاسخگوی این میزان از شدت نیاز مردم مصیبت دیده یمن باشد. 

سازمان ملل اگر واقعا در انتقاد اخیر خود صادق است چرا در مورد وضعیت رقتبار انسانی در دیگر نقاط یمن که مستقیما ناشی از تجاوز جنایتکارانه سعودی است، موضع گیری نمی کند؟