روز شنبه در برخی شهرهای امریکا از جمله واشنگتن، نیویارک و بوستون حامیان توافق اتمی با ایران راهپیمایی کردند. 

در نیویارک، کشیش آل شارپتون؛ از رهبران جنبش حقوق مدنی امریکا از همه کلیساهای سیاهپوستان در سراسر امریکا خواست که روز یکشنبه در مراسم مذهبی خود از توافق اتمی با ایران پشتیبانی کنند.
آقای شارپتون گفت:"ما در حمایت از این توافق، منفعت زیادی داریم؛ زیرا اگر جنگی روی دهد جامعه ما همواره بخش مهمی از نیروهای مسلح کشور را تشکیل می‌دهد و این روزها بخش اعظم بحث درباره این توافق با کسانی است که اعضای خانواده ‌شان در معرض خطر وقوع جنگ نیستند." 

رهبر جنبش حقوق مدنی امریکا هدف از فراخوان خود برای حمایت سیاهپوستان از توافق اتمی با ایران را "لزوم حفظ توازن" توصیف کرد:"لابی‌گران مخالف توافق از طرف ایپک یا دیگران به شکل واضح فعالیت می‌کنند و لازم است که تلاشی سازمان یافته از سوی دیگر به وجود آید." 

این تظاهرات عظیم از دید کارشناسان نشان می دهد که مخالفان توافق اتمی میان ایران و جهان در امریکا به شدت در اقلیت و انزوا قرار دارند و بنیامین نتانیاهو نمونه کامل این انزوا و تنهایی است. کسی که حتی در داخل مرزهای رژيم جعلی اش نیز حمایت نزدیک ترین دوستانش را از دست داده است. 

امریکا با این تظاهرات بزرگ و سراسری عملا به دو دسته تقسیم شده است.
سخنان کشیش آل شارپتون؛ از رهبران جنبش حقوق مدنی امریکا در حمایت از توافق هسته ای با ایران نشانگر عمق این دو دستگی است.
او با این اظهارات نشان داد که صرف نظر از اینکه توافقنامه اتمی میان ایران و جهان به صلح جهانی کمک می کند، این توافق به نفع سیاهپوستان امریکایی هم هست؛ زیرا این سیاه پوستان هستند که باید برای آنگلوساکسون های امریکایی بجنگند، مطامع نفتی ثروتمندان و سرمایه داران یهودی را تامین کنند و برای آنها در جنگ های بزرگ، کشته شوند. 

او آشکارا گفت که اکثر اعضای نیروهای مسلح امریکا را سیاه پوستان تشکیل می دهند.
این نمونه ای دیگر از تبعیض سیاه و غم انگیز در کشوری مدعی دموکراسی و برابری و مبارزه با تبعیض است. 

آقای شارپتون با این بیانات به سیاه پوستان امریکایی گوشزد کرد که آنها به نام امریکا، امنیت امریکا و صلح در امریکا قربانی منافع کسانی می شوند که کمترین اعتقادی به منافع ملی امریکا ندارند: یهودیان صهیونیستی که با مخالفت با توافق هسته ای ایران و جهان نشان دادند که منافع رژیم جعلی اسراییل و خواسته های اقلیت یهودی امریکا را بر منافع ملی ایالات متحده و اکثریت غیر یهودی آن، ترجیح می دهند. 

بنابراین، طبیعی است که سربازان غالبا سیاه پوست نیروهای نظامی امریکا، قربانی مطامع بزرگ یک اقلیت کوچک می شوند و این عمیقا غم انگیز است و نشان می دهد که برده داری هنوز هم ادامه دارد؛ اما با روش ها، شیوه ها و مکانیزم های حیله گرانه تر و مزورانه تر و نهان روشانه تری. 

نشانه دیگر این تبعیض پنهان و سیاه این است که آنها در هنگام قربانی دادن برای حیات امریکا، قدرت امریکا، اقتصاد امریکا و صلح امریکایی، در صف مقدم قربانیان قرار می گیرند؛ اما در هنگام تقسیم ثروت، قدرت، کار، امتیازات عمومی، خدمات شهروندی، قانون، عدالت و قضا، همواره باید در فاصله ای زیاد، پشت سر آنگلوساکسون ها قرار بگیرند و وقتی منافع یهود در میان باشد، هردو گروه سیاه و سفیدهای غیر یهودی باید قربانی شوند؛ اما سیاهان بازهم زودتر و بیشتر از سفیدها!
با این حساب، وقتی کشیش آل شارپتون از کلیساهای سیاه پوست سراسر امریکا می خواهد در حمایت از توافق اتمی با ایران، وارد عمل شوند، این فراخوانی بر ضد برده داری و نظم ناعادلانه مستقر و مسلطی است که در آن آقا و کارفرما یهود و آنگلوساکسون های امریکایی و غیر امریکایی است و برده و کارگر و فرمانبردار سیاهان بیچاره ای که بردگی را از نیاکان خویش به ارث برده اند و رنگ پوست شان، نماد بردگی شان محسوب می شود! 

این فراخوان همچنین آشکارا به هدف حمایت از باراک اوبامای سیاه پوست صورت می گیرد؛ تا به این ترتیب، صف بندی های دوگانه و تبعیض آمیز جامعه امریکایی که به صورت مرتب به وسیله اغواگری رسانه های غوغاسالار، پنهان نگهداشته می شود، بیشتر به چشم آید. 

سیاهان اینگونه به تاریخ اعلام می کنند که آنها مسؤول جنگ های امریکا نیستند و این جنگ ها هیچگاه برای امریکا و سیاه پوستان امریکایی نبوده است. این جنگ ها به تعبیر کشیش آل شارپتون برای «کسانی است که اعضای خانواده ‌شان در معرض خطر وقوع جنگ نیستند.»