برخی منابع اعلام کردند که ولد شیخ احمد؛ نماینده سازمان ملل در یمن، به تازگی مسقط پایتخت عمان را به مقصد ریاض پایتخت سعودی ترک کرده است.
به گفته این منابع، ولد شیخ در جریان این سفر، با مقام‌ های سعودی و مقام‌ های دولت مستعفی یمن که در ریاض به‌سر می ‌برند، نتیجه گفتگوهای دو روزه با هیات انصارالله را مورد بحث و بررسی قرار می ‌دهد.
این منابع تأکید کردند:«رایزنی ‌ها با ولد شیخ ثمربخش بوده و نتایج مثبتی داشته است. او با آسودگی خطر عازم ریاض شد.»
نماینده سازمان ملل در یمن، روز چهارشنبه باید نتایج گفتگوهای جاری را تقدیم شورای امنیت کند.
طبق این گزارش، هیئتی از جنبش انصارالله و حزب کنگره ملی، روز شنبه با یک هواپیمای عمانی برای شرکت در مذاکرات بررسی توقف حمله به یمن، به مسقط سفر کردند.
هیأت انصارالله در این سفر با اسماعیل ولد شیخ احمد راه ‌های توقف تجاوز به یمن را بررسی کرد.
به این ترتیب، کارشناسان مسایل خاور میانه می گویند که سازمان ملل، اگر نقش بیشتری به عهده بگیرد، بدون شک این وضعیت، تغییر خواهد کرد و رژیم متجاوز سعودی، مجبور خواهد شد تن به الزاماتی بدهد که از سوی این سازمان برای برقراری صلح در یمن، باید اعمال شود.
انصارالله به عنوان اصلی ترین جریان انقلابی در یمن، بارها اعلام کرده است که برای صلح در یمن و پایان تجاوز سعودی و بهبود وضعیت اسفبار مردم مظلوم این کشور و جلوگیری از گسترش و تشدید فاجعه انسانی، حاضر است به میز مذاکره حضور یابد و برای این جنگ راه حلی صلح آمیز پیدا کند.
اما بدیهی است که این امر، هرگز به معنای اعطای امتیاز به طرف متجاوز و یک رژيم فراری، مستعفی، بی بنیاد و غیر مشروع نیست.
انصارالله انقلاب و دستاوردهای آن را مدیون قربانی های بی دریغ مردم یمن است و نه می خواهد و نه می تواند بر سر این دستاوردها با یک رژیم مستبد و خودکامه مانند سعودی، وارد معامله شود.
انصارالله قایل به گفتگوها و راه حلی مبتنی بر الگوی یمنی- یمنی است. این بدان معناست که رژيم متجاوز سعودی هیچ حقی جز دست کشیدن از تجاوز، پایان بمباران و پرهیز از تحمیل بیشتر مصیبت و رنج بر مردم بی دفاع و غیر نظامی یمن ندارد.
این به نظر می رسد بسیار منطقی و قابل درک است و نیاز به هیچگونه اثبات ندارد.
سازمان ملل هم این فاکتورها را بدون شک درک می کند و می داند که حق با چه کسی است و وضعیت جاری در یمن، معلول تجاوز و بحران آفرینی و تقویت تروریزم و دخالت های خارجی است.
این سازمان همچنین امکانات حقوقی و قانونی لازم و کافی برای رویارو شدن با طرف متجاوز و واداشتن آن به عقب نشینی و پایان کشتار را دارد؛ اما ظاهرا عزم و اراده ای در این زمینه ندارد.
این سازمان متاسفانه در موارد مشابه هم نشان داده است که در جنگ هایی که یکی از اطراف جنگ یا حتی حامی یکی از طرف ها امریکا و اسراییل و قدرت های تابعه آنها باشند، فراتر از نقش عقیم انسان دوستانه و حد اکثر میانجی گرانه، هیچ نقش دیگری بر عهده نمی گیرد.
در مورد بحران یمن نیز همین روش جریان دارد.
این در حالی است که بحران یمن از مصادیق بارز به خطر انداختن صلح و امنیت بین المللی، کشتار بی رویه و آشکار و عمدی غیر نظامیان و در نتیجه ارتکاب جنایت های جنگی و ضد بشری از سوی رژيم سعودی است و به این ترتیب، این رژيم می بایست ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد، مورد تنبیه و مجازات سختی قرار گیرد تا در نهایت مجبور شود دست از تجاوز و جنایت و کشتار و ویرانگری یمن به هدف اشغال و استعمار این کشور و مصادره و نابودی انقلاب مردمی آن بکشد.
چرا چنین تمهیداتی در سایر مورد اجرا می شود؛ اما در مورد رژيم منحط و متجاوز سعودی انجام نمی شود؟
پاسخ روشن است. سعودی از قدرت های تابعه امریکا و اسراییل است و لذا سازمان ملل نمی خواهد مانع از اقدامات تجاوزکارانه آن شود.
این الگو البته بسیار ناامیدکننده، زیانبار و ویرانگر است؛ زیرا از نقش سازمان ملل در حل بحران های بین المللی می کاهد و آن را در حد بازیچه ای برای قدرت های بزرگ، پایین می آورد.