نشست کشورهای عضو اتحادیه عرب در شرم الشیخ مصر بیشتر تحت تاثیر تحولات یمن قرارگرفته بود. دراین نشست دو روزه کشورهای عرب توافق کردند که یک ارتش مشترک متشکل از تمام کشورهای عضو اتحادیه عرب تشکیل دهند تا در برابر خطرهای احتمالی از آنها دفاع کند.
آنچه به نام تهدید خوانده می شود پیروزی گروه حوثی در یمن است. گروهی که به خاطر حق زندگی برابر با سایر قومیت های ساکن درآن کشور دست به قیام زده اند .
تا هنوز هیچ نشانه ای که روح سلطه طلبی و زیاده خواهی را نشان دهد در آ ن گروه دیده نشده است.
این درحالی است که بیش از ده کشور عربی در محوریت عربستان سعودی گردهم آمده و نزدیک به یک هفته است که به بمباران شدید حوثی ها در یمن مبادرت می ورزند.تا هنوز صد ها کشته برجای نهاده و صدها خانواده، خانه های خود را از دست داده و آواره گشته اند. مجامع بین المللی و گروه های حقوق بشر زبان در کام کشیده و هیچ نهادی، صدای مظلومیت آن گروه را نمی شنوند.
گفته می شود که نیروهای زمینی عربستان سعودی هم به طرف شمال آن کشور در مرز مشترک با یمن در حال حرکت است تا از حمله احتمالی یمنی ها در خاک عربستان سعودی جلو گیری کند.
خبر هایی دیگر حاکی از آنست که شاهزادگان سعودی که در شمال آن کشور به کار و تجارت اشتغال داشته اند، شمال آن کشور را که هم مرز یمن است ترک کرده به جاهای دیگر پناه برده اند.
با آنکه حملات هوایی علیه حوثی ها ادامه دارد اما تمام کشورها ی عربی را بیم فرا گرفته است .به نظر نمی رسد که یمنی ها چنین قصد و نیتی داشته باشند که خواب های حاکمان شکم پرست عرب را آشفته ساخته باشند،بلکه بیم حکام عرب بیش از آن که از خارج باشد خطر های داخلی از جانب ملت های آنها است که آنها را دچار آشفتگی کرده است.
یمنی ها آتشی را روشن کرده اند که ممکن است باعث بر افروخته شدن آتش انتقام ملی و علیه حکومت های های فاسد و خود کامه عربی شود و بساط آنها را بر چیند. این بیم از آغاز انقلاب های عربی در زیر پوست کشور های عرب خلیج فارس چون عربستان سعودی ، بحرین ،قطر و اردن و برخی کشورهای دیگر عرب راه یافته بود و سبب شد که سیل پول های نفت به کار افتد تا آب رفته را به جوی باز گرداند.
تلاشها ظاهرا نتیجه داد و حکومت اخوانی ها در مصر با کمک دالرهای نفتی عربستان سعودی سقوط کرد و حکومت نظامیان بار دیگر بر مصر چیرگی یافت.
گرچه این فراهم آمدن کنونی بر محوریت بحران یمن شکل گرفته است، اما به نظر می رسد که این ترس و بیم لایه زیرین و عمیق تری نیز داشته باشد. بیمی که با آب شدن یخ های رابطه ایران با امریکا ابعاد وسیعتری پیدا می کند و خواب از چشمان عرب های پرخور و شکم پرست می رباید. مذاکرات فشرده ای ایران با کشور های ۵+۱ برای عرب ها بسیار نگران کننده است. با فرو رفتن مصر در کام بحران های داخلی و مشکلات ایران با کشور های غربی،این عربستان سعودی بود که قصد داشت رهبری کشورهای عرب خلیج فارس را به دوش بکشد و پیشاپیش این اسب های نفتکش حرکت کند. دراین میان تنها ایران را رقیب جدی خود می دانستند. کشوری که دارای فرهنگ غنی و سرمایه های مهم و ارزش مند ملی است که هیچ یک از کشور های عربی امکان برابری با ایران را ندارد.
بحران مصر و برگرداندن وضعیت مصر به حال اول، سقوط حکومت اخوان المسلمین پروژه ای بود که عربستان سعودی در آن سناریو نقش پررنگ داشت. و امروز هم حکومت سیسی به عربستان سعودی متکی است. تلاش عرب ها برای آنست که بتواند قدرت منطقه ای ایران را به هر صورت ممکن محدود کند تا زمینه فراخی برای جولان آنهافراهم شود.

امروز اگر سراسیمگی بیش از گذشته است یکی از دلایل عمده آنست که ایران در آستانه توافق با کشور های غربی قرار دارد. توافق ایران با غرب برسر مسئله هسته ای، می تواند بسیاری از محدودیت های این کشور را رفع کند و به عنوان یک قدرت بزرگ منطقه ای مورد توجه قراردهد. قدرتی که هم می تواند در خاورمیانه نقش بازی کند وهم در کشور های آسیای میانه وقفقاز..
این واقعیاتی است که عرب های ها را بیش از پیش در ورطه بیم و ترس فروبرده است. تشدید تعصب های مذهبی از شگرد های دیگر عرب ها بوده که اینک ترکیه نیز بدان پیوسته وکوشیده است با ابزار مذهب نفرت و انزجار علیه ایران فراهم آورند.
گرچه مجموع این قدرت ها هیچ سنخیتی با هم ندارند اما هر دو بلوک قدرت ( اعراب وترکیه) دست در دست هم داده تا از مذهب علیه کشور دیگر استفاده کند، حساسیت ها را دامن زند تا رقیب را از عرصه بیرون کند.
ترکیه اردوغان که روزی برای بسیاری از کشورهای مسلمان به یک الگوی تلفیق اسلام و دموکراسی درآمده بود،تلاش می شد که حکومت سکولار ترکیه الگوی مناسب حکومت داری در جهان اسلام معرفی شود؛ اما متاسفانه این حکومت ازنظر اخلاق و باورهای دینی چنان افول کرده است که به یکی از بازوان گروه تروریستی داعش در آمده در این راه حتا عرق خجالت بر رخسارش نمی نشیند. گزارش ها حاکی است که حکومت ترکیه برای امداد به گروه تروریستی داعش در نوار مرز ترکیه و سوریه به افراز در مانگاه های سیار مبادرت کرده تا به مداوای زخمی های
گروه داعش بپردازد. این در حالی است که جنایت گروه داعش بر هیچ انسان آزاده ای پوشیده نیست. دد منشی وبی رحمی های این گروه هم چنان جهان را تهدید می کند وچهره ای خشن و غیر انسانی از اسلام ودین رحمت محمدی به نمایش می گذارد.
بنابراین این که گرگ ها در شرم الشیخ مصر فراهم آمده اند برای آن نیست که گرهی از جهان اسلام بگشایند و یا آنکه زخم ها ناسور کشور های حوزه خلیج فارس را الیتام بخشند. و یا برای حل بحران یمن از طریق نهاد های بین المللی اقدام سیاسی صورت دهند . این گرگ ها جمع آمده اند تا دندان های یک دیگر را تیزتر کنند وعده های کمک به یک دیگر دهند تا در برابر گروهی اقدام کنند که جز حق خواهی کاری انجام نداده اند . پرسش آنست که عملیات تخریبی وکشتن افراد بی گناه وحملات مکرر هوایی چه میزان کارآیی می تواند داشته باشدآیامی تواند قیام های حق خواهانه را مهار کند؟
تجربه نشان داده است هر گاه ملتی دست به دست هم دهند و برای احقاق خود دست به مبارزه عدالت طلبانه دست بزنند هیچ نیرویی نخواهد توانست مانع پیروزی آنها گردد. به نظر میرسد که ستاره اقبال گرگ ها رو به افول گذاشته است هیچ دیر نیست که برج و باروی کاخ های پوشالی عرب های شکم پرست و فاسد فرو ریزد ازمیان دود و آتش مردمی قدرت را دردست گیرند که تا حال از کم ترین امکانات مادی برخوردار بوده اند.. این وعده الهی است و عده خداوند حق است.